Edese 4daagse, de dag van Wekerom

Van 23 t/m 26 augustus 2017 werd de Edese vierdaagse georganiseerd. De start was vanuit het kerkgebouw van de Evangelische Gemeente De Schuilplaats te Ede. Rond het gebouw was veel parkeerruimte. Bij de ingang van het gebouw stond een stand met de verkoop van afkoelsjaals van corber.nl. Ikzelf heb zo'n afkoelsjaal en die bevalt prima. Op de website van de Edese 4-daagse stond dat je kon inschrijven tot zondag 20 augustus en daarna bij de start. Toen ik zondagavond mij nog wilde voorinschrijven kon dat niet meer. De ene keer betekent tot een bepaalde dag tot en met. Maar hier dus niet. Duidelijker was geweest om te zetten inschrijven mogelijk tot en met zaterdag 20 augustus. Verder gold dat als je voor de 30 km inschreef, dat je dan alle dagen ook 30 km moest lopen. Nu besloot ik om elke dag apart in te schrijven en dan kon ik ook kiezen of ik de 20 of 30 km zou lopen. De eerste dag liep ik de 20 km route.

Om half negen begonnen we aan de wandeling. De start werd in noordelijke richting verlaten. We liepen al meteen het Edese bos in. In buurtschap Driesprong volgden we de Apeldoornseweg parallel over ongeveer een km. We sloegen af over de Vosseveldseweg, een grintweg die langs natuurgebied de Valouwe loopt. Verderop voerde route ook door De Valouwe. Op 6 km was een verzorgingspost van Veluwezoom Catering. Er stonden een aantal banken waarop we konden zitten. Op de website van de edese4daagse stond dat we op 6 km een flesje water kregen omdat voor deze dag 27 graden was voorspeld, maar aan degene aan wie we dit ter plaatse vroegen, was hier niet van op de hoogte.

Na deze rust volgden we even de Edese weg. Maar spoedig werd deze verlaten. Snel daarna kwamen we op een punt waar de 30 km wandelaars hun eerst lus hadden gehad en hier werden de flesjes water uitgedeeld. Na een voormalige stortplaats werd het Wekeromse Zand betreden. Eerst liepen we door bosgebied. Maar na wat heuveltjes werd een zandverstuiving overgestoken. Het was hier uiteraard zwaar lopen. Na de zandverstuiving kwamen we langs twee vennetjes alvorens het Wekeromse Zand weer werd verlaten. Daarna dwaalden we door het Lunterse Buurtbos. Nabij de 40,5 hoge Scheleberg werd op 12 km Verwennerij De Scheleberg bereikt voor een tweede rustpost. Daarna liepen we verder door het Lunterse Buurtbos naar De Koepel op de 34 meter hoge Galgenberg.

De Koepel is een dichte gemetselde toren met vijf bouwlagen. De toren is zelf 22 meter hoog en staat op de Galgenberg die 34 meter boven N.A.P. staat. Met goed zicht is met een kijker zelfs de Dom van Utrecht te zien. De Koepel is in 1913, ter nagedachtenis aan notaris J.W.Th.W. van den Ham, gebouwd in opdracht van zijn familie en zijn opvolger notaris G. Wilbrink. Diens neef en schoonzoon W.O.J. Nieuwenkamp kreeg de opdracht voor het ontwerp met twee verdiepingen en een omloop. Nieuwenkamp voerde de toren uit in natuursteen en metselwerk en maakte het zo, dat de toren gemakkelijk zou kunnen worden verhoogd als de omringende bomen het uitzicht zouden gaan belemmeren. De naam de Koepel is te danken aan de typische ronde vorm van het koperen dak dat de omloop overdekt. In 1962 kreeg de architect ir. J.W. Dinger, zoon van de in 1946 overleden Lunterse notaris R. Dinger, opdracht er twee verdiepingen tussen te zetten. In 1968 kreeg de toren zijn huidige hoogte.

Daarna daalden we van de Galgenberg af en liepen we naar de spoorlijn Ede-Amersfoort, de Valleilijn genaamd. We volgden de spoorlijn parallel naar buurtschap Doesburgerbuurt. Nabij de Doesburgermolen was op 18 km de laatste rustpost. Door het Edese bos werd de finish weer bereikt. Het was een hele mooie tocht geworden. Het was de hele dag droog gebleven en ook de zon liet zich van zijn beste kant zien.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor