Omdat de organisatie van de Heuvelland4daagse geen toestemming kreeg om deze 4daagse te organiseren maar de routes wel mocht bepijlen, werd besloten om deze als een alternatieve 4daagse te organiseren maar dan verdeeld over 10 dagen om de wandelaars te spreiding. Dit werd de rugzak10daagse genoemd waarbij je er van uit moest gaan dat onderweg geen cafés of dergelijk open konden zijn en je dus alles in je rugzak moest meenemen.
Op maandag 9 augustus 2021 besloten we de route te nemen vanaf Brasserie Van Alles Get, want er waren 4 verschillende route van ieder verschillende startlocaties. Op de voorgaande dag hadden we al drie van de vier startlocaties verkend met daarbij de wandelrichting. Dat was de reden dat we deze dag niet naar de officiële startlocatie toeliepen, maar de route oppakten vanaf de zijweg Kleine Heiweg.
Al meteen zagen we een afslag over het hoofd. Een pijl wees naar links en we dachten dat dat was omdat de weg daar naar links boog. Maar er bleek een toegangsdeur in het hekwerk te zitten. We waren daar nog nooit doorgelopen. Het betrof hier de route door Groeve Blom. Daar waar de officiële route de Groeve Blom verliet en de Kleine Heideweg kruiste, ontdekten we het verkeerd lopen. We besloten het gemiste deel niet alsnog te lopen.
Soms worden natuurgebieden naar mensen of organisaties genoemd die daar direct of zijdelings van betekenis zijn geweest. Voorbeelden bij Het Limburgs Landschap zijn de Curfsgroeve, de Van Tienhovenmolen en het Klinkenberghbos. In 2020 is daar een vierde gebied bij gekomen, de Groeve Blom. Het is een groeve waar vanaf midden jaren vijftig van de vorige eeuw zand, kiezel en mergel werden gewonnen. De vroegere exploitant en naamgever van de groeve heeft het zeven hectare grote gebied na beëindiging van de exploitatie omgetoverd tot een waar natuurparadijs. Steile hellingen van mergelrotsen worden afgewisseld met bloemrijke vlakkere delen. In een diep gat is een grote plas ontstaan en door de hele groeve liggen kleine, regelmatig droogvallende poeltjes. Samen met een groep enthousiaste vrijwilligers hield de vorige eigenaar de bijzondere natuurwaarden in stand. Daar gaat Het Limburgs Landschap – sinds de heer Blom het beheer in 2019 aan ons heeft toevertrouwd – natuurlijk gewoon mee door.
We kwamen bij een weiland waar het pad doorheen liep maar vol met koeien stond. Drie wandelaars voor ons, die we later spraken, liepen om dat weiland met koeien heen omdat er een dame bij was, die daar niet doorheen durfde. Over de onverharde Bleyerstraat liepen we verder naar Terblijt.
We liepen naar de gemeentegrens van Valkenburg aan de Geul met Eijsden-Margraten en volgden deze even. Bij de kruising met de Franse Steeg zagen we, op afstand, het bord van de bebouwde kom van Gasthuis. Daarop werd Wolfshuis bereikt. Bij het zicht op de wiekloze Van Tienhoven molen sloegen we af. Volgens de door mij gemaakte foto op afstand van deze molen, heeft deze molen geen wieken. Op internet zie ik van deze molen alleen maar foto’s met wieken.
Vrij snel daarna kwam de splitsing met de 10 km route. Wij liepen deze dag de 20 km route. Verder liepen we tussen Klein Welsden en Groot Welsden een traject van het Pelgrimspad. Bij de kruising met de N278 was het goed oppassen. Niet voor het verkeer, maar de route ging door een lage tunnel waarbij ik in het begin een paar keer mijn hoofd stootte omdat de tunnel lager was dan ik verwacht had. Daarna liepen we langs de Amerikaanse begraafplaats met ruim 8000 kruisen.
Op deze enige Amerikaanse begraafplaats in Nederland zijn ruim 8.000 militairen begraven. Het merendeel is gesneuveld tijdens de bevrijding van het zuid-oosten van Nederland in W.O. II en de opmars door Duitsland. Tot ver in de omtrek is de begraafplaats zichtbaar door een dertig meter hoge toren. Het grondgebied van de begraafplaats is voor eeuwigdurend gebruik beschikbaar gesteld aan de regering van de Verenigde Staten van Amerika.
De N278 werd weer overgestoken. In het centrum van Margraten hadden we op 10 km een grote rust bij brasserie Josefien. Het korte bezoek aan het centrum van Margraten was dus met name bedoelt voor een rustmoment met koffiemogelijkheid.
Opnieuw werd de N278 overgestoken. Over het Kerkpad van Termaar liepen we naar Termaar. Daarna liepen weer terug naar de N278 en Margraten. Maar nu liepen we langs de oostkant van Margraten. Langs de weg Rabauw zagen we een oude Jaguar uit 1972 staan. Daarna zetten we koers in de richting van Scheulder. Op weg daarnaartoe maakten we foto’s met mooie luchten.
Aan de rand van Scheulder sloegen we af. Daarna zetten we koers naar IJzeren. Maar ook het centrum van IJzeren liet men rechts liggen. Het centrum van Sibbe werd wel aangedaan. Daar liepen we o.a. langs de Sint Rozakerk. Het terras van het plaatselijke café was dicht. Maandag is ook geen ideale dag om een wandeling te maken in de wetenschap dat niets of bijna niets open is.
Bij de finish hebben we nog wat gedronken. Daarna liepen we terug naar ons overnachtingshotel.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
