Foto's na afloop van de tocht alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar de homepage van Henri Floor Holland Venetië tocht vanuit Giethoorn

Op zaterdag 17 september 2016 organiseerde SV Giethoorn de Holland Venetië tocht. De start was vanuit Giethoorn De splitsing met de 40 k was meteen na de start. Er werd een eerste lus van 3 km gelopen. Deze voerde door buurtschap Klooster Daarbij liepen we over het Noorderpad en de Molenweg, twee fraaie asfaltpaden die langs een gracht voerde. We kwamen weer op de Kerkweg uit en deze volgden we met de overige afstanden verder.

Na Molen Bakker, een molen zonder wieken was een splitsing waarbij we weer een fraai pad langs grachten volgden. Het stikte hier haast van de cafés en restaurantjes evenals Japanners. We liepen hier over het Binnenpad door buurtschap Dorpsgracht. Nabij de Doopsgezinde kerk stond een standbeeld van een Albert Mol. Hier staken we ook de gracht over. De gracht werd trouwens meerdere keren overgestoken. Het Binnenpad ging over in de Langesteeg. Hier werd de gracht verlaten. We kwamen uit op het Zuiderpad en nu liepen we weer langs een gracht.

Bij de Frensensteeg was de splitsing van de twee langste afstanden met de kortere afstanden. Nu werd het heel rustig. Op een bankje langs de Frensensteeg hadden we onze eerst rust. We aten en dronken wat. Nu kwamen de lange wegen en paden aan de beurt. Vooralsnog liepen we hoofdzakelijk over fietspaden.

In Wanneperveen voerde de route over de doorgaande verkeersweg Aan de rand van het dorp was een picknickbank. Hier was op een kleine 12 km onze tweede rust. Hier werden we ingehaald/voorbijgelopen door een eenzame 30 km loper. Op het moment dat hij langs liep, wisten we nog niet of het een 30 of 40 km loper was, Maar niet veel later was de splitsing. En de 40 km route volgde toen een 2 km kaarsrechte weg en daarop werd hij niet aangetroffen. De splitsing met de 30 km route was in buurtschap Blauwe Hand. Toen we de Blauwe Hand brug naderde ging deze net dicht zodat we er niet voor hoefden te wachten. Niet veel later na onze passage ging de brug weer open.

We liepen nu dwars door het Belterwijde meer over een vrijliggend fietspad langs een verkeersweg. Daarna werd het plaatsje Belt-Schutsloot bereikt. Hier voerde de route weer fraai langs een gracht zoals we dat al eerder in Giethoorn gewend waren. Aan de rand van Belt-Schultsloot staken we de Steenwijker Aa over.

Nu volgden weer eindeloze lange wegen. Opvallend was wel dat er heel veel fietsers onderweg waren. In Sint Jansklooster was in een tuin de bewoners aan het tuinieren. We vroegen of we onze veldfles konden vullen met water. Dat was geen probleem. Ze vroegen aan welke wandeltocht we meededen, want ze hadden al heel wat wandelaars langs zien komen. Toen we zeiden dat we aan de Holland Venetië tocht meededen zei de heer des huizes dat hij in het verleden de 50 km lange Holland Venetiëtocht op de schaats had afgelegd.

Na de rust in Sint Jansklooster, waarbij de 30 km lopers zich inmiddels ook hadden gevoegd, vervolgden we onze route verder naar Walengracht en Dwarsgracht. Voor Walengracht staken we het Ettenlanskanaal over. Daarbij hadden we zicht op het gemaal Stroïnk.

Het gemaal Stroïnk regelt het peil op de boezem (waterbergingsgebied) van Noordwest-Overijssel en indirect van de polders in Noordwest-Overijssel, de polder Nijeveen-Kolderveen en het stroomgebied van de Vledder- en Wapserveense Aa. De totale oppervlakte van dit gebied is ruim 50.000 hectare.
Het gemaal is een monumentaal pand en een rijksmonument. Het is in 1918 gebouwd met twee pompen en twee rechtopstaande stoommachines. In 1928 is de derde pomp gebouwd. Deze pomp diende aanvankelijk om water dat werd afgelaten van het Meppelerdiep (om Meppel te ontlasten) uit te pompen op de Zuiderzee.
Vroeger voerde het gemaal A.F. Stroïnk alleen water uit het gebied weg, maar sinds 1996 wordt er bij een te laag waterpeil ook water ingelaten. Hierdoor is de waterkwaliteit in de natuurgebieden sterk verbeterd.
Nadat in 1825 een watersnoodramp Noordwest-Overijssel trof, werd er voor het eerst nagedacht over verbetering van de afwatering. In 1860 kwam een eerste uitwateringssluis bij Blokzijl. In 1893 kwam de tweede uitwateringssluis in de Ettenlandsche Kolk, waar nu het gemaal A.F. Stroïnk staat.


Maar rond 1910 bleek dat deze maatregelen niet voldoende waren. Er werd een onderzoek ingesteld naar de waterstaatkundige toestand van het gebied rondom de Wieden. Dit onderzoek was de aanleiding om een installatie te bouwen die de bemaling van het water kon stimuleren en verbeteren. In 1918 is een start gemaakt met de bouw van het gemaal A.F. Stroïnk en in 1919 werd de eerste installatie in werking gesteld. De tweede installatie werd in 1920 in gebruik genomen. Op 9 juni van datzelfde jaar was de officiële opening van het stoomgemaal.
Het stoomgemaal is vernoemd naar dijkgraaf A.F. Stroïnk. Deze dijkgraaf heeft zich hard gemaakt voor het instellen van bemaling van het gebied, waarbij hij ook over de provinciegrens heen heeft gekeken. Hij heeft de inwoners van Drenthe en Noordwest-Overijssel ervan weten te overtuigen dat de invloed van bemaling een positief effect zou hebben.

Daarna kwamen we nog door buurtschap Jonen en staken we met een fietspont de Walengracht over. Van de pontbaas hoorden we dat er 68 deelnemers waren. Dat was dan het totaal voor de 30 en 40 km lopers omdat zij hier alleen over kwamen. In totaal waren er ongeveer 350 deelnemers. Coos hoorde nog van de pontbaas dat het wel voorkwam dat mensen hier hun mobieltje in het water zagen verdwijnen, Vooral jongeren hebben hun mobieltje constant in hun hand. Als de pont zich in beweging zet, dan gaat dat met een schok. En jongelui, die alleen op hun mobieltjes gefixeerd zijn, letten dan niet of veel te weinig op hun omgeving. In Dwarsgracht liepen we weer fraai over asfaltfietspaden langs grachten. Nu was het niet ver meer naar de finish. Om 5 minuten voor 5 werd de finish bereikt.

Vlak voor de finish zagen we nog de Nederlands Hervormde kerk van Giethoorn met Klokkenstoel. Omdat we nog wat tijd over hadden voordat onze uurbus naar Steenwijk vertrok, liepen we nog naar die kerk. Op de omliggende begraafplaats viel een grafsteen met doopskop op. Al met al was het een tegenvallende tocht geworden. Er waren veel lange wegen met af en toe hard rijdende auto's op niet al te brede wegen. Ik was blij dat ik mijn twee wandelstokken bij me had. Automobilisten zijn kennelijk banger dat er een deuk in hun auto komen door wandelstokken dan dat ze tegen mensen aanbotsen.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor