Europäischer Fernwanderweg E6
|
|
| | | Europäischer Fernwanderweg E6 |
Henri Floor & Coos Verburg
datum
dinsdag 6 september 1988
traject
Altenau - Hans Kühnenburg - Sieber - Grosse Knollen - Scharzfeld
afstand
28 km
wandeltijd
uur
weer
aanvankelijk half tot zwaar bewolkt, maar droog. Later zonneschijn.
temperatuur
overnachtingadres
jeugdherberg
Overnachtingprijs
DM 47,40
Even voor negen uur vertrokken we van de jeugdherberg te Altenau. Het was half tot zwaar bewolkt, maar droog. Over een brede grintweg voerde de tocht eerst langs Grabenhaus Rose. Vervolgens moesten we langs de Schusterklippe komen, maar dit punt merkten we niet op. Bij de Branderklippe op 765 m hoogte sloegen we af naar de Harzhochstrasse. Deze volgden we een halve km. Verder liepen we over de Ackerstrasse, een grintweg waar alleen de boswachter met zijn auto mocht komen. De Ackerstrasse volgden we tot de afslag naar Hans Kühnenburg (foto 11). Hier gingen we naar toe omhoog en bereikten daarmee het hoogste punt van die dag
(811m). De soep smaakte er prima.
Over een asfaltweg daalden we het eerste stuk omlaag. Daarna werd het weer een grintweg tot aan Sieber. De wegen zijn hier mooi en het gaat veel door bossen. In Sieber dronken we
Orangensaft bij een kiosk. Eén km na Sieber voerde het pad steil over een leuk pad door de bossen omzoomd met varens. Tot aan Grossen Knollen bleef de weg stijgen. Hier hadden we een mooi uitzicht over de zuidelijke Harz en de DDR (foto 12). Het zonnetje scheen hier heerlijk. Van hier was het nog 7 km naar de ruïne van Scharzfeld.
Deze bestond voornamelijk uit een paar grote rotsen waarin gangen waren gemaakt. Hier vandaan hadden we een mooi uitzicht op Bad Lauterberg (foto 13). Rond half zes kwamen we in de jeugdherberg van Scharzfeld aan. We waren de enige gasten. Toen we onze jeugdherbergkaarten lieten zien vroeg de huismoeder of we uit Zweden kwamen. We zeiden dat dit niet het geval was, maar uit Nederland kwamen. Op onze pas staat namelijk een grote S. Coos zei daarop dat we Senior waren. Ter verduidelijking zei ik nog dat we ouder dan 18 jaar waren. O já, zei de huismoeder.
We lieten naar de volgende plaats, Duderstadt, opbellen om aldaar in de jeugdherberg een plaats te reserveren, maar er was geen plaats meer. Dat hadden we niet verwacht. Onze "warme" maaltijd bestond uit een broodmaaltijd.
