Op zondag 28 juli 2019 liepen wij de oude NS wandeling Veerse Wateren, die van Middelburg via Veere naar Arnemuiden loopt, na.
Normaliter vertrekken we dan met de trein van station Driebergen-Zeist. Maar nu besloten we vanaf station Houten te reizen omdat we dan, volgens dienstregeling, een uur eerder aan konden komen. Maar de trein vertrok uit Houten met een vertraging van 17 minuten. In Den Bosch moesten we overstappen, maar daar hadden we maar een overstaptijd van 5 minuten, die nu uiteraard niet gehaald werd. Tot overmaat van ramp viel de eerstvolgende intercity naar Roosendaal uit zodat we in Den Bosch een overstaptijd van drie kwartier hadden. In Roosendaal hadden we een overstaptijd van 3 minuten. Hier kwam de trein op een ander spoor aan dan gepland zodat de aansluitende trein niet bereikt werd door naar de overkant van het perron te lopen, maar moesten we de trap af en verderop weer omhoog. Omdat de trein naar Middelburg met 2 minuten vertraging vertrok konden we deze trein nu nog wel halen. Het resultaat van alles was dat we nu toch om 11 uur aankwamen.
Meteen vanuit het station liepen we naar de stationsbrug over het Kanaal door Walcheren. De eerste etappe was naar Veere en was 13 km lang. De tweede etappe was 9 km. Wij liepen deze tweedaagse in 1 dag. Het was deze dag een bewolkte dag met twee maal een licht regenbuitje. Na de tropische dagen met maximum temperaturen rond 40 graden was het zeer aangekomen om nu met temperaturen rond 19 graden te lopen. De zon hebben we deze dag niet gezien. Voor de zekerheid hadden we de zonnebril wel meegenomen.
In de middeleeuwen ontpopte Middelburg zich tot voorhaven van Brugge en Antwerpen. Later werd het één van de belangrijkste handelssteden in de Lage Landen. Maar de grootste bloei ontstond in de 16 en 17e eeuw na de oprichting van de Middelburgse Commercie Compagnie gelijk met de VOC. Uit die tijd dateren de vele monumentale huizen. De Norbertijnen Abdij uit 1150 wordt wel de mooiste van ons land genoemd. De Lange Jan torent overal boven uit. Het Zeeuws Museum is in de voormalige abdij gevestigd
We liepen het centrum van Middelburg in. Op een T-splitsing met de Lange Delft stond een standbeeld van een naakte vrouw in een ligstoel. Verder liepen we naar de Abdij en liepen over het Abdijplein. Daarna kwamen we langs het fraaie Sint Jorisdoelen-gebouw.
Middelburg werd over de Noordweg verlaten. Vooraf hadden we de route al op een kaart bestudeerd en hadden ons toen afgevraagd waarom het zo mooi zou zijn om 1½ km over een verkeersweg door Middelburg te lopen. Maar met het lopen over deze weg werd dat duidelijk. Langs de kant van de weg staan talrijke fraaie huizen. Later lazen we ook dat de Noordweg een van rijkswege beschermd stadsgezicht is. Ook door de plaatsjes Sint Laurens en Brigdamme bleef de weg Noordweg heten.
De Noordweg is een van de oudste uitvalswegen van de stad. De weg loopt over een van de zogenaamde kreekruggen: oude zeearmen die heel lang geleden volslibden met zand en die, omdat zand minder inklinkt dan klei, nu de hoogste punten van het eiland vormen. Uitgelezen plekken voor nederzettingen en wegen. In 1946 sprak men van ‘verfoeilijke lintbebouwing’ langs de Noordweg. In 2003 werd diezelfde Noordweg wegens zijn schoonheid van vriendelijke, aaneengesloten bebouwing uitgeroepen tot ‘beschermd gezicht’. Langs de weg staan nog enkele oude boerenhofsteden.
Over het Brigdamse padje werd Brigdamme verlaten. We kwamen uit op de Brigdamse weg. Deze weg volgden we, die aanvankelijk parallel liep met de President Rooseveltlaan. Bij een tunneltje onder de nieuw aangelegde N57 liepen we over de Golsteinseweg naar Kaasboerderij Schellach. Hier hielden we een rust. We wilden hier wat drinken. Coos had deze tocht al vaker gelopen en herinnerde zich dat je hier lekkere karnemelk kon kopen. Wat we niet wisten was, dat het op zondag en tegenwoordig ook op zaterdag gesloten is. Hier was het dat we de eerste lichte regenbui kregen. We konden hier in een schuur het buitje afwachten. Aan de overkant van de straat stond een bericht dat we welkom waren om de koeienstallen te bezichtigen. Deze koeienstallen zagen er schoon uit. De koeien werden hier gemolken rond 18.00 uur. Daar bleven we uiteraard niet op wachten.
We vervolgden ons pad. Buiten buurtschap Schellach verlieten we de verharde wegen. Nu liep ons pad fraai over een graspad langs de Veerse Watergang. Het was goed dat we hier de lange broek aanhadden. Want het was een pad waar talrijke niet-op-vakantie-gaande-teken konden zitten. We volgden het graspad langs de Veerse Watergang maar liefst 3 km.
De Veerse Watergang is een rust- en broedgebied voor veel vogelsoorten. Ook de felblauwe ijsvogel voelt zich hier in de winter thuis. Het water van de Veerse Watergang is, evenals het water in de meeste sloten op Walcheren, brak en heeft daardoor weinig plantengroei. Om de oever tegen afkalving te beschermen en kleine dieren zich te kunnen laten verplaatsen zijn tijdelijk vlechtwerken van wilgentakken aangebracht. Op den duur verteren ze, maar tegen die tijd is de oever voldoende ingeklonken. In de winter houdt het Waterschap het waterpeil 30 cm lager, zodat in deze natte periode geen wateroverlast kan ontstaan. Langs de oevers zijn tussen de grijze klei soms donkerbruine banen zichtbaar. Dit zijn veenlagen, waaruit zout werd gewonnen.
Vlak voordat we op de Bieweg uitkwamen, viel Coos. Daarna had ze het even wel gezien om over zo'n smal graspad verder te lopen. Daarop besloten we om verder via een alternatieve route te lopen. Nu volgden we achtereenvolgens de Bieweg, Kreekweg, Landschuurweg tot aan de Polredijk/N663. Hier was een picknickbank waar we een rust hielden. Door het Veerse bos werd het centrum van Veere bereikt. Bij brasserie De Pereboom hadden we een grote rust. We lieten ons een uitsmijter met kaas en een Latte Macchiato goed smaken.
Met directe toegang tot open zee en de rijke Vlaamse steden in de omgeving ontwikkelde Veere zich tot een belangrijk handelscentrum. Vooral de wolhandel met Schotland floreerde. Zo’n belangrijke haven- en handelsstad moest zich kunnen verdedigen, vandaar dat muren, poorten en torens werden gebouwd. De Grote Kerk heeft verschillende functies gehad. Behalve religieus centrum was het een hospitaal voor de soldaten van Napoleon, later kazerne en nu cultureel centrum. In 1581 kocht de Prins van Oranje het markizaat Veere. De titel markies van Veere is nog steeds in het bezit van het huis van Oranje-Nassau.
Na deze rust vervolgden we ons pad door het fraaie centrum van Veere. Vanwege het gevorderde uur en de vermoeidheid maakt we in Veere geen foto's. Het kanaal door Walcheren werd (weer) overgestoken via het sluizencomplex. Nu voerde ons pad ongeveer 2 km over fietspaden. Er reden hier nu veel fietsers. Bij een parkeerplaatsje werd het fietspad verlaten en liepen over een graspad vrij dicht langs het Veerse Meer. Na een km kwamen we weer op het fietspad uit, maar dat werd weer spoedig verlaten. We kwamen via een overstapje op een grasdijk uit. Nu volgden we parallel de Oranjepoldersche Watergang. Toen deze Watergang haaks naar links boog, liep ook het meest belopen pad naar links, maar wij moesten hier rechtdoor lopen. Op deze dijk zagen we een eind voor ons koeien staan en liggen. Omdat we niet zeker wisten of er een stier bij was besloten we langs de voet van de dijk verder te lopen.
We kwamen uit op de Oostweg. Hier moesten we snel twee keer over een overstapje lopen. Na het tweede overstapje moesten we eigenlijk vrij steil de dijk af. Maar omdat dit wandelpad was afgesloten konden we de grintweg over de dijk volgen die parallel aan het wandelpad liep. Daar waar we de Oranjepolderseweg kruisten, konden we de officiële route weer oppakken. Hier liep de route over een graspad over een dijk die parallel aan een asfaltweg liep. Daarop besloten we de asfaltweg te volgen. Arnemuiden werd bereikt. Voor de spoorlijn sloegen we af en even later werd het station bereikt. Daarna reden we met de trein terug naar Houten en verder met de auto naar huis. Even na 9 uur in de avond kwamen we thuis. Het was een hele mooie wandeldag geworden met een maximum temperatuur van 19 graden.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
|
