Zondag 15 december 1985
Eerst reden we met de trein naar Sittard. Daar stapten we over op de stoptrein naar Heerlen. Er stond hier in de trein nog een tas en toen de conducteur langs kwam vroeg hij aan ons of we wisten van wie de tas was. Dat wisten we niet. Even later kwam de conducteur langs met de tas en vroeg of we nog belangstelling hadden voor een "Wachttoren". In Heerlen stapten we over naar Schin op Geul Toen we daar uit de trein stapten moesten we eerst wachtten tot de trein vertrokken was. Ondertussen kwam de trein naar Wijlre al aangereden maar we haalden hem nog wel.
Van station Wijlre was het 10 minuten om op de roete te komen bij kasteel Wijlre. Het was weer flink stijgen en dalen over asfaltwegen en ook vaak over zandpaden, vaak ook modderpaden. Bij Cantils liepen we langs de Gulp en de Geul over een pad over weilanden en over bruggetjes. Het was verrukkelijk dat golvende landschap.
In Nijswiller hadden we onze grote rust in een café en de plaatselijke harmonie was nog volop bezig zich vol te gieten. Het was erg druk. Na ongeveer 20 minuten liepen we weer verder. We kwamen door een bos dat maar meteen tot natuurmonument was gebombardeerd. Vlak voor Ubachsberg voerde de route over het hoogste punt van de route (218m).
Bij Voerendaal liepen we langs het mooie kasteel Cortenbach. In Weustenrade hadden we onze tweede grote rust in Café In 't Groene Dal. We dachten: eindelijk een stempelpost die ook officieel op de stempelkaart staat. En nu hadden ze er niet eens een stempel. Ze wilden wel een hantekening zetten maar dat wilden wij weer niet.
In Nuth zagen we een Aral-benzinepomp en dit was een mooie gelegenheid om alsnog een stempel te bemachtigen. Even voor Spaubeek voerde de route over een alleraardigst en ook lange holle weg. Om kwart voor vijf kwamen we bij station Spaubeek aan. Nu was het nog drie kwartier wachten op de trein. Daarop liepen we in 8 minuten naar het centrum van Spaubeek om nog wat te drinken. Met de trein bereikten we om 6 uur Roermond.