Ik had deze zelf gemaakte wandeling al eens op 22 juli 2017 gelopen. Op dinsdag 13 maart 2018 stond een tocht gepland met de OLAT vanuit Sint Anthonis. Enerzijds het verre reizen en de voorspelde regen en anderzijds de voorspelde zonnige dag op 14 maart deed mij besloten deze tocht deze dag te lopen. De vorige keer dat ik de wandeling liep was vanuit NS station Driebergen beschreven. Nu was het startpunt bij café restaurant Het Wapen van Rijsenburg te Driebergen. Hierdoor konden nog een paar mooie bospassages worden toegevoegd. Vanaf de start kwamen we nu nog langs de Mariagrot en door de heidetuin, Door de januaristorm waren ook hier enkele dikke bomen omgewaaid en een boom versperde een pad. Bij de spoorwegovergang aan de Arnhemse Bovenweg betraden we het landgoed Heidestein en Bornia.
In de tweede helft van de vorige eeuw werd in dit gebied op kleiduiven geschoten. Achtergebleven hagel in de grond bevat lood, en dat is behoorlijk ongezond, vooral voor kinderen van 0 tot 6 jaar. Daarom wordt dit gebied gesaneerd. En daardoor was een traject van de oorspronkelijke route afgesloten. We wisten echter wel een alternatieve route. Ook kwamen we langs een meertje met boogbruggetje. Vlak voor het meertje zat een man langs de kant van het pad met op een statief een fototoestel met telelens.
We kwamen bij een hekwerk dat de omheining van het KNVB sportcentrum te Zeist was. Wij vervolgden de wandeling met het oversteken van de Woudenbergseweg. We dwaalden nu een tijdlang heel fraai door boswachterij Austerlitz. We kwamen bij het "Laantje zonder End". Dit pad volgden we slechts ongeveer 300 meter, maar was in totaal 5 km lang. We zetten koers naar de A28-snelweg en staken deze nabij Soesterberg over via een fiets- en voetgangersbrug. We keken nog uit naar een begraafplaats, waar we de vorige keer een korte rust hadden. Vreemd genoeg hebben we die begraafplaats nu niet gezien.
We kwamen bij de Amersfoortsestraat, nog steeds in Soesterberg. Bij een bushalte zagen we een bushaltehokje. We besloten daar, uit de wind en in de zon, een rust te houden en wat te eten en drinken. Drie verschillende bussen, te weten bus 50, bus 52 en bus 575 kwamen langs. We gaven aan dat ze niet voor ons hoefden te stoppen. Wij volgden nu een parkoerswijziging. Want de vorige keer liepen we door het oninteressante deel van een industriegebied. Nu liepen we langs een interessanter deel van het industriegebied en kwamen door het nieuw aangelegde Het Vliegdekpark.
Bij de Veldmaarschalk Montgomeryweg betraden we het Park Vliegbasis Soesterberg via een toegang, die alleen voor wandelaars en fietsers toegankelijk was. Bij het museum zagen we een paar straaljagers buiten staan. Park Vliegbasis Soesterberg werd verlaten en over de Pfalzerweg werd de spoorlijn Utrecht-Amersfoort bereikt en overgestoken. Vrij snel daarna staken we ook de spoorlijn Utrecht-Baarn over. Nu volgden we een traject van het Natuurpad De Zoom.
De Biltseweg werd overgestoken. Daarmee werd de gemeente Soest verlaten en liepen we nu in de gemeente Baarn. Nu dwaalden we een tijdlang over landgoed Pijnenburg. Uiteindelijk werd Lage Vuursche bereikt. Hier hadden we een rust bij restaurant De Vuursche Boer. We lieten ons een Latte Macchiato goed smaken. Lage Vuursche werd over de Koudelaan verlaten. We kwamen nog langs een bord waarop melding werd gemaakt van een omleiding van het Voetstappenpad. Omdat een fietsbrug was afgesloten moest nu 1˝ km worden omgelopen. De omleiding, die nu via station Hollandse Rading liep, is tot april 2018 van kracht.
Toen wij bij station Hollandse Rading aankwamen, wilden we een foto van de ronde bogen over het spoor maken. Daarbij bleven we bij de spoorwegovergang tussen de twee railsen staan. Een medewerker van ProRail sommeerde mij om de spoorwegovergang zo snel mogelijk te verlaten. Met de trein reden we huiswaarts. Het was weer een mooie wandeling geworden. We troffen het met het prachtige zonnige weer.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
