Op maandag 18 juni liepen we van Den Andel naar Hornhuizen. Met de auto reden we naar Hornhuizen. Hier namen we de bus naar Den Andel. In Den Andel liepen we naar de toren naast de kerk. Spoedig daarna kwamen we bij De Streekhof. Officieel zijn de stempelposten op maandag, dinsdag en woensdag gesloten. Maar bij De Streekhof stond een deur open zodat we hier toch een stempel konden krijgen. De eigenaar was een mandarijn aan het pellen en die konden we krijgen.
Een paar honderd meter verderop staken we een weg over en zagen het bord rust.nl. We besloten hier koffie te drinken. Het bleek dat we ons nu in Saaxumhuizen bevonden en dat deze rust.nl ook een stempelpost van het Pronkjewailpad was, namelijk de Bloemenboerderij. Bij sommige stempelposten kregen we iets, een pronjewail. Maar hier moesten we er iets voor doen. We moesten door een doolhof lopen. Dat was hier niet zo moeilijk. Het doolhof bestond uit 100 palen, 10 bij 10 waarbij de palen met een touw waren verbonden waar je dan niet doorheen mocht lopen. Het was jammer dat het regende, anders had ik het nog op de foto gezet.
In het centrum van buurtschap Saaxumhuizen konden we even beschut staan, waardoor we een foto van de kerk konden maken. Op de kruising met de Oosterweg stond een beschut bankje zodat we met de lichte motregen toch even aangenaam konden rusten. De Oosterweg werd verlaten over een variant van het Wad- en Wierdenpad. We staken nog een brug en een hoogholtje over. Daarop werd de zeehondencrèche te Pieterburen bereikt. We deden er onze poncho's uit en dronken er koffie. Ook was dit een stempelpost.
Opnieuw liepen we over een hoogholtje. Na restaurantschip 't Appeltje kwamen we bij de Maakplek. Deze was gesloten, maar de eigenaar wees nog wel waar de stempel lag. Bij molen de 4 winden werd de Hoofdstraat bereikt. Deze volgden we door het centrum van Pieterburen. Een bord gaf het startpunt van het Pieterpad aan, 482 km. Daarna lagen drie stempelposten dicht bij elkaar. Eerst was dat Theeschenkerij Domies Toen. Er tegenover lag het gesloten Bezoekerscentrum Waddenlust met ervoor een fraai versierde bank. tenslotte was daar ook nog de Petruskerk. Toen wij al in de Petruskerk waren, kwam de beheerder van de kerk er ook aan. Hij vroeg ons of wij wisten wat het Catharijnenconvent in Utrecht wilde van kerkgebouwen. Namelijk dat zij open waren. En als er wat gestolen werd dat het Catharijnenconvent voor de kosten zou opdraven.
Toen we de kerk verlieten, kwamen net twee wandelaarsters aangelopen met een hond. De beheerder van de kerk zei dat ze welkom waren in de kerk. Toen de eigenares van de hond zei dat ze met een hond was, zei de beheerder dat ze ook welkom was met een hond want een hond is ook een schepsel van God. Buiten het centrum van Pieterburen kwamen we bij camping Klein Deikum. Hier was achterom een lokaal waar we binnen konden zitten. Hier aten en dronken we wat.
Verderop, toen we het niet meer verwachten, we liepen inmiddels in buurtschap Broek, was daar de zorgboerderij die volgens de app in Pieterburen lag. We dronken hier cappuccino. Daarna kwamen we bij buurtschap Kleine Huisjes. Mede omdat hier geen stempelpost was, liepen we om Kleine Huisjes heen. Daarbij liepen we door het Rieks Leegtebos en het Tammo Wierengabos. De volgende doorkomstplaats was buurtschap Molenrij. Hier was de stempelpost bij Herberg van Ede. Het stempel zat in een kastje naast de voordeur.
In Kloosterburen liepen we eerst langs de Willibrorduskerk. Daarna kwamen we bij Tij en Ontij. In deze winkel, die tevens stempelpost was, lagen ongeveer 40.000 boeken. Iets verderop dronken we bij hotel Kloosterburen, die ook een stempelpost was, cappuccino. De eigenares vond het maar vreemd dat het Pronkjewailpad maar beperkt opengesteld was. Hoe kan het dat er zoveel geld aan het Pronkejwailpad gespendeerd was, terwijl het maar beperkt (april-oktober) opengesteld was.
Op een beschut plekje, het regende weer, maakten we een foto van B&B Raadhuis. In buurtschap Kruisweg was supermarkt Coöp een stempelpost. Nu was het niet ver meer naar Hornhuizen. Volgens de app lag de stempel van de kerk bovenin de kerktoren. Maar toen we in de kerk kwamen lag de stempel gewoon beneden in het halletje. Met de auto reden we naar ons overnachtingadres.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
