Europäischer Fernwanderweg E6
|
|
| | | | Europäischer Fernwanderweg E6 |
Henri Floor & Coos Verburg
datum
zondag 10 september 1989
traject
Dreisessel - Adalbert Stiftersteig - Holzschlag - Stinglfelsen (1260m) - Hochficht - Schöneben - Moldaublick - Grünwald - Bärenstein (1077) - Grünwald
afstand
32 km
wandeltijd
9 uur
weer
half tot zwaar bewolkt, droog en zonneschijn.
temperatuur
19°
overnachtingadres
Gasthaus Panyhaus
Overnachtingprijs
DM
Na het ontbijt van 7 uur vertrokken we om 8.10 uur van het Berg Gasthof Dreisessel. Na even over Tsjechisch grondgebied gelopen te hebben volgden we de Adalbert Stiftersteig. Dit was een mooi pad. Het was min of meer aangelegd. In drassige gebieden lagen stenen naast elkaar en liep je van steen naar steen. Af en toe stapte je ook over afgezaagde palen. Eén maal kwamen we over een helling waar alleen grote rotsblokken lagen (foto 40). We kwamen op een driesprong.
De weg naar links leidde naar het drielandenpunt West-Duitsland - Oostenrijk en Tsjechoslowakije. We liepen even naar het drielandenpunt toe (foto 41 en 42). Daarna daalden we af naar de grensovergang met Oostenrijk. Het nu volgende trajekt is in Oostenrijk beter bekend onder de naam Nordwaldkammweg. Het eerste stuk in Oostenrijk voerde over een smal bospad. Daarna liepen we lange tijd over brede boswegen. Het eerste huis in de bewoonde wereld van Oostenrijk was een Jugendheim. Dit was echter vanwege vakantie gesloten. Na dit Jugendheim liepen we weer over smallere paden door de bossen van Holzschlag. We kwamen bij een parkeerplaats waar auto's stonden. Op de auto's waren stikkers geplakt met denaam van een hondenvereniging. Gelukkig hadden we niet veel last van de honden.
Langzaam steeg het pad totdat we op 1260 m hoogte bij de Stinglfelsen met Gipgelkreuz kwamen, vlakbij Hochficht. Hier lunchten we. Tijdens onze pauze troffen we, hier op de top, nog 5 mensen. We zagen een paar maal grote, vierkante stenen palen met rode kop als grensafscheiding met Tsjecho Slowakije. In Schöneben dronken we limonade en kregen van de waard een niespoeder voorgeschoteld. De waard vertelde dat hij 8 jaar had gevaren op de Zuiderzee vanuit Harderwijk en Kornwerderzand.
We liepen naar het Moldaublick. Op de uitzichtstoren hield ik het halverwege voor gezien. Coos klom door naar het hoogstepunt (foto 43 en 44, ansichtkaart 20). Na goed kaartlezen kwamen we weer op de hoofdroete van de Nordwaldkammweg. Even later kwamen we in Grünwald in Gasthaus Panyhaus (ansichtkaart 21). Een kamer om te overnachten was nog niet klaargemaakt.
Maar we hadden toch nog het plan om eerst de Bärenstein (1077m) te beklimmen (foto 45). Dat was in 20 minuten gepiept. Van de top hadden we eveneens mooi uitzicht op het Moldaustuwmeer in Tsjechoslowakije. Toen we weer terugkwamen konden we onze kamer betrekken. De waardin had het erg druk gehad op deze zondag. Nu had ze geen zin meer om van alles en nog wat te koken. Daarop aten we goulash en boerenommelet, We hebben die dag nog een ree gezien.
