We hadden in ons slaapvertrek het rolluik naar
beneden gedaan. Toen we ‘s morgens wakker
werden, zag het er daarom extra donker uit.
Het rolluik had er ook voor gezorgd, dat we minder lawaai
van buiten hadden gehoord. Zodoende was het ook
een verrassing dat het 's nachts geregend had. Hoewel
we hier in Gasthof "Zum Naabtal" te Neuhaus vanaf
half zeven konden ontbijten waren we toch weer om
zeven uur present.
Even voor acht uur vertrokken we. De
eerste km kenden we nog van de vorige dag. Het was
weer een mooi parkoers en het begon ons op te vallen
dat in deze Burgenweg veel smalle paden waren
opgenomen, hetgeen wij wandelaars natuurlijk zeer
op prijs stelden. Het pad liep eerst weer langs de
Waldnaab.
Bij Hutzmuhl staken we de Waldnaab
over. Vlak daarop was de weg even gesperd door een
grote takelwagen. Een bestelauto stond rustig te
wachten. Wij zochten naar de markeringen en vonden
die en zagen dat we van de asfaltweg naar beneden
moesten, naar landbouwgrond. Hier onderaan
hoorden we van boven "waar moeten jullie naar toe".
Het was de chauffeur van de bestelauto die
behulpzaam wilde zijn. Hij zei dat we eerst nog de
asfaltweg een eind moesten volgen. Wij konden
hem, aan de hand van de kaart, overtuigen dat hij
toch fout zat.
Aan het eind van dit landbouwwegje
leek het even of het pad dood liep. Dat viel mee,
maar we moesten wel door wat hoog en nat gras
lopen. We kwamen weer bij de beek de Waldnaab
uit, waarbij het pad wat modderig was. Er waren veel
boomwortels waardoor we extra moesten opletten
om niet uit te glijden. Weer verderop voerde het pad
lange tijd door bossen.
In Neustadt aan de Naab
kochten we in een supermarkt melk met
bananensmaak. Vlak daarop kwamen we bij een paar
grote en beroemde kristal- en porceleinzaken. Ook
was er een erg leuk ingerichte winkel met alleen
maar kerstartikelen. We zagen alle mogelijke
beschilderde kerstballen en alles wat maar met
kerstmis te maken kon hebben. Zo kochten we er
een glazen afbeelding van de voorgevel van een kerk
met daarachter de mogelijkheid om een
kaarsje te laten branden. Buiten deze winkel
stond een opgezette man, die automatisch aan een
draaiorgel zat, waar bovenop weer
een aangekleed, opgezet aapje zat dat twee deksels in
zijn handen had en regelmatig tegen elkaar sloeg. De
opgezette man maakte ook nog geluid dat het midden
had tussen praten en zingen.
We vervolgden onze weg en kwamen even later bij
de Rokokokerk te St. Felix. We bezichtigde deze
even. Spoedig liepen we daarna weer in de bossen.
Rond 12 uur schrokken we van een geluid dat leek op
twee kanonkogels die vlak bij ons in de buurt
werden afgevuurd. Het bracht ook een flinke echo
voort in het omringde heuvelland. We zaten hier op
een hoogte van rond de 500m.
In Wilckenreuth
werd de plaatselijke kerk gerestaureerd.
Waardevolle zaken waren goed afgedekt. Via
Theisseil bereikten we het midden in de bossen
gelegen Vierlingturm, een oude stenen uitzichttoren
op 633m hoogte, vlak naast de Strobelhut. In
deze hut was een mogelijkheid om wat te nuttigen,
maar we waren vlakbij ons einddoel. Bovendien
was het die dag somber, maar droog weer. Toen we
op een asfaltweg uitkwamen, liepen we eerst de
verkeerde richting op, maar in Mitterholl vroegen
we even de weg.
Het Holltalerhof lag aan de rand van
het dorp Uberholl en zou een van de duurste
overnachtingen worden.