De start was om 9.30 uur vanuit "het dorpshuis". Al na 1300 meter liepen we in de bossen. Eerst richting Doorn waar we langs de Marinierskazerne liepen en verder naar Driebergen waar de eerste verzorgingspost (soep) was bij een boerderij.
Nu kwam er een modderig stuk (het regende namelijk) en we moesten over een paar glibberige planken, over een slootje. Klaas, de parkoersarchitect zei dat het parkoers alleen nog maar geschikt was voor stoere wandelaars, mede omdat reeds vele wandelaars ons voor waren gegaan. Wij zaten dus achterin. De anderen konden via een asfaltweg verder lopen. Wij behoorden echter tot de stoere wandelaars. Eerst ging de route (dus vanaf de soeppost) over een zandweg met enkele plassen, daarna liepen we verder over een smal pad met plassen en modder. Toen over de twee planken. Het viel ons wel mee. Maar daarna liepen we verder over een weiland waar je bij elke pas iets in de modderblubber zakte. Verder ging het over een modderpad dat normaal door koeien wordt gebruikt.
Verderop liepen we via een wandelpad langs de kromme Rijn. Via asfaltwegen en wederom bossen hadden we op 20 km de grote rust in het sportrestaurant van het KNVB centrum te Zeist. Zowel voor als na de rust kruiste ons pad enige malen een ander uitgezet wandelparkoers dat met kleine fel geelgekleurde pijlen op de bomen was aangegeven met opdruk NWV. Op deze andere wandelroute troffen we ook menigmaal wandelaars. Op 27½ km was de tweede verzorgingspost (koffie, thee,(chocolade)melk en diverse koeken) in de schuur van Staatsbosbeheer in Austerlitz.
Ook kwamen we langs de piramide van Austerlitz. Een kort geschiedenislesje over Austerlitz: Een jonge Franse generaal De Marmont laat in 1804 voor de legering van zijn troepen het oog vallen op de onafzienbare heide bij Zeist, waar hij volop ruimte had om zijn troepen te oefenen. Om zijn troepen aan het werk te houden besluit De Marmont een monument te bouwen ter herinnering aan de overwinning van de Franse legers. Het wordt een aarden piramide met een grondoppervlak van ongeveer 35 bij 35 meter en bijna 25 meter hoog. In 1805 verslaat Napoleon de Oostenrijkse en Russische legers bij Austerlitz in Zuid Moravie, een plaats niet ver van Brno in het huidige Tsjecho-Slowakije. De beide Franse divisies die op de heide van Zeist gelegerd waren geweest, namen aan de slag deel.
In 1806 geeft Napoleons broer Lodewijk, die inmiddels koning is geworden van de vroegere Bataafse Republiek (Nederland en België), de op de Zeister heide ontstane nederzetting de naam van Austerlitz, als herinnering aan de roemruchte veldslag. De piramide zou Marmontberg moeten heten, maar wordt wijd en zijd bekend als "de Piramide van Austerlitz". De piramide is betrekkelijk gauw in verval geraakt tot een ordinaire zandhoop van een 20 m hoog aan het einde van de 19e eeuw. In 1894 heeft de toenmalige eigenaar, die tevens burgermeester van Woudenberg was, de piramide met veel begrip voor de historie en mede ten behoeve van het toerisme laten herstellen tot de gedaante die de piramide nu heeft.
Op 35½ km worden we op de fruitpost onthaald met een banaan en vlak daarop wandelen we langs en via bruggen over het Henschotermeer. De totale tocht bedroeg 39.025 meter. Er namen 448 wandelaars deel. Het was een prachtige bostocht die alleen een beetje werd "ontsiert' door de regen. Na afloop van de tocht konden we nog aan de gezamenlijke WS78 broodmaaltijd deelnemen waaraan door ruim 100 man werd deelgenomen gevolgd door een gezellig samenzijn (dansen).
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.