volgend verslag Ronde van Zuid-Limburg alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling Ronde van Zuid-Limburg foto's nabestellen de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar het overzicht van de Ronde van Zuid-Limburg Terug naar het overzicht van driedaagsen en vierdaagsen op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Ronde van Zuid-Limburg 2016

Van 21 t/m 23 mei werd de Ronde van Zuid Limburg vanuit Heerlen georganiseerd. De start was vanuit De Spuiklep SSOVH(Spoorweg Sport en Ontspannings Vereniging Heerlen). Op zaterdag 21 mei 2016 staat de Brunsummerheide op het programma.

Op de website van de organisatie staat voor deze dag het volgende vermeld: De eerste dag (zaterdag) gaat de route door oostelijk Zuid-Limburg (Parkstad). Al vrij snel is men op de uitgestrekte Brunssummerheide. Via een landelijk parkoers gaat men door Landgraaf naar Eijgelshoven, voor de grote rust. Een bosrijke route brengt de wandelaars naar de Anstelvallei, met kasteel Erenstein en het Strijthagerbeekdal, met kasteel Strijthagen. Het mooie Caumerdal en het Aambos brengt de wandelaars terug in Heerlen. De ‘Halve Ronde’ (15 km) gaat vanaf de rust op de Brunssummerheide via een bosrijke route terug naar Heerlen

Na de start liepen we over de Parallelweg, parallel met de spoorlijn, in de richting van het stationsgebouw. Toch nog ruim voor het station liepen we door een tunnel onder het spoor door. Verder liepen we door park Grasbroek. De Euregioweg werd gekruist. Daarna volgden we de stijgende Heideveldweg. Af en toe keken we om om van het mooie uitzicht te genieten. Na stadsdeel Heerlerheide werd de Schrieversheide bereikt, die overging in natuurgebied Brunssummerheide. We kwamen vlak langs het cafe restaurant van Natuurmonumenten. Maar helaas, deze ging pas om 10 uur open en wij liepen er rond 9 uur langs.

Het was hier volop genieten van de prachtige natuur. Na het moerasgedeelte bij de Rode Beek steeg ons pad. Daarna werd de eerste verzorgingspost bereikt. Vanwege het zonnige en warme weer zochten we een plekje in de schaduw. Over de Schinveldenweg, een zandweg met fietspad vervolgden we ons pad. Het eerste stuk moesten we goed op mountainbikers letten. Verderop kwamen we nog langs het Nicky Verstappen monument. Er waren geen nieuwe briefjes van de grootouders opgeplakt zoals dat voorgaande jaren nog wel eens gebeurde.

De Vlekkenkamp werd nu eerder dan voorgaande jaren verlaten. Over een smal bospad verlieten we de Vlekkenkamp. Dit was duidelijk een verbetering van de route. Daarna werd de altijd drukke Moltweg gekruist en de Doctor Nolenstraat ingelopen. Er stond een geel bord met tekst dat de Docter Nolenweg was afgesloten. Weet zelfs de gemeente Landgraaf nu niet meer of het een weg of een straat is? Over het Heibospad, een asfaltpad door een bospassage liepen we naar bergsportzaak Willemsen. Hier was, net als voorgaande jaren gratis thee/koffie/limonade. Het was natuurlijk wel de bedoeling dat alle wandelaars de bergsportzaak Willemsen bezochten, maar wij deden dit niet.

Over de Cortenbachstraat liepen we langs station Landgraaf. Daarna dwaalden we door het Hulsbos. We kruisten de spoorlijn van Landgraaf naar Herzogenrath. In Eygelshoven liepen we naar de binnenrust in de school Schatskist. Mede vanwege het zonnige weer zaten talrijke wandelaars buiten op het schoolplein van de zon te genieten. Na weer een bospassage werd weer een spoorlijn gekruist. Ditmaal was dat de spoorlijn van Landgraaf naar Kerkrade. Nu kwamen we bij de Craneweyer, een stuwmeer en beek. We Liepen in de richting van kasteel Erestein, maar het kasteel zelf werd niet aangedaan.

De route voerde nu, voor zover wij kunnen herinneren voor de eerste keer, langs Gaiazoo Kerkrade. Nu liepen we langs de Wilhelminaberg en langs de Strijthagerbeek. We kregen zicht op kasteel Strijthagen en even later werd de laatste verzorgingspost bereikt. Opnieuw kwamen we langs kasteel Strijthagen, uiteraard via een andere route. Opnieuw liepen we langs de Wilhelminaberg. Nu echter met uitzicht op de langste trap van Nederland. Waar is de tijd gebleven dat er nog een stoeltjeslift naar de top van de Wilhelminaberg liep. Met deze meerdaagse hebben we daar in het verleden wel eens gelopen.

Na het Schaftwiel liepen we nog op korte afstand langs de Caumerbeek. Nabij de Oliemolen waren, vermoedelijk door jongelui, een paar markeringslintjes verhangen. We wisten echter wel de finish goed te bereiken. Daarbij kruisten we tot tweemaal de spoorlijn. Het was een mooie, droge dag geworden met warm weer. Er waren deze dag veel fietsers op pad. Vanwege het Lustrum Limburg Mooiste waren er maar liefst 15.000 fietsers naar deze omgeving afgereist. Het IVV-nummer was 11505.

Klik HIER voor de betekenis van de but­tons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor