Ambtenaren werken over op zaterdag. Ten nadele van ruim 500 wandelaars
Op zaterdag 14 maart 1987 organiseerde WS78 haar laatste tocht uit de winterserie 86/87
te Maarn. De zon scheen volop en buiten het startbureau hield Klaas de Heij vlak voor de
start zijn gebruikelijke toespraak.
Hij zei onder andere dat de dranghekken al klaar stonden,
om een sfeer van de Nijmeegse vierdaagse te creëren.
Met het aantal deelnemers van 563 is men al een eind op weg in die richting.
Op punt 25 en volgende van de parkoersbeschrijving hadden boswachters (ambtenaren) pijlen
weggehaald.
De vrijdag ervoor had men een heleboel bospaden afgesloten en de paden waren voorzien
van bordjes waarop stond verboden bosgebied.
Hierdoor zagen we aan het eind van een bospad ruim 250 wandelaars staan.
Verschillende wandelaars waaronder wijzelf, dachten het beter te weten en dwaalden wat rond.
Na een zijpad ingeslagen te hebben, zagen we pijlen hangen, maar dit liep ook dood.
Uiteindelijk kwamen we weer op de plaats waar ook de grote groep wandelaars stonden,
maar ze hadden alleen hun voetsporen achtergelaten.
Met onze speurneuzen, we waren op dat moment met 10 man, kwamen we weer op het goede parkoers.
Even verderop kwamen we Klaas tegen,
die zei dat hij de vorige avond om acht uur had doorgekregen,
dat een aantal bospaden waren afgesloten.
Naar onze mening een ondoordachte maatregel,
omdat drie weken voor de tocht het parkoers was goedgekeurd.
Na twee uur lopen kwamen we op de soeppost op 9½ km te Driebergen.
De man die bij hield hoeveel mensen langs kwamen, was de tel kwijtgeraakt.
Enige honderden wandelaars waren massaal langs gekomen.
Via station Driebergen-Zeist bereikten we een leuk pad langs de Kromme Rijn.
We hadden uitzicht op de buitenwijken van Odijk.
Na twee km langs de Kromme Rijn gelopen te hebben kwamen we in Bunnik.
Naast een aantal asfaltwegen liepen we over zandwegen langs weide- en akkergebieden.
Via een aantal parken te Zeist bereikten we door de Zeister bossen de grote rust,
die traditiegetrouw gevestigd was in het Sportrestaurant van het KNVB-centrum.
Hierin stond een stalletje waar KNVB shirts en stikkers verkocht werden.
Na de grote rust, die op 23 km lag, dwaalden we verder door de bossen,
eerst richting de Leusder Heide, daarna naar Austerlitz waar de koffiepost was.
We zaten nu aan de staart van het denkbeeldige wandelpeleton en besloten door deze drukte
snel verder te gaan.
Langs een paar vennetjes en door een groot landgoed met zomerhuisjes bereikten we Maarn.
De exacte afstand bedroeg 39,005 km.
Na de tocht was er voor belangstellenden (175 man) een gezamenlijke maaltijd (soep,
boerenkool met worst, ijs).
Na de maaltijd werden de WS78-crew en de parkoersarchitecten beloond met een aardigheidje.
De avond werd besloten met muziek en dansen.