De Hervormde kerk te Zweeloo

De Hervormde kerk te Zweeloo is door zijn ligging aan de rand van het dorp, vorm en detaillering een charmant landelijk gebouw. Tijdens de restauratiewerkzaamheden van 1977/78 ontdekte men onder de huidige kerk fundamenten van een kerkje uit de 12de eeuw. De indeling van noord- en zuidzijde verschilt: aan de noordzijde een rondbogige ingang en drie vensters, aan de zuidzijde een spitsbogige ingangsnis en vier vensters.
De prinses van Zweeloo
Uitzonderlijk rijke graven uit de vroege middeleeuwen zijn maar weinig gevonden in Drenthe. Enige bekendheid geniet ‘de prinses van Zweeloo’. Haar graf werd in 1952 ontdekt bij zandwinnings-werkzaamheden. Bij de opgraving in het veld werd al direct duidelijk dat het om iets bijzonders ging. Het hele graf werd dan ook ingekist en in het laboratorium minutieus verder opgegraven. Daarbij kwamen zeer bijzondere sieraden aan het licht. Ter hoogte van de schouders lag een tweetal verguld bronzen spelden, daar vlak bij een snoer van 130 kleine glazen kralen, ten dele veelkleurig, en een snoer van 101 barnstenen kralen. Op de borst lag een zilveren ringetje met daarbij resten van een bevertand, ongetwijfeld als amulet gedragen. Verder lag daar nog een zilveren toiletgarnituur en daarboven een grote sierspeld in de vorm van een vlinder. Deze vlinderfibula is gemaakt van verguld brons. Ter hoogte van het middel werden 30 uitzonderlijk grote glazen kralen aangetroffen, één kraal van barnsteen, tien bronzen ringen en één bronzen schijf. Dit geheel moet als een soort gordel om het middel zijn gedragen. Om de linkerpols lag een bronzen armband en daar vlak bij nog een tweetal bronzen sleutels. Wij weten niet of de sieraden die deze vrouw droeg tot haar dagelijkse garderobe behoorden, maar zeker is wel dat een begrafenis op deze wijze uitdrukking gaf aan haar grote welstand. Ook haar kleding wijst daar op. Normaal gesproken blijft in de Drentse zandbodem textiel niet bewaard. Op de plaatsen echter waar in het graf textiel in aanraking kwam met metaal, is door de corrosie van het metaal het weefsel wel bewaard gebleven. Uit onderzoek van een aantal van dergelijke minuscule textielfragmentjes is duidelijk geworden dat de prinses van Zweeloo begraven is in een gewaad van linnen. Het was geweven in ruitkeper van 18 draden per cm. Een zeer fijn weefsel dus. Bijzonder is verder dat tegelijk met de stof aan de beide randen een kaartweefsel is meegeweven. Het moet een weeftechnisch hoogstandje zijn geweest. Dat bleek wel bij de reconstructie. Niet alleen moest er een speciaal weefgetouw voor worden gebouwd, het weven was dermate ingewikkeld dat het drie maanden duurde voor het karwei geklaard was.