Wij hadden oorspronkelijk het plan om op zaterdag 30 september 2017 een aanvang te maken met het Marskramerpad te Bad Bentheim. Voor die zaterdag werd echter langdurige regen voorspeld. De dag daarvoor, vrijdag 29 september werd, in het oosten, mooi, droog zomerweer voorspeld met een maximum temperatuur van 22 graden. Dat was voor de tijd van het jaar aan de hoge kant. We besloten om vrijdag 29 september de geplande wandeling te lopen. Dit had financieel wel een nadeel. We konden nu de Kruidvat treinkaartjes van € 13,95 per persoon niet gebruik. Bovendien moesten we op de heenreis met de trein het volle tarief betalen omdat we voor 9 uur reisden.
Vanaf Amersfoort namen we de doorgaande trein naar Bad Bentheim, die daar rond kwart over negen aankwam. Er was voor de ochtend mist voorspeld. Daardoor was het aanvankelijk geen mooi weer om panorama foto's te maken. Vanaf het station Bad Bentheim was het ongeveer een kwartier lopen naar kasteel Bad Bentheim. Bij de Markt besloten we bij een café annex bakker Latte Macchiato te drinken. De drank werd met een automaat bereid en dus niet zo lekker als een Latte Macchiato die met de hand gemaakt wordt.
Na de eerste koffiestop liepen we verder over de Schlosstraße en kregen zicht op zowel een deel van het kasteel als het standbeeld van Bismark. Door de mist was het overal toch nog wat nat. Maar aan de standsrand van Bad Bentheim was een overdekte gelegenheid waar we konden zitten om wat te eten. Want we waren vroeg opgestaan en hadden vroeg ontbeten. Daarna liepen we een eind door een bosgebied om uit te komen op de Alter Postweg. Daarna sloegen we af over de Sieringhoekerweg. Hier hadden we meerdere keren fraaie panorama's op geel gekleurde velden. De mist was al flink opgetrokken en de zon deed zijn best om door te breken.
Buurtschap Gilhus in Gildehaus werd bereikt. Bij een vrijstaande kerktoren daalden we voorzichtig een glibberige trap af om de naaststaande kerk van binnen te bewonderen. Daarna liepen we verder en bereikten we de Ostmühle. Het naastliggende café was helaas gesloten. Vlakbij stond een gedenksteen met de jaartallen 1813-1913 er op. Dit was een herdenking aan de Slag bij Leipzig of Volkerenslag, die op 16 – 19 oktober 1813 plaatsvond.
Verder kwamen we op een splitsing met een verwijzig naar een hotel. We hadden toch wel weer zin in koffie gekregen en keken aanvankelijk of het ver lopen was naar het hotel. Het hotel, Hotel Niedersächsischer hof te Bad Bentheim-Gildehaus, bleek op relatief korte afstand te liggen en we hebben er lekkere Latte Macchiato gedronken. Toen we weer verder liepen, kwamen we bij een oude spoorlijn. De conditie van het spoor was enigszins vergelijkbaar met het Duitse lijntje. Ook hier troffen we weer prachtige geel gekleurde velden aan. Bij het voormalige station Achterberg staken we de spoorlijn over.
We kwamen bij boswachterij Bentheim. Hier verliep de gemarkeerde route anders dan de beschreven en ingetekende route van de wandelgids. Nu liepen we vrijwel een lange zandweg door het bos. Hondenbezitters werden met een verkeersbord gewaarschuwd om hun honden aan de lijn te houden vanwege de aanwezige wilde zwijnen met jonkies. We kwamen uit op het Grafschafter pad dat in Nederland overging in het Graafschapspad. Nadat de de rivier Dinkel waren overgestoken stond aan onze rechterhand Dinkelsteen XIV - De Landmeter. Hier was op drie langwerpige stenen een grote zwarte kijker geplaatst. Of, zoals op internet staat: Een landmeetkundig instrument met driepoot, als kunstwerk opgesteld boven Dinkelsteen met nummer XIV.
We kwamen uit op de Denekamperweg te Losser om even later af te slaan over de Snoeyinksweg. We kregen nu meerdere keren verwijzingen naar 't Loaboerke. Omdat we wel weer zin in koffie hadden, hoopten we dat deze uitbater langs ons pad lag, en dat bleek het geval te zijn. Hoewel het in principe een ijsboerderij was, waar zelfgemaakt ijs werd verkocht, wilden wij alleen koffie drinken. Er was aanvankelijk een probleem. Want er was niemand te bekennen. bij het aanbellen bij de boerderij deed niemand open. Op het land was een boer bezig met een tractor. Hij kwam even later aangelopen. Hij zei dat zijn vrouw zijn dochter van school haalde en daarop bood bij aan om koffie te zetten.
Na de Snoeyinksbeek volgden we het Rotboerpad en het Lossers voetpad naar Oldenzaal. Nadat we in de bebouwde kom van Oldenzaal waren gekomen, werd deze even later weer verlaten en dwaalden we door natuurgebied Boerskotten. Rond 17:15 uur kwamen we bij station Oldenzaal aan. hiermee hadden we deze 25 km lange tocht in ongeveer acht uur afgelegd. Dat is, ook voor ons doen, behoorlijk lang. Dit kwam mede omdat ik niet fit aan deze tocht waren begonnen. Met de trein reden we eerst naar Hengelo en aten daar warm bij café restaurant De Appel. Hier hadden we op 9 juni ook gedineerd. Want op 10 juni deed ik mee met de Kennedymars van Hengelo.
Het was een mooie dag geworden ondanks de mist in de ochtenduren. Rond half tien in de avond kwamen we thuis.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| 
