Op dinsdag 27 september 2016 organiseerde OLAT - Wandelen op Dinsdag een rondwandeling vanuit Esch.
De start was vanuit Ons Café.
Met de OV-fiets was ik vanaf station Boxtel naar de start gereden. Het betrof een afstand van 3,7 km.
De wandeling was opgesplitst in twee lussen.
De eerste lus, die ongeveer 11½ km lang was liep naar het oosten.
Daarbij liepen we langs de Maria Regina kapel.
Langs de Molenwijkseweg waren arbeiders druk bezig op het land.
Nabij de plas De Langspier staken we de spoorlijn Den Bosch-Eindhoven over.
Tussen de zuilen door waarboven de naam Sparrenrijk was vermeld werd dit bosgebied betreden.
Aan het eind van het pad staken we bij Oertijdmuseum De Groene Poort de Nossche weg over en volgden deze tot aan eetcafé De Oude Ketting.
Via De Ketting werd de A2 snelweg overgestoken.
Nabij buurtschap Venrode werd om de nabij gelegen plas gelopen.
Op een gegeven moment bleef ik achter om foto's te maken.
Toen ik de groep weer inhaalde stond deze stil.
Toen ik vroeg of ze speciaal voor mij waren gestopt werd mijn vraag bevestigend beantwoord.
Toen ze toch wat langer bleven staan, stelde ik voor dat ik naar voren zou lopen om te zeggen dat ze weer verder konden lopen. Maar toen werd gezegd dat ze toevallig op die plek een korte rust hielden en dat ze dus niet speciaal voor mij waren gestopt.
Bij afslag 25 van de A2-snelweg/Boxtel Noord werd de snelweg gekruist. Daarna liepen we weer terug naar de start voor een grote rust.
De tweede lus voerde naar het noordwesten.
Over de Pickensteeg en de Esschenbaan kwamen we bij landgoed Sparrendaal.
In 1899 kwamen er vanuit Brussel een aantal missionarissen naar Vught, de paters van Scheut. In Vught had een weldoener voor hen het landgoed Sparrendaal gekocht. Het landgoed bestond uit 38 hectare cultuurgrond, bos en woeste grond dat door de paters en broeders zelf werd ontgonnen. Zij betrokken direct het landhuis Oud Sparrendaal, wat een opleidingscentrum werd voor missionarissen die werden uitgezonden naar het Verre Oosten en Midden Afrika.
Aangezien het landhuis al snel te klein werd om iedereen onderdak te bieden werd in 1930 Nieuw Sparrendaal gebouwd wat diende als missiecollege en internaat. Hier volgden de jongens die missionaris wilde worden een opleiding die gelijk was aan het klein seminarie.
Het missiecollege en internaat kende een periode van grote bloei, maar deze nam geleidelijk aan af. Het klooster werd te groot en te duur, reden waarom naar andere huisvesting werd uitgezien.
Brabants Landschap kocht in 1994 het grootste deel van de grond van de paters.
Hierbij kwamen we nog langs de oude begraafplaats op het landgoed.
Een deel van de wandeling voerde ook over natuurgebied Jagershagen.
Jagershagen heeft een fraaie afwisseling van coulissenlandschap
en loofbos, doorsneden door hoofd- en zijlanen in
Franse landschapsstijl. Vooral in het voorjaar is Jagershagen
kleurrijk. Dan bloeien de wilde appelbomen, krentenboompjes
en meidoorns. Het bos op Sparrendaal wordt doorsneden
door eiken- en beukenlanen. Er staan fraaie exemplaren van
de fijnspar en douglas. De taluds van de bossloten zijn
begroeid met dubbelloof en koningsvaren. Maar ook groeien
er lelietje-van-dalen en de gewone salomonszegel.
Het park is aangelegd in de Engelse landschapsstijl met daarin
enkele waterpartijen. Door de nabijheid van het Helvoirts
Broek hebben de landgoederen een rijke roofvogelstand met
de havik, buizerd, sperwer en torenvalk.
Om de overgang van broek naar landgoederen te versterken
zijn poelen en houtsingels aangelegd die rijk zijn aan amfibieën,
zoals de kamsalamander en de heikikker. Op de landgoederen
komen dassen en reeën voor. Bijzonder is de populatie roze
vleermuizen.
Aan het eind van de wandeling liepen we nog een eind langs de Essche stroom.
Het was weer een hele mooie wandeling geworden met mooi zonnig weer met een maximum temperatuur van 22 graden.
Door de felle zonneschijn en daardoor grote lichtcontrasten heb ik deze dag relatief weinig foto's gemaakt.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor
