NS wandeling Boerskotten

Klik HIER om direct naar het verslag van de NS wandeling Boerskotten te gaan.
Onderstaand staat de aanreis op de voorgaande dag met een korte wandeling.

Op woensdag 13 april 2016 reden we met de auto naar HCR De Grote Zwaan te De Lutte. We kwamen daar om 13:45 uur aan. We konden pas om 15:00 uur op de kamer. Daarop besloten we bij het naastgelegen pannenkoekenrestaurant Latte Macchiato te drinken. Nadat we om 3 uur onze intrek in onze hotelkamer hadden ingenomen, besloten we een rondwandeling te maken. Het was per slot van rekening mooi zonnig weer. Coos stelde voor om naar het centrum van De Lutte te lopen. Met hulp van de kaart op de GPS wisten we een verkeersarme route naar De Lutte te vinden

Bij de plaatselijke RK Sint Plechelmuskerk bezichtigden we de kerk ook van binnen. We maakten talrijke foto’s van de glas in lood ramen. Het centrum van De Lutte werd verlaten over de Beatrixstraat. Verder liepen we nog over de Bentheimerstraat, Peulkespad, Loabultpad, Loabultweg, Hanhofweg, Hoge Lutterweg, Steïpad, Duivendalweg, Alleeweg en Paasbergweg.

Op donderdag 14 april liepen we de NS wandeling Boerskotten. Ons overnachtingadres hotel restaurant De Grote Zwaan lag op korte afstand van de wandelroute. We pakten de route bij een kapelletje op. Daarna liepen we naar het centrum van De Lutte. De RK Sint Plechelmuskerk hadden we de voorgaande dag al bekeken van binnen. Achter de RK kerk liepen we langs de begraafplaats naar de Sint Jozef kapel. Vandaar hadden we ook uitzicht op de begraafplaats bij de RK Sint Plechelmuskerk.

Over het Fleerderhoekpad werd De Lutte verlaten. Het was een prachtige zonnige dag. Dus goed wandelweer en mooi om te fotograferen. Toen we op een gegeven moment afsloegen volgde een modderig pad met veel water. Coos was hier op een gegeven moment uitgegleden, maar mankeerde lichamelijk niets. We besloten het pad terug te lopen en via een alternatieve route kwamen we weer op de hoofdroute. We hadden het voordeel dat de ingetekende route op de GPS stond en daarop was ook makkelijk om naar een omleidingroute te kijken.

We staken de A1 snelweg over en we zaten weer op de officiële route. We volgden nu het Rotboerpad. We zagen een fietser heel langzaam onze kant op komen rijden. Toen we vlakbij waren, maakte ze ons attent op 4 reeën verderop. Op de aangegeven plek waren ze niet meer, maar iets verderop zagen we 2 reeën.

De naam Rotboerpad is ontleend aan de boerderij Rotboer, ten zuiden van het pad. De naam Rotboer (ook een Twentse familienaam) is mogelijk afkomstig van een boer op een ‘rode’: een gerooid stuk bosland. In allerlei veld- en plaatsnamen komt het voor: rode, rhode, rooi, roede evenals rade en (in het Duits) rath en raedt. Het Rotboerpad is een oud kerkenpad naar de katholieke kerk in De Lutte.

We zagen veel mooie traditionele boerderijen. We kwamen door het Millenniumlaantje.

Op 17 oktober 2001 werd hier voor elk kind dat in het jaar 2000 in de gemeente Losser is geboren, een beuk geplant. De burgemeester van Losser en een vertegenwoordiger van de Vereniging Natuurmonumenten plantten samen de eerste boom, ter nagedachtenis van de levenloos geboren of overleden kinderen. Samen vormen deze “baby”- beuken het “millenniumlaantje” Gemeente Losser en Na­tuur­mo­nu­men­ten wensen dat de beuken en de kinderen voorspoedig zullen opgroeien in de 21e eeuw.

Verderop kwamen we langs het standbeeld van godin Diana. We staken de spoorlijn weer over en kwamen toen over het fraaie landgoed Kalheupink. Nu was het niet ver meer naar station Oldenzaal, het officiële eindpunt van deze wandeling. Omdat dit niet ons startpunt van de wandeling was, was dit nu een rustpost. We liepen Oldenzaal weer uit en kwamen nu in het Kalheupinkpark. Het leek ook wel wat op een arboretum. Er stonden oude bomen, maar ook standbeelden.

Het Kalheupinkpark stamt uit de tijd dat de textielindustrie in Twente glorieus bloeide. De textielfamilie Gelderman stichtte een landgoed waar in 1913 door Leonard Springer een tuin in Engelse stijl werd aangelegd. Bos, glooiende weiden en een waterplas vormen samen een fraai natuurgebied. Kalheupink is vernoemd naar de gelijknamige boerderij. In het park zijn verschillende bijzondere bomen en beelden.

Via natuurgebied Elfterheurne kwamen we bij de Bentheimerstraat. Het werd ons duidelijk waarom we geen rust in restaurant Eugheria konden hebben. Het etablissement was met de grond gelijkgemaakt. Verderop dwaalden we nog wel door natuurgebied Eugheria. Nabij de Meulenkampweg troffen we nog een fraaie boerderij waar het goed toeven was. Wij liepen hier echter door omdat we vrij dicht bij ons startpunt kwamen. Bij het Maria kapelletje beëindigden we deze wandeling. Mede door het mooie zonnige weer was het een geslaagde wandeling geworden. Daarna reden we met de auto naar vrienden in Enschede. Het bezoek aan die vrienden was de reden dat we mede deze wandeling hebben gelopen.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor