Het Pieterpad, van Pieterburen naar de Sint Pietersberg

datum:	zondag 10 mei 1987
traject:	Groningen - Anderen

We ontbeten om 8 uur. Na de maaltijd rekenden we af. We betaalden slechts ƒ 20,- per persoon inklusief warme maaltijd en lunchpakket. De familie Timmer was sinds 1986 lid van de Vereniging Vrienden op de Fiets, maar wij waren echter de eersten die bij hen overnachtten. En tijdens het telefoongesprek had ze een bedrag van ƒ 20,- genoemd en daar wilde zij zich aan houden. Bovendien deed ze het ook voor de gezelligheid. We werden met de auto naar de Grote Markt gebracht in Groningen waar we onze roete vervolgden.
We vervolgden de niet "verplichte" tocht door Groningen en kwamen bij het Hoornsediep. Dit volgden we ruim 6 km langs het Noord-Willemskanaal. Langs dit kanaal lagen kreken en niet meer bevaarbare stukken wateren. Eerst lagen er woonboten langs de oever, maar later lagen er echte natuurterreinen en soms leek het wel op een vogelkolonie. We zagen nog een eendennest. Aan de andere kant van het parkoers lagen de meren Het Hoornsemeer en het Paterwoldsemeer. We staken een sluisje over met daarachter molen De Helper. Bij Sassenhein (bij Haren) liepen we fraai tussen meertjes door. Het werd nu afwisselend: weilanden met bossen.
We liepen verder langs Harenermolen en Glimmen en bereikten uiteindelijk het Nivon natuurvriendenhuis De Hondsrug. Hier hadden we onze grote rust. Daarna liepen we veel door bossen en kwamen bij Zuid Laren uit. We staken de N34 over en volgden nu een fraai zandpad door de bossen en bereikten café Drentsche Aa. We kwamen hier op vertrouwd terrein. Dit café kenden we van een grote rust tijdens een FLAL tocht vanuit Assen. Een eind verder staken we over een smal hoog bruggetje met maar aan één zijde een leuning, de Schipborgsche Diep over. In het stroomdallandschap van de Drentsche Aa behoren de beken allen tot de Drentsche Aa, maar verandert de naam van de beek steeds als het langs een andere plaats loopt. Zo kennen we het Schipborgse Diep, het Gastersche Diep, het Taarlosche Diep, het Rolder Diep, het Andersche Diep en het Anlooër Diep.
Regelmatig hadden we uitzichten op weilanden met een zee van bloemen, vooral veel paardenbloemen en witte ridderspoor. Soms leek het wel op sneeuw. Zoveel als er bloeide.
Vlak voor Gasteren werden we ingehaald door twee politieagenten te paard. We bewonderden het eerste hunebed op de roete (Het hunebed van Gasteren met 11 stenen). We zagen deze dag trouwens erg veel ruiters. Vlak voorbij Gasteren was de ingetekende roete op het wandelkaartje onduidelijk doordat een nieuwe weg niet ingerekend was. Even verderop, aan het begin van een lange zandweg, aten we in een open hutje, lekker uit de wind, een appel en sinaasappel.
Het was de hele dag fraai weer geweest. De dag begon bewolkt, maar spoedig brak de bewolking en het werd half bewolkt. Later werd de bewolking dikker, maar het bleef droog. Na Gasteren staken we het Gastersche Diep over en bereikten over een lange zandweg het Ballooërveld, een groot heideveld en tevens militair oefenterrein. In Rolde zagen we nog twee hunebedden en dit waren forse hunebedden. Deze hunebedden telden respektievelijk 35 en 25 stenen.
We staken het Roldediep over en bereikten Anderen. Op 100m van de roete overnachtten we in Café Pension Restaurant De Dambaern, Nijend 2, 9465 TR Anderen, tel. 05924 - 2680. We hadden van tevoren gereserveerd, evenals alle andere overnachtingen. Nadat we om 17.15 uur aankwamen werd er om 18.25 uur op onze deur geklopt met de mededeling: Het eten staat klaar. Het werd een overheerlijke maaltijd met lof, wortelen, andijviesla met stukjes spek, komkommer, gebakken aardap- pelen en kip in kerriesaus. We dronken trouwens 's avonds samen 8 glazen wijn.

Henri Floor & Coos Verburg