Op
dinsdag 7 juli 2020 begonnen wij aan het Romeinse Limespad. Het was bijna 4 maanden geleden dat we voor het laatst in de trein hadden gezeten en dat was op 15 maart. Het was wel even wennen met een mondkapje op. Omdat we beiden een bril dragen bleek de bril gauw te beslaan. Het Romeinse Limespad begint officieel in Katwijk aan Zee met een alternatieve start vanuit Voorburg. Omdat wij in Voorburg gewoond hebben, besloten wij vanuit Voorburg te starten. Vanaf het station in Voorburg was het 1 km wandelen naar het officiële startpunt.
Al vrij snel na het begin merkten we dat de markering beter kan. Als eerste kwamen we bij Park Arentburg met daarbij de buitenplaats Hadriani. Gelukkig had ik de route ook op mijn GPS zitten zodat we zonder problemen verder konden lopen. Aan de rand van het park liepen we over de geplande
Rotterdamsebaan.
Daarna liepen we langs het Reinier de Graaf Diaconessenhuis en Gezondheidscentrum Voorburg-West. Op een muur was een fraaie muurschildering aangebracht. Daarna kwamen we langs de Fonteinkerk. Deze kerk is nu ingericht als wooncentrum. Even verderop kwamen we langs en door Landgoed Middenburg. In Huize Middenburg zat vroeger openbare werken van de gemeente Voorburg. Elders op het landgoed zagen we op een ladder een kabouter met monddoekjes om.
Daarop werd Huygensmuseum Hofwyck met de Tuin van Hofwyck bereikt. We hadden aan het Huygensmuseum Hofwyck hele goede herinneringen omdat we hier in het verleden getrouwd zijn. Bij het poortgebouw trof Coos nog een oud-collega van de periode dat ze bij de Voorburgse Kruisvereniging heeft gewerkt. Bij het station hadden we een rust bij The Village Lounge en lieten ons een Latte Macchiato goed smaken. Over de Herenstraat werd het centrum van Voorburg betreden. Op een bankje voor de oude kerk hadden we een rust en aten hier onze boterhammen op. Daarna liepen we door de Kerkstraat naar de Kerkbrug en sloegen voor de Vliet af. Nu week de GPS route van de routebeschrijving af. Omdat Coos de routebeschrijving uit het wandelboekje volgde besloten we dit te volgen. Bij het Park Vreugde en Rust was het toegangsbruggetje afgesloten vanwege de slechte staat van onderhoud. Daarop liepen we naar de Herenstraat die overgaat in Oosteinde. Omdat de officiële route na het park Vreugde en Rust op Oosteinde uitkwam lieten we het park verder rechts liggen.
Langs Oosteinde bewonderden we de talrijke imposante huizen. De kerktoren van de Sint Martinuskerk, waarlangs de route voerde, was dermate hoog dat we deze niet in zijn geheel fotografisch konden vastleggen. Maar de toegang zag er zodanig mooi uit dat daarvan wel een foto van werd gemaakt. Bij station Leidschendam zagen we een echtpaar die daar net met de fiets aan kwamen rijden en zo te zien een wandelboekje in de handen hadden. Zij liepen echter niet onze route hoewel we hen later wel onderweg een paar keer zagen.
Via de Spoorbrug over de Vliet staken we de rivier over. Over de Delftsekade werd het centrum van Leidschendam bereikt. Bij het Sluisplein bewonderden we het fraaie brugwachtershuisje. Met zicht op de Petrus en Paulus kerk en molen de Salamander werd het centrum van Leidschendam verlaten. De rivier waarlangs we liepen heette hier Trekvliet of Zuidvliet. Op een paar huizen zagen we fraaie windvanen. De ene windvaan beelde twee vlinders uit en de andere was een molen met wieken zichtbaar. Jammer was het dat hier net een vogel op zat en bleef zitten zodat de molen niet optimaal zichtbaar was.
Nu kwamen we in het fraaie Leidschendammerhout. Na het golfterrein Pitch en Putt Leidschendam voerde ons pad over het Duinwaterpad. In een weiland troffen we talrijke Schotse Hooglanders aan. Aan de rand van een bospassage hadden we nog een rust bij een oude picknickbank. Na het bos voerde de route fraai over een graspad door natuurgebied Vogelplas Starrevaart. Bij het naderen van Leiden liepen we langs de Vliet naar de Lammebrug. Hier verlieten we de route en met de bus reden weer naar station Leiden en verder naar ons overnachtingadres.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
