Het Pieterpad, van Pieterburen naar de Sint Pietersberg

datum:	woensdag 20 mei 1987
traject:	Venlo - Roermond

Deze dag was het ontbijt om half acht. Het was een echt pension hier waar rond de 8 mensen overnachtten. Om 8.25 uur vertrokken we. De vorige avond hadden we al het parkoers naar station Venlo uitgelopen, zodat we nu meteen naar het station konden lopen. In tegenstelling tot andere grote plaatsen zoals Doetinchem, liepen we nu spoedig in de bossen. Het pad in de bossen ging over in een Holleweg en bij een stenen poort verlieten we dit pad. Via een nieuwbouwwijk van Tegelen liepen we verder door de bossen naar de grens met West-Duitsland. We kwamen bij café Maalbekerhöhe maar dit was gesloten. Nu staken we de grens over en over Duits grondgebied liepen we langs de grens verder.
Het bospad werd wat heuveliger en uiteindelijk bereikten we café De Witte Stein. Hier aten we soep en dronken koffie. De Witte Steen is een middeleeuwse gerechtsplaats. In de tijd van de Franken kwamen de vrije mannen hier samen om recht te spreken en te beslissen over leven of dood van een beschuldigde. Een veroordeelde werd tegen de Witte Steen gestoten met de woorden: je wordt tegen de Witte Steen gestoten, je keert niet meer terug naar huis en haard. Op de Ravensheide werd de ongelukkige vervolgens opgehangen. De steen ligt er inmiddels niet meer, maar bij een kopje koffie in het café van dezelfde naam kan de oude tijd nog een beetje overdacht worden.
Aardig grensverschijnsel op dit deel van de wandeling is het grote verschil in landschap aan weerszijden van de grens. In Duitsland grote bossen, in Nederland allemaal akkers en weiland. De bossen liepen vroeger ook op Nederlands grondgebied verder door, maar de behoefte aan cultuurland was bij ons blijkbaar veel groter. De bossen moesten wijken tot het niet verder kon. We vervolgden door het bos nog ruim 6 km de grens.
We staken de beek De Swalm over en via Swalmen kwamen we in Boukoul. Ook hier was geen café om wat te drinken. In een hoek bij de kerk zaten we, nog steeds te Boukoul, in de zon. We dwaalden met onze gedachten wat weg en hadden onze schoenen uitgedaan. Opeens voelden we druppels. Hals over kop trokken we onze schoenen aan en trokken de regenkleding aan. Nog geen half uur later lagen we nog een kwartier in de stralende zon op een open plek. Via Maalbroek bereikten we Roermond. We aten nog een appelvlaai ter gelegenheid van de verjaardag van Hilde en dronken daarbij een kopje koffie. Rond 5 uur waren we bij Café De Zwarte Ruiter alias HR De Pauw. 's-Avonds deed Coos nog een briefkaart van Roermond op de post.

Henri Floor & Coos Verburg