75 km van Euraudax uit Hoek van Holland

100 Euraudax kilometers in twee etappes.
Nadat het vrijdag 5 februari 1988 een stralende dag was geweest, na veel regenachtige dagen, maakten we ons met goede moed op voor de 75 km van Euraudax uit Hoek van Holland. Even toen we al een tijdje op het sportcomplex van voetbal vereniging Hoek van Holland zaten, begon het rond half elf 's avonds te regenen. De start was om elf uur 's avonds. Gewapend met regenkleding en paraplu's zette de 97 man tellende internationale groep wandelaars zich in beweging. Naast bekenden van OLAT, LAT, RWV en WS78 waren er ook deelnemers uit België en Duitsland.
Spoedig liepen we over een weg, vlak langs de Nieuwe Waterweg. Er voeren enige grote zeeschepen voorbij. Over een trajekt van de LAW 5-I(Hoek van Holland - Bergen op Zoom) kwamen we op de splitsing/samenvoeging van de LAW 5-I met het Oeverloperpad. Dit Oeverloperpad volgden we enige tijd en aan het einde van de Schenkeldijk was op 8,8 km de eerste wagenrust. De groep wandelaars had gezorgd voor een "file" van twee auto's achter de groep en deze wilden nu passeren.
Na de koffie en de gevulde koek vervolgden we. Erg goed van de parkoersuitzetter was, dat de tocht steeds over rustige wegen en fietspaden voerde. Wat dit betreft zou ik het cijfer 9 willen toekennen. Anders lag het natuurlijk wat je zelf vindt van zo'n parkoers als nachttocht met als extra complicatie in je gezicht waaiende regendruppels. Tot CR De Vergulde Valk te Schipluiden, waar de eerste grote rust was op 17,4 km, zagen we af en toe wit/rode markeringen van het Oeverloperpad.
Het regende nog steeds en sommigen klaagden over kletnatte kleding. Onze regenkleding voldeed redelijk en konden vaststellen dat het "centrale gedeelte" nog droog aanvoelde met uitzondering natuurlijk van de voeten. Soms moesten we echt door de plassen heen lopen, zoveel water lag er. Opvallend op deze tocht was, dat er twee "kanonnen" van wandelaars meededen die je niet zo gauw op Euraudax-tochten aantreft. Het waren twee Parijs - Colmar gangers die zich voorbereidden op de ronde van de Deltawerken (300km). Na Den Hoorn bereikten we op 24,3 km een wagenrust te Delft.
Sommige trajekten door Delft waren zeker de moeite waard om bij daglicht eens wat rustiger te bekijken. Op 33 km was in Nootdorp de tweede grote rust. Het werd zowaar droog, maar niet iedereen vertrouwde het, want de meesten hielden de regenkleding aan. Het noordelijkste punt van de tocht werd Leidschendam. We zagen al mensen die zich klaar maakten om van huis weg te gaan. Eerst dachten we, wat vroeg. Maar toen we zagen dat het al kwart over zes was, dachten we dat wij zelf ook zo vroeg opstaan om ons naar een wandeltocht te begeven. We liepen enige km's langs de Vliet, ook wel Rijn-Schiekanaal genoemd. We kwamen langs de ophaalbrug met daarachter de Ned. Herv. kerk te Voorburg, waar wij twee jaar geleden trouwden. Even later liepen we langs museum Hofwijck waar wij ons JA woord gaven voor de burgelijke stand. Op 42,3 km was te Rijswijck de derde wagen rust.
Via Wateringen bereikten we Poeldijk. Op weg naar Poeldijk trof ons dezelfde regelmatig terugkerende bouwstijl van huizen. Het waren huizen met lange rechthoekige ramen, met daarboven bogen met in de bogen bepaalde vormen van een schaakmotief. Hier In Poeldijk deden we ons tegoed aan een overvloedige broodmaaltijd met melk, karnemelk, sinaasappelsap, koffie of thee en diverse broodjes en boterhammen.
Na deze rust op 52,8 km liepen we in de richting van het strand om vlak voor het strand over een asfaltfietspad verder te lopen. De zon had er voor gezorgd dat nu bijna iedereen de regenkleding had uitgedaan. Ook hadden velen wat droogs aangetrokken.
Na de laatste grote rust op 65,5 km te Monster liepen we alsnog het strand op. Het was eb en er lag een groot breed strand voor ons. We zagen een wandelaar enthousiast naar de eb-lijn lopen, deed zijn schoenen en kousen uit en liep verder op blote voeten. Hij had zeker nog niet voldoende regen gehad. Toen we Hoek van Holland in liepen werd elke wandelaar verrast met een bos bloemen. Bij de finish kregen we naast een fraai diploma nog een cassette-bandje. Hierop stonden twee nummers met computer muziek, die gecomponeerd en uitgevoerd waren door Floris Kolvenbach. De nummers heetten "Flowers at auction Westland" en "Digital Ouverture".
Al met al was het een geslaagde tocht die organisatorisch goed in elkaar zat. En we hadden nog niet verteld dat er een aparte auto van het rode kruis op elke rust paraat stond. Ondanks de "regenbui" van 6 uren waren er slechts zeven uitvallers. Op zondag 7 februari liep ik met Jan Entius nog het 25 km parkoers van Euraudax Noord-Holland te Castricum vóór dat wij hadden uitgezet. Het parkoers werd goedgekeurd.

Henri Floor & Coos Verburg