Op zondag 26 augustus 2018 organiseerde sv De LAT de jubileummarathon vanuit Bilthoven. De LAT bestaat 80 jaar en daarbij hoort een feestelijke wandeltocht. Omdat De LAT een lange afstand wandelvereniging is, werden ook langere afstanden georganiseerd. Naast een 80 km lange Kennedymars werd voor de echte diehards (iemand die stug volhoudt tot het einde) een 180 km tocht georganiseerd. Zowel de 180 km als de 80 km route volgden ook het traject van de marathon.
Ik had deze dag niet bepaald mijn dag. Slecht geslapen. Toen wij rond half acht bij de start kwamen en ik mijn wandelschoenen wilde aandoen bleek deze nog thuis te staan. Na ruim een uur kwam ik met wandelschoenen bij de start aan. Coos was om 8 uur vertrokken en ik vertrok een uur later. De start was bij hockeyclub SCHC (Stichtsche Cricket & Hockey Club). SCHC is een mooie familieclub in Bilthoven die dit jaar 110 jaar bestaat. De club heeft ruim 2200 leden, hiervan zijn ongeveer 1200 jeugdleden.
Bij punt 114 keken we op de routebeschrijving (n.b. de routebeschrijving begon bij punt 110). Twee wandelaars en een man in een rolstoel (Sebastiaan) liepen-rolden rechtdoor terwijl we linksaf moesten slaan. Mijn "hallo" bereikte hen niet, maar later kwamen ze ons wel achterop. Al vrij snel werd de verharde weg verlaten en liepen we langs een paar vijvers in het Heidepark. De provinciale weg/N234 werd bereikt en overgestoken. Toen we twee wandelaars hand in hand en een paar maal kussend voor ons zagen lopen werd nog bevestigd dat "liefde is ..... samen wandelen".
Daarna werd de weg van Maartensdijk naar Soest overgestoken. Dat was nabij Huize Eijckenstein en café restaurant Mauritshoeve. Langs de Karnemelksweg te Hollandse Rading was op 6½ km de eerste wagenrust. Bij de start hadden we bij de inschrijving bonnetjes voor de rustposten gekregen en de eerste moesten we nu inleveren. Dit is een heel mooi systeem want op elke bonnetje staat je startnummer en zodoende weet de organisatie wie al gepasseerd was. Bij de start hoorden we één van de organisatieleden zeggen dat de wandelaar met startnummer 40 ontbrak. Het ging om een wandelaar uit Zundert.
Nu werd koers gezet naar de A27-snelweg. Hier werden we ingehaald door Sebastiaan met zijn rolstoel. Hij rolde de 180 km route. We praatten even met hem en verwonderden ons dat hij van geen enkele wandelsportvereniging lid was. Hij deed dit nog niet zo lang. Hij had plannen om in de toekomst een keer van Berlijn naar Nederland te rollen, ongeveer 560 km. Hij wilde dat in 7 dagen volbrengen waarbij hij elke dag gemiddeld 80 km zou rollen. Coos trof hem bij de finish. Zijn handschoenen waren vrijwel kompleet versleten terwijl hij bij de start nieuwe handschoenen had aangedaan.
Na kruising met de A27 kwamen we bij de Natuurbrug Zwaluwenberg. Hier week de routebeschrijving af van de gemarkeerde route. De routebeschrijving gaf aan dat we niet over de natuurbrug zouden gaan, meer de route over de natuurbrug was wel mooier. Voor Sebastiaan was het wel een extra inspanning om de heuvel op te komen. Daarop kwamen we bij de Hoorneboegse Heide. Langs de kant stond in de schaduw van een paar berken een bankje dat we niet onbenut wilden laten. We hadden trek gekregen en aten hier het eerste deel van onze lunch op. Talrijke wandelaars passeerden ons. Daarbij waren ook een aantal wandelaars die wij in de slotfase van de wandeling meerdere malen zouden treffen. Maar dat waren Kennedymars lopers.
Op ruim 12 km was de tweede rustpost. We konden hier weer van alles krijgen zoals vanillevla met of zonder vruchtjes, stukjes appels of sinaasappels, snoepjes, bananen, stroopwafels, krentenbrood. Ook waren diverse alcoholvrije dranken met of zonder prik beschikbaar. Daarna zetten we koers naar het Corverbos. Vervolgens kwamen we door of langs het Spanderswoud, Hilverbeek en landgoed Spanderswoud. Op de grens van 's-Graveland en Ankeveen was de grote rust op 19½ km bij hotel restaurant De 3 Dorpen. Hier raakten we bij de vrachtwagen met de tassen van de wandelaars in gesprek met een echtpaar uit de plaats Radio Kootwijk. Zij waren door de marsleider ingehuurd, op vrijwillige basis. Dit geeft maar aan dat bij deze organisatie zelfs niet wandelaars in de organisatie zaten.
Toen we verder liepen, liep een wandelaar voor ons met een bananenschil in zijn handen. Hij liep zodanig dat het leek alsof hij een geschikte plek zocht om de bananenschil weg te gooien. Maar hij zag op een gegeven moment een groencontainer staan en daar deed hij hem in. Over de 1½ km lange Stichtse kade werd koers gezet naar Ankeveen. Onze blik stond een tijdlang op oneindig. Maar toen we een man in de richting van de naastliggende grasvelden zagen turen, ontwaarden wij daar een ooievaar.
In Ankeveen liepen we langs de Rooms Katholieke Sint Martinuskerk en de Hervormde Kerk van Ankeveen. Net voordat we over het Bergse Pad zouden afslaan, zagen we achter een parkeerplaats een bankje en daar maakten we ook gebruik van. Daarna liepen we over het 2 km lange Bergse pad fraai tussen de Ankeveense Plassen door. Halverwege zagen we drie dames, zo te zien toeristen vanuit Azië. Later reden ze met hun fiets langs ons heen. De achterste had wat problemen en kwam bij het passeren van ondergetekende bijna ten val en kwam daarbij gedeeltelijk tegen mij aan.
Aan het einde van het Bergse pad volgden we het 2 km lange Googpad. Dit pad liep langs de Spiegel en Blijkpolderplas. Aan het eind van dit pad was op 27 km een rustpost te Nederhorst den Berg. Het was hier afzien, zowel voor de wandelaars als de verzorgers. Vanwege de vele zoetigheid hadden wespen hen ook gevonden. Zo'n 1½ km volgden we nu de Dammerweg/N523 langs de Vecht. Over de Vechtbrug te Weesp staken we de Vecht over. Bij bushalte Lage Klompweg hadden we opnieuw een rust. We werden hier door wandelaars met de denkbeeldige rode lantaarn ingehaald tezamen met de fietser, die controle hield op de laatste wandelaars. Zij zagen ons echter niet zitten.
Bij het naderen van buurtschap De Horn werd de groep wandelaars weer ingehaald. De eerder genoemde fietser was hoogst verbaasd om mij weer te zien omdat hij dacht dat ik verder naar voren liep. Voor de grap zei ik dat ik bij een bushaltehokje zat. Na 5 minuten keek ik hoe laat de bus zou vertrekken en toen bleek dat hier op zondags geen bussen reden. Weesp werd bereikt langs molens d'Eendragt en De Vriendschap. In de Vestingstad Weesp staken we de Kippenbrug over en kwamen achtereenvolgens langs de Van Houten kerk, het gemeentehuis en kregen zicht op Museum Weesp. We hadden geluk dat deze tocht op zondag was, want een dag eerder was hier het Sluis-en-bruggenfeest en mocht niet gemarkeerd worden.
Langs Smal Weesp werd Weesp weer verlaten. Daarbij kwamen we nog langs molen 't Haantje. Voordat het Amsterdam-Rijnkanaal over de Weesperbrug kon worden overgestoken, moesten we hier over een steile trap naartoe klimmen. Op de splitsing van Zandpad Driemond met Jaargetijden was op een grasveldje nabij een cafetaria de laatste rustpostop 34 km. Ook hier konden we van alles krijgen. Omdat we in de achterhoede liepen, moest van alles op.
Daarna liepen we een eind langs het riviertje Gaasp. Nu werd koers gezet naar de Gaasperplas. Met onze wandeling langs de Gaasperplas werd onze rust verstoord door een muziekfestival aan de andere zijde van de Gaasperplas. Het was bovendien ook niet bepaald onze favoriete muziek. Over het Meijbergpad en Meijehof liepen we naar de Gaasperdammerweg. Dit is de A9-snelweg die hier vernieuwd wordt aangelegd. Daarna kwam ik op bekend terrein, want we kwamen langs het gebouw waar ik zo'n 20 jaar lang heb gewerkt. Via station Amsterdam Bijlmer en de Johan Cruijff Arena werd de finish om 18:40 uur bereikt.
Het was een hele mooie tocht geworden met een voortreffelijke verzorging onderweg. In dit verslag heb ik nog geen melding gemaakt van twee extra posten op onverwachte plekken. We danken de organisatie hartelijk voor deze tocht.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
