WaterReijk Wandel3daagse, 1e dag, Stuwwallen route
Op een aantal locaties in ons land komen heel oude hakhoutbomen voor. Bijzonder oud essenhakhout is te vinden vlak bij Steenwijkerwold. Daar loopt een oud zandpad met de naam Gelderingensteeg. Langs dit eeuwenoude pad vind je essenstoven van meer dan 500 jaar oud! Om de grilligheid en mystiek te krijgen van eeuwenoud hakhout zul je de bomen regelmatig moeten afzetten en vooral veel geduld hebben.
Na buurtschap Thij werd op 11 km de eerste rustpost bereikt bij Thijenkaampe. Hiervoor moesten we iets van de route af. Iemand van de organisatie vroeg of we nog pijlen hadden gemist, want daarover was bij de start melding over binnengekomen. Toen hoorden we ook dat de oorspronkelijke route in Steenwijkerwold niet langs het café was gepland. Maar omdat dit in de routebeschrijving stond besloot mijn toch die route aan te houden.
Over de Lange Egge werd koers gezet naar Tuk. Vlak voor Tuk sloegen we af en liepen verder langs de watertoren. Op weg naar het plaatsje Witte Paarden stonden langs de kant een jongetje en een iets ouder meisje naar de wandelaars te kijken. Het jongetje vroeg "wat ben je aan het doen?". We kruisten de spoorlijn Zwolle Leeuwarden en de A32-snelweg. Op 18 km was de 2e rust in Tuk's T-huis. Coos en ikzelf waren hier al eens geweest met een NS-wandeling vanuit Steenwijk. Coos was hier meerdere keren geweest en werd zelfs herkend door de uitbaatster. Onze favoriete drank was hier niet beschikbaar maar ze wilden wel koffie verkeerd maken.
We liepen al een tijdlang tegengesteld aan de 25 km route en hier bleek ook voor hen een rustpost te zijn. De lus van de 40 km stond in het teken van Landgoed Ees. We dwaalden fraai door dit bosgebied. Bij een donkerrode gekleurde schuur hadden we een eigen rust op een bankje op ongeveer 24 km. Op 21 km hadden we rustpost Fredesheim overgeslagen omdat dit toch relatief snel na de 2e rust kwam, maar nu hadden we dan toch behoefte aan een rust. Verderop kwamen we langs Huize Eese, een heel oud uitziend huis. Na Heerlijkheid De Eese kwamen we fraai langs heidevelden van De Woldberg. Bij buurtschao De Pol werd de verharde weg weer bereikt. Willemsoord werd bereikt en daar troffen we info aan over Kolonie III inclusief tekening.
Toen we op de Koningin Wilhelminalaan te Willemsoord liepen, hoorden we de bel van de spoorwegovergang gaan. Ik stelde mijn fototoestel scherp op de spoorwegovergang en nam een foto toen de geel/blauwe intercity voorbij reed. Grappig op de foto was dat je wandelaars onder de onderkant van de trein aan de andere kant van de spoorlijn nog zag. De afgelegde afstand bij cafe de Steen te Willemsoord, waar de laatste rustpost was, bedroeg 30 km. Tijdens de laatste 10 km verlieten we nabij Basserveld even de provincie Overijssel voor een kort bezoek aan de provincie Friesland. Na het centrum van Paasloo werd even later de finish bereikt. Het was een prachtige, droge en zonnige dag geworden.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
