Herfstdagtocht Nijmegen, afstand 60 km op 1 oktober 1983

De start was vanaf de kantine van Tennispark de Tripel te Berg en Dal. Bij de inschrijving, die verzorgd werd door onze voorzitter Jan van der Linden, werd mij in eerste instantie ƒ 1,00 extra in rekening gebracht. Toen ik zei dat ik LATlid ben, zei Jan: "0, ik zal het meteen maar corrigeren, anders staat er straks nog in het LATnieuws: Voorzitter tracht LATlid af te zetten".
Wegens organisatorische redenen was de start een half uur vertraagd en wel om 9 uur. Het was een prachtige dag met veel zonneschijn. We kregen geen routebeschrijving mee aangezien de hele tocht gepijld was. Eerst ging het door de prachtige bossen rond Berg en Dal.
Op ca. 10 km. was de eerste verzorgingspost met drank (bouillon, thee of koffie), eten (boterhammen) en een appel. Op ca. 13 km. liepen we langs een dorpje waar net de sirene begon te loeien. In de 1e plaats ben je gewend dat deze pas op de 1e maandag van de maand gaat loeien en niet op de eerste dag in de maand. In de 2e plaats loeit de sirene meestal pas om 12 uur en niet al om 11 uur zoals hier; de sirene was waarschijnlijk nog niet geprogrammeerd op de wintertijd.
Mede doordat er geen routebeschrijving was, kan ik niet alle punten nauwkeurig aangeven waar we kwamen, aangezien de routebeschrijving een belangrijke informatiebron is.
Op 24 km. kwamen we bij de eerste grote café rust. Vlak hiervoor waren we door een groepje wandelaars gepasseerd die ons in het begin ook al een keer voorbij waren gekomen en dus verkeerd waren gelopen. Men had dus af en toe wel moeite met de bepijling. Met name op de bostrajecten was het uitkijken geblazen.
Op 36 km. was de 2e verzorgingspost met drank en een appel. Regelmatig hadden we prachtige vergezichten. Dit heuvellandschap deed ons noorderlingen denken aan het buitenland. Daarna slingerde de route zich door en langs het natuurreservaat de Sint Jansberg overgaand in natuurreservaat de Mookerheide. Vlak hierop werden we ingehaald door Wim Blom en Jan de Jonge. Na een bocht in het parkoers was duidelijk de 2 verschillende wandelstijlen te zien. Van Jan de Jonge leek het wel of hij met zijn gekromde armen zijn benen voortstuwde, terwijl Wim Blom krampachtig probeerde te volgen.
Op 49 km. was de 3e verzorgingspost. 3 km. verderop kwamen we langs een zweefvliegveld met daarbij een café. Pas bij de finish, waar we om 17.45 uur arriveerden, hoorden we dat hier de 2e caférust was. Aangezien ik bekend sta als een langzame loper waren Ben, Nel en Theo verbaasd dat ik al binnenkwam.
Over het algemeen was het een fraaie tocht, mede door het mooie weer. Wat mij betreft had er meer bosparkoers in mogen zitten waardoor het natuurlijk wel zwaarder zal worden. In het begin van de tocht waren er wandelaars die "klaagden" dat ze, door het bosparkoers, niet een gemiddelde van 7 km. haalden maar het is ook geen prestatie/wedstrijdtocht maar een wandeltocht.
Deze tocht was door de OLAT uitgeroepen tot de tocht van de maand en dit was beslist geen slechte keus. Ondanks een verdubbeling van het aantal deelnemers ten opzichte van vorig jaar is 50 toch nog aan de lage kant. Jammer vond ik dat er geen IVV-stempel was hetgeen ik toch wel van zo'n grote landelijke wandelvereniging als de LAT had verwacht.
De LAT werd vertegenwoordigd door Toon van Beek, Wim Blom, Henri Floor, Piet van Gemert, Rien de Harder, Roel de Harder, Ben Hollander, Bram van Houwelingen, Jan de Jonge, Cees Klijn, Theo Koenis, Henk Oudshoorn, Gerrie Peters, Aaf de Rijk en Nel Vonhoff, Jan van Megeren en Geert de Kleyn.

Henri Floor