Ronde van Zuid-Limburg

Ronde van Zuid-Limburg van 19 t/m 21 mei 1990

Dit jaar werd voor de 47e keer de Ronde van Zuid-Limburg georganiseerd van 19 t/m 21 mei 1990. Ondanks mijn artikeltje van het vorige jaar onder de kop "Geen reclame maken voor de Ronde van Zuid Limburg" hadden toch weer velen de weg naar startplaats Heerlen gevonden uit het HKB gebouw aan de Pater Beatusstraat werd op zaterdag en zondag gestart.
Zaterdags was de start tussen half elf en elf uur. Maar om half tien was het al een gezellige drukte. Vele bekenden van WS78 of OLAT troffen we er. Dit jaar werd de tocht begunstigd door fraai zomerweer met veel zonneschijn en temperaturen van even boven de twintig graden. De parkoersen liepen weer wat anders dan vorig jaar.
Dit is het gemeentewapen van Brunssum. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Met name op de zaterdag was het parkoers grotendeels tegengesteld ten opzichte van het vorige jaar. Af en toe liepen we door plaatsen waar we nog nooit van gehoord hadden. Tientallen malen hadden we mooie vergezichten. Vooral op de Brunssummerheide was het fraai met uitzicht op de Rode Beek. Dit 2000 ha grote gebied is een uitgestrekt, sterk heuvelachtig heidegebied met verschillende echte hoge heuvels.
Zondags was het wel de warmste dag. Naast een grote rust waren er twee verzorgingsposten waar voor een standaard tarief van 75 cent consumpties konden worden verkregen. Deze dag leek het zwaarder dan ooit. Het leek wel of de parkoersarchitect op de kaart een weg hadden opgezocht zonder te kijken naar de hoogtelijnen op de kaart. Zo vaak ging het heuveltje op en af. Maar het blijft zonder meer een schitterend parkoers.
De afwijkende bouwstijl van huizen ten opzichte van wat in de rest van Nederland gebruikelijk is, geeft het Mergelland een "buitenlands tintje". In het oosten van het Mergelland bleek leem een geschikte bouwstof te zijn omdat leem op ruime schaal voorkomt. Bij deze vakwerkhuizen wordt eerst een raamwerk van zware balken opgericht, waarna tussen de balken vlechtwerk van takken en twijgen wordt aangebracht. Op dit vlechtwerk wordt dan leem gesmeerd, dat gekalkt wordt om het beter tegen water bestand te maken. Pas later is men, uit decoratief oogpunt, de balken bruin of zwart gaan teren. Omdat het leem toch altijd vrij gevoelig bleef voor water werd steeds meer ruimte tussen de balken met baksteen opgevuld, iets wat alleen de rijkeren zich konden veroorloven.
Naast de 30 km op zaterdag, een 40 km op zondag wordt op de laatste dag, 30 km gelopen. Met 10 bussen werden de 506 wandelaars naar Eys vervoerd. Na een km asfaltweg vernauwde het pad zich zodanig, dat een lange file van wandelaars ontstond. Er waren enkele wandelaars, waaronder ondergetekenden, die niet zo van deze drukte houden en lieten alle wandelaars voor gaan. Later, toen we zelf bij de vernauwing van het parkoers aankwamen, zagen we wat de opstopping veroorzaakt had. Het pad liep vrij steil omhoog, waarbij op het allerlaatste stuk ook de handen nuttig konden worden gebruikt.
De sluitingstijden van de afmeldingsburo's bleken meer indicatietijden te zijn. Een half uur na de officiële sluitingstijd kon je je nog rustig afmelden. Dit jaar maakten wij gebruik van het Nivonhuis Eikhold als overnachtingadres. Dit huis ligt op ± 15 minuten lopen van de start. Hoewel je normaliter zelf in een Nivonhuis je eten moet verzorgen, was er nu een verzorgd weekend georganiseerd van vrijdagavond tot dinsdagochtend. Er waren wel enige corvee werkzaamheden te verrichten. Dit jaar waren er 26 wandelaars die van het weekend gebruik hadden gemaakt, maar er is nog plaats voor vele anderen, want er zijn 28 2-persoons en 4 zes-persoons kamers.

Henri Floor & Coos Verburg