Pronkjewailpad: Bellingwolde - Oud Veele

Op vrijdag 21 juni 2019 reden we met de auto naar station Winschoten. Daar namen we de bus naar Bellingwolde. Er was een wegomlegging voor de bus. Normaliter rijdt de bus Bellingwolde van de zuidkant het dorp in. Nu reed hij de noordkant in en reed met een rotvaart naar zuid Bellingwolde. Daarbij reed hij ook voorbij onze geplande uitstaphalte. Toen de bus aan de zuidkant van het dorp was kon de bus verder de officiële busroute volgen. Een kwartier later dan de eerste keer stapten we bij de geplande bushalte uit en pakten we de route weer op.

Bellingwolde is een langgerekt dorp. We liepen dan ook meer dan 4 km door Bellingwolde. Bij het museum haalden we een stempel. Hoewel het nog geen 10 uur was, was het museum toch open. Als pronkjewail kregen we een waardebon die 20% korting gaf op een toekomstig bezoek. Wij hebben een museumjaarkaart en daarmee hebben we gratis toegang.

Toen we de bebouwde kom van Bellingwolde verlieten, voerde de route over een grasdijk. Nu was het echt genieten van de natuur. We liepen hier fraai langs de Westerwoldse Aa. Na molen de Weddermarke werd stempelpost Weddermarke bereikt. Dat was op een camping. Na een kop koffie vervolgden we ons pad.

Na het Weddermeer werd opnieuw de Westerwolde Aa opgezocht en gevolgd. Hoewel rond één uur een bui zou komen volgens buienradar besloten we toch verder te lopen. Helaas had buienradar deze keer gelijk. Toen het begon te regenen waren wij bij een bestelbus die op een graspad midden in de natuur stond. Dat was nog voordat de Westerwoldse Aa werd bereikt. De drie bij deze bestelbus behorende arbeiders waren gras aan het maaien. Een van hen kwam er aan gelopen en stelde ons voor om de bui in de bestelbus af te wachten. We hadden toen al wel onze poncho's aangedaan en waren al wat nat geworden. Dat deden we maar al te graag. Later kwamen de twee andere arbeiders, tamelijk verzopen er ook aan. Toen het nog licht regende besloten we verder te lopen. Een van de arbeiders woonde vlakbij in een boerderij die ook overnachtingadres van Stichting Vrienden op de Fiets was.

In Wedde kwamen we bij de burcht. Dit was ook een kinderhotel. Op weg naar de ingang stonden talrijke mooie beschilderde poppen. In de burcht kregen we als pronkjewail een kop koffie.

Na de burcht kwamen we in Wedde nog langs restaurant De Hongerige Wolf met een fraai uithangbord. Bij een bushalte troffen we nog een pronkjewailpad wandelaar. Over het Karel Schenkpad werd Wedde verlaten. Nabij het Veelerdiep leek de route niet te kloppen met de GPS route. Dat was vermoedelijk opnieuw vanwege een dichtgegroeid pad. Met de gedachte dat er Pronkjewailpadwandelaars zijn die de route via fietsknooppunten volgen besloten we het Veelerdiep oostwaarts te volgen en via de Westerweg kwamen we weer op de route.

Nadat we in Wessinghuizen de Westerwoldse Aa over de Engelkensbrug hadden gekruisd liepen voor ons een echtpaar die het Noaberpad liepen. Nabij Oude Veele had Coos geen zin meer. Haar sokken waren nog steeds nat van de regen. Op een km afstand was een bushalte waarmee we terug naar Winschoten reden.

Hiermee is een einde gekomen aan onze 9-daagse wandelreis met vooraf 8 geplande wandeletappes. Maar 1 dag is niet doorgegaan vanwege de voorspelde hitte en code geel. In juli is het plan om de route te vervolgen.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor