Maandag 16 december 1985
Het zat ons aanvankelijk niet mee. Om half acht hadden we afgesproken voor het ontbijt. Maar het was nog donker en er was nog niemand. Om kwart voor acht klopte ik op de deur "privé" en er werd meteen geantwoord met ja ik kom. Om kwart over acht verlieten we hotel De Pauw op weg naar station Roermond. Om 8.35 uur werd omgeroepen dat de sneltrein naar Sittard 25 minuten vertraging had. Daarop namen we de stoptrein van 8.55 uur die om 9.15 uur in Sittard aankwam. De stationschef wilde nog proberen om de intercity naar Heerlen te laten stoppen in Spaubeek maar dat lukte niet. Daarop moesten we tot 9.55 uur wachten voordat de trein naar Spaubeek vertrok. Even over 10 arriveerde de trein in Spaubeek.
Er viel een lichte fijne motregen toen we aan onze derde etappe begonnen. Toen we van de asfaltweg gingen bij kasteel Schinnen deden we beiden de regenbroek aan. Over een leuke holle weg bereikten we Puth. Even voorbij Puth klopte de bewegwijzering niet met de beschrijving. Er stond: "langs de Heemtuin". Hier kun je links en rechts langs. Vermoedelijk had een plaatselijk goed bekende er een heel mooi stukje ingelast. Maar op de top van de berg, waar bijna geen markering meer mogelijk was en er ook niet was, moesten we weer op de oorspronkelijke route terechtkomen die ik nog wel kon vinden aan de hand van de parkoerskaartjes.
Veel meer dan de voorgaande dagen waren de wegen geasfalteerd. Ter hoogte van Huize Watersley van de Paulusstichting werd het weer heel mooi en ook wat heuvelig. We liepen daarbij vlak langs de Duiste grens. In Sittard kwamen we bij jeugdherberg "Het Molenrad". Hier waren we dit jaar al een keer met de OLAT geweest tijdens de Rondweg. De Jeugdherberg was echter dicht. Verderop genoten we ook in Sittard in café "Sanderbout" in de Veerstraat van een heerlijke kop groentesoep. De regenkleding die we nog steeds aanhadden konden we nu even uitdoen.
Het leek wel of het niet lukte om Sittard uit te komen. Na de buitenwijken van Geleen bereikten we Einighausen en vlak voor Limbricht zagen we duidelijk flats van Sittard. Café Salden te Limbricht was het mooiste café tot nog toe. Het was antiek ingericht en er hingen verschillende bruin/witte foto's ingelijst aan de muur. De plaatselijke schilders waren erg aktief. Sinds 4 jaar bestond er een schildersvereniging. Aan de muur hing een schilderij dat een beroemde man voorstelde die vele medailles op de borst droeg. Het schilderij was gedateerd met het jaartal 1985.
Toen ik Coos had verteld dat het nog 10 km was naar station Susteren zette Coos het op een lopen. Dat was om 15.20 uur. Toch kwamen we om 16.53 uur aan in Susteren waar we de trein van 16.55 uur haalden. Een paar km voor Susteren zagen we bij de markering de letter L van Limburgpad staan. Wederom waren we ook hier geweest hetgeen al eerder gemeld werd. Om 17.10 uur kwamen we met de trein in Roermond aan en deden nog wat boodschappen.