Vorig verslag Volgend verslagTerug naar de homepage van Henri FloorTerug naar het overzicht van de vakantieverslagen van de Europäischer Fernwanderweg E6

Europäischer Fernwanderweg E6


datum 27 augustus 1989
traject Kronach - Gifting - Schneidmühle - Nordhalben
afstand 17½ km
wandeltijd uur
weer half tot zwaar bewolkt; ± 10 buien
temperatuur 18°
overnachtingadres
Overnachtingprijs DM

Kronach We troffen het dat we al om 7 uur konden ontbijten. Buiten zagen we weliswaar wat blauwe lucht. Maar verder was het zwaar bewolkt en droog. We liepen eerst naar de voor ons bekende Vesting Rosenburg. Daar pakten we de Burgenweg op met de markering: een blauw plusje op witte achtergrond. De scherpe ogen van Coos zorgden in het begin al voor tijdige herkenning van markeringen.
Via de 468m hoge Kammberg kwamen we bij Letzenhof, een boerderij waar vandaan vorig jaar een hondje enige km met ons had meegelopen. Bij Letzenberg liepen we de bossen in en kwamen uiteindelijk bij de Waldkapelle, waar we weer op de E6 uitkwamen. Hier hadden we onze eerste rust. Samen staan we hier op de foto, waarbij ik de foto met behulp van de zelfonspanner heb gemaakt. (Foto 1). We kwamen in het plaatje Gifting. Dit bleek toch veel kleiner te zijn dan wij gedacht hadden. In Gasthaus Kremnitztal dronken we ieder een halve liter limonade. Langs de zaagmolen, die langs de beek lag, verlieten we Gifting.
Nu kwamen we in een prachtig landschap. We zagen er onder andere tweekleurige bloempjes in een plant en wel met de kleuren geel en donker paars. Tussen de heuvels volgden we lange tijd de beek. Langs de beek lagen uitgestrekte weidevelden. Het gaf een soort alm idee in de bergen. We staken een paar maal de beek over. Dit landschap hielden we tot aan de Effeltermühle. De Effeltermühle was een groot huis. Dit werd verbouwd tot een diakenjeugdtehuis. Door een bijna dichtgegroeid struikgewas zochten we met behulp van de markeringstekens ons pad naar de bossen. Nu volgden we lange tijd grintwegen door de bossen.
Bij het plaatsje Schneidmühle staken we een beekje over. Dit brugje bestond uit twee ijzeren balken waartussen hout had gelegen. Dit hout lag er nog maar voor de helft. Langs één zijde van het bruggetje zat een leuning. Hoewel het de hele dag redelijk weer was geweest, kregen we zo'n acht maal een regenbui te verwerken. Hiervan schuilden we tot driemaal onder de bomen voor de lichte stortbui. De paraplu's kwamen ons goed van pas. Tegen 5 uur liepen we Nordhalben binnen. Hier zagen we een bordje naar een Gaststätte, maar op dit adres was geen overnachting mogelijk. We werden er wel doorverwezen. En zodoende kwamen we uit in Gasthaus Weißes Lamm.
Toen we op onze kamer kwamen legden we ons te bed en werden 1½ uur later wakker. Als avondeten at Coos Forelle Mirella en ik nam schweinensteak Bonanza. Het smaakte beiden goed.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg