Op zondag 30 april 2017 was alweer de laatste dag van onze vijfdaagse wandeltrektocht over het Maas-NiederRheinpad. Deze dag liepen we van Venlo naar Reuver. Oorspronkelijk wilden we tot uiterlijk Swalmen lopen. Maar dat was 27 km volgens het wandelboekje. Coos zou drie dagen later naar Frankrijk gaan er daar wilden ze wel goed uitgerust naar toe gaan.
We hadden overnacht in het B&B Het Venloos Plekje. Hier konden we op zondagochtend om 7 uur ontbijten. Daarna begaven wij ons op pad. Het B&B-adres lag op zeer korte afstand van de route, zodat we snel weer op de route zaten. We liepen eerst naar het officiële eindpunt van de wandeling. Dat was station Venlo. Wij waren de route namelijk niet in Venlo begonnen, maar in Herkenbosch. Dit omdat we eerst het traject door Duitsland wilden lopen en, o ja, wij liepen de route tegengesteld. Zowel naar het station van Venlo als daarna liepen we door het fraaie centrum van Venlo met vele oude gebouwen. Vooral het Raadhuis was een juweeltje. We kwamen bij de Maas en staken de Maasbrug over. Aan beide zijden van de brug en de Maaskant stonden De Wachters van Shinkichi Tajiri.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn de oude Maasbruggen, vitale verbinding tussen Venlo en Blerick, twee keer vernietigd. Na jaren van intensieve voorbereiding plaatst de gemeente Venlo op de in 1957 gebouwde stadsbrug vier monumentale beelden van de wereldberoemde kunstenaar Shinkichi Tajiri. De kolossale, kruislings geplaatste koppels gietijzeren Wachters, die inclusief de sokkels negen meter hoog zijn, waarschuwen blijvend tegen agressie, geweld en oorlog. De licht geroeste Wachters fungeren symbolisch als hoeders van de in de Tweede Wereldoorlog aan beide zijden van de rivier zwaar verwoeste stad.
Het initiatief voor het veelomvattende project de Wachters komt van de gemeente Venlo. In het najaar van 2000 ziet Jo van der Velden, oud-wethouder van cultuur, in Museum van Bommel van Dam op de expositie Ronin – Werk van Shinkichi Tajiri twaalf geabstraheerde beelden, die zijn gemaakt van platen karton met een kern van schuim (centa foam). De grote, witte beelden, Ronin genoemd, zijn geïnspireerd op een eeuwenoude Japanse vertelling over dolende ridders zonder heer. Van der Velden is enthousiast over de kwaliteit, de schaal en de inhoud van Tajiri’s recente werk: ‘Ik droomde er meteen van om ergens in Venlo een hele serie van deze Ronin geplaatst te krijgen. Ik heb dat toen in het museum ook letterlijk tegen Shinkichi Tajiri gezegd.’
Een jaar later komt Van der Veldens droom een stuk dichter bij de werkelijkheid. Tijdens een bespreking over het opknappen van de Maasbrug stelt hij namelijk voor om bij die renovatie sculpturen van Tajiri te betrekken. Tezelfdertijd kaart hij zijn idee voor plaatsing van beelden op de stadsbrug aan bij toenmalig burgemeester Jan Schrijen. Ook die raakt echt begeesterd van het idee.
Medio 2003 krijgt de tachtigjarige Shinkichi Tajiri, die sinds 1962 op Kasteel Scheres in het nabij gelegen Baarlo woont, op instigatie van Jan Schrijen en Jo van der Velden zijn eerste, kapitale order uit de omliggende regio. Na de formele opdracht van de gemeente Venlo werkt hij gericht en vol overgave aan diverse kleine modellen én een metershoog houten prototype, dat Tajiri op 3 december 2004, ter gelegenheid van de viering van de zestigjarige bevrijding van Blerick, in het Stadskantoor te Venlo presenteert.
In 2005 wordt bekend dat er, vooral door persoonlijke inspanningen van Arnold van Hoof, directeur van de Woningstichting Venlo-Blerick, zich naast de gemeente negen bedrijven bereid hebben verklaard om samen meer dan een half miljoen euro in een dubbele uitvoering van het koppel gietijzeren Wachters te steken. Door de substantiële, financiële bijdragen van Océ, Rabobank Venlo, Seacon Logistics, Woningstichting Venlo-Blerick, Antares Woonservice, Van Nieuwenhuizen-Jongen BV, Scheuten Foundation, Q-Park Beheer en Top-Care Health Services wordt het definitief mogelijk om Tajiri’s grootschalige sculpturen te verwezenlijken.
In 2007 besluit het nieuwe college van de gemeente Venlo formeel dat de upgrading van de Maasbrug niet wordt beperkt tot het plaatsen van de monumentale beelden van Tajiri. De nieuwe wethouder van cultuur Peter Freij ziet er op toe dat diverse significante verbeteringen plaatsvinden: ‘Met dank aan Essent Lighting zijn er op de stadsbrug nieuwe uplights naast Tajiri’s beelden gezet zodat ze in verticale zin extra worden aangelicht. Een groep studenten van Fontys Hogeschool Venlo heeft ook nieuwe brugleuningen ontworpen waaruit ’s-nachts horizontaal wit licht schijnt. Door de beelden van Tajiri is de brug tussen Venlo en Blerick een van de meest bijzondere bruggen in Europa. Om de officiële oplevering extra cachet te geven, vindt er in Museum van Bommel van Dam een expositie over de Wachters van Tajiri plaats en verschijnt een meertalige publicatie over de wordingsgeschiedenis van het project. Tevens organiseert de gemeente voor de hele bevolking een groot openingsfeest en wordt er voor internationale publiciteit gezorgd.
Aan de andere zijde van de Maas liepen we tot aan Steyl door uiterwaarden. Daarbij troffen we een groep runderen met twee jongen. De passage langs de runderen verliep probleemloos. Op de Maas voeren verschillende Rijnaken. Bij Steyl staken we de Maas weer over met de pont. Wij waren op dat moment de enige twee die met de pont de Maas overstaken. Aan beiden zijden van de Maas was een café restaurant. Coos wist van een vorige keer dat het café in Steyl heel gezellig was. Maar toen we daar aankwamen, bleek dat het pas om 11 uur open ging. Wij hadden uiteraard geen zin om daar een uur op te wachten. Maar iets verder troffen we een café dat wel open was en gezellig ingericht was.
Opnieuw liepen we langs de Maas en kregen daarbij uitzicht op de sluis bij Belfeld. Na de sluis verlieten we ons pad langs de Maas. We liepen door het centrum van Belfeld. Over rustige asfaltwegen en grindfietspaden liepen we min of meer parallel aan de spoorlijn in zuidelijke richting. Na een Mariakapelletje kwamen we in buurtschap Ronckenstein. Hier stonden hele oude huizen. In Onderstehof kwamen we langs de Maria Moeder der Troostkapel. Over de Bosdaellaan werd de wandelroute verlaten en liepen we naar het centrum van Reuver. Daar dronken we in een cafeetje nog Latte Macchiato alvorens met de trein huiswaarts te reizen.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
|
