wandeltraject: Onstwedde-Höchte-Alteveer-Nieuwe Pekela-Oude Pekela-Winschoten
zondag 13 juni 2021 was alweer onze laatste wandeldag. Deze dag begonnen we al om 7:40 uur. Een vrijliggend fietspad leidde ons uit Ontwedde. We liepen hier in natuurgebied Kanaalstreek. In een tuin stonden 4 molens gerangschikt op grootte. Na buurtschap Höchte werd Alteveer bereikt. Aan de overzijde van de verkeersweg lag Dorpshuis De Drijscheer. Het was even goed lezen in de app waar het stempel zich bevond. Dat was van aanloopzijde aan de achterkant van het gebouwencomplex. In het kastje waar de stempel in zat, lag een A4tje met "Welkom in Alteveer!" met info over Alteveer.
Iets verderop kwamen we langs Snackbar t Stoepje. Ook daar kon alleen digitaal gestempeld worden.
Alteveer werd verlaten langs een oud sluiscomplex in het Poortma kanaal over een lengte van ruim 3 km. We kwamen uit in Nieuwe Pekela en volgden nu het Pekeler Hoofddiep. Meestal liepen we aan de oostzijde, maar als er winkels waren dan liepen we even aan de westzijde.
Bij camping Wel Wait te Nieuw Pekela was een stempelpost. We hadden gehoopt dat we hier koffie konden drinken, maar dat was toch niet mogelijk. Even verderop konden we digitaal stempelen bij de Lutherse kerk.
Doch reeds op 15 November 1758 gaan Jan Harms, Feyke Clock en Harm Jans over tot aankoop van "een Behuijsinge en geheele Veenplaatse zo te veen als te velde zijnde eygengrond, staande en geleegen te Nieuwe Pekela bij 't middelste verlaat".
Deze veenplaats was eigendom van Ds. Petrus Mees uit Oude Pekela en de koopprijs bedroeg 3500 gulden. waarvan 500 gulden direct wordt betaald en 3000 gulden tegen 4 % "huire in plaats van rente" van Ds. Mees wordt geleend.
Aankoop van deze veenplaats getuigt van een goede vooruitziende blik, want een geschikter plaats zou men voor de kerk zeker niet hebben kunnen vinden.
Tot de dag van heden mogen wij ons daarover verheugen, dat onze Kerk, gelegen op de grens tussen Oude en Nieuwe Pekela, zich in het midden der gemeente bevindt.
De plaats Nieuwe Pekela ging haast ongemerkt over in Oude Pekela. Bij IJs- en Frituurzaak H. Gerringa stonden 5 of 6 picknickbanken. Hier konden we eindelijk koffie drinken.
In het centrum van Oude Pekela staat het borstbeeld van Fre Meis. Dit was tevens een digitale stempelpost. Niet ver daar vandaan staat een kerk en molen De onrust waar gestempeld kon worden. Langs de Feiko Cockstraat stond een Ford uit 1955 geparkeerd. Aan de rand van Oude Pekela was bij de jachthaven nog een stempelpost.
Talrijke fraaie oude landhuizen kwamen we steeds tegen die dan ook op de gevoelige plaat werden vastgelegd.
We bleven de vaart naar Winschoten volgen. Aan de rand van Winschoten was bij de Bruggeschans of Schans bij de Hoogebrugge onze laatste stempelpost met onze vakantie. Dat was bij Theetuin Tusschenwegen. Als pronkjewail kregen we hier een beschilderde steen. Uit een mand konden we een steen uitkiezen. We konden de steen weer inruilen voor een gratis kopje koffie. Wij besloten de stenen te houden. Dit is voor ons een mooi aandenken aan dit gedeelte van het Pronkjewailpad.
Nu kwam nog een heel mooi natuurgebied, Waterpark Tusschenwegen. Dit gebied is bij wateroverlast tevens waterbergingsgebied.
Station Winschoten was het eindpunt van onze vierdaagse wandeling.
| 
