|
|
|
|
2e Heuvelland vierdaagse van 17 t/m 20 augustus 1989 te Valkenburg |
Op zondag 20 augustus 1989 was al weer de laatste dag van deze vierdaagse. Het
parkoers zou in het begin gaan over bospaden en wat klimmetjes via Vilt naar
Berg en Terblijt. Maar hekken op de Couberg waren nog afgesloten waardoor het
begin nu over de minder fraaie verkeersweg naar Vilt voerde. Na een fruitpost,
die steeds op ± 3 km vanaf de start was, voerde het parkoers verder door
buitenwijken naar de eerste grote rust in Zaal 't Voske te Berg en Terblijt.
Nu werd het parkoers mooier. Nadat we door Terblijt waren gelopen, hadden we prachtige vergezichten en zagen enige grote boerderijen. Opvallend in dit gebied zijn de vele grote, oude huizen met een overdekte toegangspoort en een grote binnenplaats. Via 't Gasthuis en St. Antoniusbank werd koers gezet naar Kadier en Keer. De grote rust in café De Auwen Toerm was tegenover de kerk gelegen. En de kerk begon ook al vol te lopen. Het begon ook al aardig warm te worden. Maar het zou ook weer boven de 30° worden.
Nu begonnen we aan de lus van de 42 km. Via de Schiepersberg liepen we door een tunneltje onder een verkeersweg door. Dit tunneltje was echter maar 1½ meter hoog, waardoor we ons flink moesten bukken. Nu hadden we een schitterend uitzicht op het fraaie landschap met als achtergrond-decor het plaatsje Honthem. Na het plaatselijke kapelletje bezichtigd te hebben, was het nog een flink eind zwoegen naar Eckelrade. De zon brandde op onze zonnehoedjes en onze lichamen. In café 't Klumpke was een grote rust.
Op weg terug naar Cadier en Keer was er nog een extra waterpost, door de organisatie ingelast. Hier konden we ons wat opfrissen. We kwamen langs en over het Afrikacentrum. Hier staat een fraaie kruisweg. De hitte zorgde ervoor dat de kruisbeelden in de zon minder goed bezichtigd werden, dan die in de schaduw. Van hier hadden we prachtige vergezichten op Maastricht. Na de rust in Cadier en Keer liepen we in Bemelen verkeerd. Op een driesprong wees een pijl naar links. Het was wel een mooi pad langs mergelrotsen. Maar het duurde een km voor we op een kruispunt kwamen. Hier stonden geen pijlen meer. En omdat het parkoers in het algemeen zeer goed gepijld was besloten we terug te keren. Op onze weg terug troffen we nog 20 verkeerd lopende wandelaars.
Langs de Bemelerberg en over de Bemelerheide kwamen we weer in Berg en Terblijt. De Bemelerberg is een natuurgebied op een plateau. Van het totale complex is slechts 9 ha toegankelijk voor het publiek. Dit in verband met de grote wetenschappelijke waarde van de plantengroei. Op de kalkrijke grond komt een zeer bijzondere flora voor, waaronder kalkgraslanden. Na de Meerssenerheide en Rothem liepen we nog leuk langs de Geul. Omdat dit pad in de schaduw lag, was het flink druk met dagjesmensen. We zagen nog wat koeien in de Geul lopen. Via Houthem bereikten we de finish.
Samengevat moet gezegd worden dat het een mooie tocht was om te lopen. Hoewel de bepijling van het parkoers in het algemeen zeer goed was, slaat de stemming snel om als aan de bepijling geknoeid is en een verkeerde kant opwijsd. En dat is een paar maal gebeurd. Een routebeschrijving ontbrak. Het mooiste zou zijn een routebeschrijving à la WS78. Maar een parkoersbeschrijving als op de Apeldoornse 4-daagse zou al een hele vooruitgang zijn. De eerste twee dagen liepen we het 28 km parkoers. Daarvan van de eerste dag het minst mooie. Op de 2e dag begon de tocht pas mooi te worden vanaf de Emmaberg, zo'n 6 km voor de finish. De 3e en 4e dag liepen we het 42 km parkoers. De mooiste dag liepen we het 42 km parkoers. De mooiste dag was wel de 3e dag. De 4e dag tenslotte was ook wel mooi, maar had een wat saai begin omdat de eerste 7 km bijna geheel verhard was.
| Henri Floor & Coos Verburg |