Vorig verslag van de Burgenweg Eerste verslag van de Pandurensteig terug naar het overzicht van de Burgenweg Terug naar het overzicht van buitenlandse tochten op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Burgenweg
datum zaterdag 11 oktober 1986
traject Oberviechtach - Obermurach - Pottenhof - Kulz - Thanstein - Schwarzenburg - Bauhof - Rötz
afstand 30 km
Burg Murach bij Oberviechtach Omdat de vorige avond tot 12 uur 's nachts festiviteiten waren geweest in Hotel zum Schwan konden we pas om half acht ontbijten. Gelijktijdig met ons kwam om half acht ook een ander echtpaar, dat door reed naar Berlijn. Rond kwart over acht begonnen we deze dag aan de tocht. Het was mistig. Het zicht was 200 tot 300 m. Eerst liepen we langs het ziekenhuis van Oberviechtach. Al spoedig liepen we over de voor ons zo vertrouwde boswegen, die af en toe begroeid met gras waren.
Het was de laatste etappe van de Burgenweg. En het slot was toch weer heel aardig. In Pottenhof liepen ganzen ons een klein eind achterna. Even voorbij Weislitz liep het pad dood. Een boer had het pad omgeploegd en even verderop was al mais van het land gehaald. Maar met mijn speurdersneus vond ik na dit veld toch weer markering. Mede dankzij mijn verrekijker kwamen we weer op het goede pad. We moesten hierbij wel door weilanden lopen hetgeen ons natte schoenen en ook natte voeten opleverden.
Thanstein Via Kulz bereikten we Thanstein. Hier was nog een oude uitzichttoren plus de overblijfselen van een oude burcht. In een kleine supermarkt kochten we wat eten en drinken. Op een gegeven moment bereikten we een pad dat opgehoogd was en dat over de toppen van rotsformaties leidde. Hier zagen we twee zwarte eekhoorntjes. Uiteindelijk kwamen we bij kasteel Schwarzenburg op de 706 m hoge Schwarzwihrberg. Dit was een vrij groot complex. Over een steil pad bereikten we Bauhof.
Wapen van Oberviechtach Van hier was het nog maar een klein eindje naar het eindpunt Rötz. In Rötz constateerden we, dat het naar ons overnachtingadres nog een uur lopen was. Later lazen we dat we de route eigenlijk niet helemaal naar Rötz hadden moeten volgen. Hotel Wurtzschleife bleek een lux hotel restaurant te zijn. Het eten smaakte er in ieder geval prima.
Op een gegeven moment hoorden we dat twee jonge mannen, die achter ons zaten, Nederlands spraken. De ene man woonde al 5 jaar in Neunberg terwijl de ander vrachtwagenchauffeur was en met een vriend dineerde. Hiermee beeindigden we de Burgenweg en onze huwelijksreis zat er nu voor de helft op. We vervolgden met de Pandurensteig.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg