Op zondag 27 september 1987 vervolgden
we te Elst het pad. We liepen door de
bossen langs de rand van Elst. Bij een
nertsfarm werd onze reuk danig op de
proef gesteld. Na een paar lange
bospaden langs Remmerden dwarsten we nog
éénmaal de heuvelrug. Langs de Noordkant
van Rhenen kwamen we in Achterberg waar
het laatste café voor het eindpunt was.
Doch op zondagochtend is nog niets open.
Even verderop kwamen we bij het
Valleikanaal of de Grift. David van
Bourgondië, bisschop van Utrecht, liet
in de 15e eeuw voor de afvoer van turf
de Grift graven door het laagste
gedeelte van het dal van de Gelderse
vallei. Vandaar dat dit water niet de
strakte van een kanaal heeft. Ons pad
liep verder langs de oever van de
Grift en hoewel er een bord verboden
toegang stond, stond in de
roetebeschrijving, dat deze wandelgids
tevens toegangsbewijs is van de
Provinciale Waterstaat Utrecht. Het
platgetrapte gras in het begin ging
geleidelijk over in niet platgetrapt
gras. En omdat het gras nog nat was,
werden onze schoenen en voeten ook nat.
We volgden dit pad zo'n 6½ km en kwamen
in buurtschap Benedeneind. Op de
brugleuning van de Grift hielden we een
rust, omdat er verder niets anders droog
was om op te zitten. Door het
uitgestrekte buurtschap Kraats bereikten
we het voormalige tolhuis aan de weg
Ede-Bennekom. Op het landgoed Hoekelum
liepen we langs het gelijknamige kasteel
en kwamen uit op een leuk smal pad
langs de spoorlijn Utrecht-Arnhem. Nu was
het niet ver meer naar het eindpunt
Natuurvriendenhuis De Bosbeek te
Bennekom. Hier maakten we een kort
bezoek aan het Natuurhistorisch Museum
Tute Natura in de kelder van het
Natuurvriendenhuis. Hier beëindigden we
het pad de Heuvelrugroete. Na nog een
wandeling naar NS-station Ede-
Wageningen reisden we huiswaarts.
|
Henri Floor
|
