Op zaterdag 6 januari 2018 organiseerde WS78 de Zaanse Natuurpadentocht. De start was vanuit het gebouw van het Klaroenkorps Wormer Vendeliers te Wormer. Met de trein reden we naar station Wormerveer. Vandaar was het ongeveer 1200 meter lopen maar de start. Daarbij liepen we via de brug over de Zaan. Een opkomende zon zorgde hier voor mooie kleurschakeringen waarop we ons fototoestel te voorschijn haalde en de eerste foto's deze dag maakten. Rond kwart voor negen uur kwamen we bij de start aan.
Even na negen uur begaven wij ons op pad. De eerste 1200 meter was dezelfde als van het station naar de start. Bij de brug over de Zaan was het nu lichter geworden waarop we nogmaals foto's maakten. We liepen door het station om vervolgens over een smal pad langs het spoor verder te lopen. Daarna kwamen we op het Frans Marspad. Frans Mars was een Zaanse Schilder. Het Frans Marspad loopt langs het huis waar hij woonde. Hij leefde van 1903-1973. We volgden dit pad ruim 2 km en voerde over talrijke bruggetje.
We kwamen uit in een buitenwijk van Zaandijk. Over het Freek Engelpad, een asfaltfietspad, werd Zaandijk weer verlaten. We werden ingehaald door een wandelaar, die er stevig de pas in had, in een T-shirt met blote armen liep en in zijn hand een parkoersbeschrijving van de 20 km route had. Aan onze rechterhand hadden we prachtige panorama's op het vlakke land met tussen de graslanden talrijke smalle of bredere wateren.
We liepen onder de A8 snelweg door. Dat was nabij afslag 4, Zaanstad-Assendelft. Opnieuw volgden we een graspad. Nu was dat het Riettoppad. We liepen hier door het Guisveld in natuurgebied De Reef. Driemaal liepen we over vlonders. Daarnaast liepen we enkele malen over bruggetjes. De Provincale weg/N515 te Westzaan werd bereikt en niet veel later was op 9 km de soeppost. We lieten ons een bekertje erwtensoep met schijfjes worst goed smaken.
Westzaan werd verlaten over het Guispad. Daarbij kwamen we langs molen De Schoolmeester. We kwamen weer bij de A8-snelweg en dat was op het punt waar we eerder de A8-snelweg hadden bereikt, maar dan aan de andere zijde van de snelweg. Toen de A8 weer werd verlaten, was hier ook de splitsing met de 20 km route. We liepen nu langs de rand van Koog aan de Zaan, waarbij we fraaie panorama's aan onze rechterhand hadden. Dat was in westelijke richting.
Na een kleine 4 km, we bevonden ons inmiddels op het grondgebied van Zaandam sloeg ons pad rechtsaf, een weiland in. Dit was een particulier gebied. De parkoersbouwer had met de eigenaar van dit gebied kunnen regelen, dat we hierover konden lopen. Omdat het winter was, stonden de koeien op stal. De deur van de stal, waar we later langs liepen, stond open zodat we de stal met koeien nog op de gevoelige plaat konden vastleggen.
Verder liepen we over de Ringdijk in Zaandam. Dat was een smal, maar ook een rustige asfaltweg. Bij huisnummer 82 sloegen we af, want we konden zodoende nog een mooi stuk over een grasdijk lopen. Nu werd koers gezet naar het NS station Zaandam. Hier liepen we doorheen. Het was gelukkig niet zo als bij sommige andere stations, dat je met je OV-chipkaart moet inchecken en weer uitchecken. Bij het naderen van het station hadden we al gezien dat talrijke huizen hier een heel aparte bouwstijl hebben. En na het station liepen we er pal langs. Hoewel ik in het verleden talrijke malen met de trein door station Zaandam was gekomen, was ik hier in de binnenstad van Zaandam nog niet eerder geweest. Er viel hier heel wat te fotograferen.
Opvallend hier was ook dat de route gemarkeerd was langs de linkerzijde van de gracht, terwijl in de routebeschrijving stond dat je aan de rechterzijde langs het water moest lopen. Aan het eind van de winkelstraat staken we de Gedempte Gracht over in een bocht via een meerkleurig en breed zebrapad. Bij de Beatrixbrug staken we even de weg over om de sluis in de Zaan beter te zien. Bij de Bonifatiuskerk sloegen we af en volgden een eind De Kaai, een wandelpromenade langs de Zaan. Niet veel later werd de rust bereikt. We hadden tot nu toe stevig doorgelopen en dat stevige tempo wilden we blijven houden. Daarop besloten we de grote rust over te slaan.
In het verleden, toen ik tochten voor WS78 uitzette, kwam het wel eens voor dat ik in een bosgebied het 9e pad rechtsaf wilde slaan. Dat heb ik toen anders omschreven, want soms is een zijpad zo smal, dat je niet weet of je volgers dat wel of niet als pad tellen. Daar moest ik aandenken toen er in de routebeschrijving stond dat we de 12e straat rechtsaf moesten slaan. We kwamen langs de Voormalige vermaning van de Waterlandse doopsgezinden, een groot gebouw op een hoek. Bij café Zaanzicht sloegen we af. Na een kruising werd de bebouwde kom weer velaten.
Nu liepen we door het Burgemeester In 't Veldpark. Lopend langs de Gouw en respectievelijk de A7-snelweg, de spoorlijn Zaandam-Permerend en de A8-snelweg (Coentunnelweg) kruisend werd het natuurgebied rondom de Jagersplas bereikt. Ik werd ingehaald door een wandelaar waarmee ik een langlopende vriendschaprelatie heb. Daarbij ging ik zo in het gesprek op dat ik niet meer aan fotograferen toekwam. Ik had op dat moment ook al 90 foto's gemaakt.
Op 4 oktober 1980 leerde ik hem kennen.
Ter gelegenheid van Alkmaars ontzet werd de feestweek toen geopend met een wandeltocht vanuit Alkmaar. Wandelvereniging De Doordouwertjes '73 organiseerde toen o.a. een tocht van 40 km. Op papier hadden we toen 5 rusten. Maar alle 5 rusten waren toen gesloten. Ik maakten hem toen attent op een wandeltocht, een week later, op een tocht vanuit Barneveld die door WS78 werd georganiseerd.
Na de Jagersplas voerde de route door een buitenwijk van Zaandam. Langs de Ringsloot werd de Zaanse Schans bereikt.
Na de Hadel molen op de Zaanse Schans sloegen we af naar Kaasmakerij Catharina Hoeve. Dit was niet de officiële route. Maar we hadden de intentie weer naar het punt terug te lopen waar we de officiële route hadden verlaten. Achter de kaasmakerij zagen we een dijk, de Kalveringdijk, waarlangs talrijke molens stonden. We besloten rechtstreeks daar naartoe te lopen. Na zo'n beetje de laatste molen besloten we terug te lopen en de officiële route weer op te pakken. Maar toen we terug liepen, bleek dat wandelaars ons tegemoet kwamen lopen. We liepen dus al op de officiële route. We hadden dus een stukje afgestoken. Een wandelaar die we aanspraken zei dat het hooguit 100 of 200 meter was dat we korter hadden gelopen. Wij vonden het jammer dat we niet de officiële route hadden gelopen, want dan hadden we meer van de Zaanse Schans kunnen fotograferen. Nu bleef het aantal foto's van de Zaanse Schans steken op 16.
Naast Villa Kalverliede was op 31 km de koffiepost. Drie km verderop was de fruitpost. Hier kregen we een mandarijn. Daarna kwamen we nog langs het meer De Poel, waar we dicht langs de oever liepen. Bij de Poelboerderij werd het meer verlaten, Nu was het niet ver meer naar de finish. De finish werd na 7 uur en een kwartier lopen bereikt. Voor mijn doen was dat een hele snelle tijd. Coos deed het rustiger aan en kwam een uur later aan bij de finish. Bij de finish zage we de parkoersbouwer niet en daarom willen we hem langs deze weg danken voor de prachtige wandelroute. Er waren 359 deelnemers. Het IVV-nummer was 16612.
Bij de finish lag de rouwkaart van Wim Veerman. Hij overleed op 2 december 2017 op 64 jarige leeftijd. Willem Veerman heeft in het verleden voor WS78 enkele tochten uitgezet. We moesten nu ook aan Jaap Haalboom denken. Jaap overleed 4 jaar geleden op 5 januari 2014. Jaap maakte tijdens wandeltochten veel en mooi foto's.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor |
