Op zaterdag 30 januari 2016 organiseerde WS78 de Noord-West Veluwse Landgoederen tocht. De start was vanuit de Immanuëlkerk te Ermelo. Er was voor deze dag veel regen voorspeld, wel 25 millimeter. Op weg naar de start en bij de start regende het dan ook. Het is gebruikelijk bij WS78 dat we om 9 uur startten of iets eerder. Mar nu moesten we allemaal eerst de kerkzaal in. Er werd niet gezegd waarom. Er volgde namelijk een kort toespraakje van de tweede voorzitter, maar ook van de burgemeester van Ermelo. De burgemeester had zijn ambtsketting niet om. Dat kwam omdat hij ook met de wandeling meeliep en in wandelkleren zijn toespraakje hield.
Ermelo werd in oostelijke richting verlaten. Daarbij liepen we door de winkelstraat, die nu gedeeltelijk afgezet was vanwege renovatie. We kregen uitzicht op molen De Koe, maar vanwege het regenachtige weer was het fototoestel, vooralsnog, opgeborgen. Na ongeveer 1½ km en bij de tweede rotonde werd de bebouwde kom verlaten. We sloegen af bosgebied De Haspel in. De gevolgen van de overvloedige regenval werd al meteen duidelijk. Temeer daar wij in de achterhoede liepen en al ruim 250 wandelaars voor ons het pad hadden betreden. Modder en nog eens modder met of zonder plassen water stond voor ons deze dag op het wandelmenu.
Na het fraaie heidegebied Cyriasische Veld werd het Leuvenumse bos bereikt en door de Leuvenumse bossen wandelden we min of meer parallel aan de Jonkheer Dokter Sandbergweg.
De Leuvenumse Bossen bestaan uit vier aaneengesloten gebieden met elk een eigen karakter:
het Hulshorsterzand - stuifzandvlaktes met hoge zandduinen
Leuvenhorst - grove dennenbossen op voormalig stuifzand
Het Leuvenumse Bos - gevarieerd bos doorsneden door een laaglandbeek
Het Cyriasische veld - droge heidevegetatie
De Leuvenumse Bossen vormen een belangrijke natuurverbinding tussen de Veluwe en de Veluwemeerkust. Er komt veel wild voor, zoals reeën, edelherten en wilde zwijnen. Door nieuwe gebiedsaankopen, natuurherstel en het aanleggen van wildpassages zorgt Natuurmonumenten ervoor dat edelherten in de toekomst naar Veluwemeerkust kunnen trekken. Zo kunnen ze de vlaktes weer bereiken waar ze oorspronkelijk leefden. Andere diersoorten en planten profiteren mee van deze wildbruggen.
Het Cyriasische Veld is vernoemd naar de Amsterdamse familie Cyriack.
Dit was de toenmalige eigenaar van het gebied.
Hoewel het Cyriasische Veld later in andere handen gekomen, maar heeft de naam behouden.
Het Cyriasische Veld wordt ook wel Harrie Jakkes Veld genoemd.
Jakkes was een veldprediker die openluchtdiensten hield op het Cyriasische Veld.
Daarop werd het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten bereikt. In de naastgelegen schuur was de soeppost, en voor later ook de koffiepost, ingericht. Hier kregen we kerriesoep. Vrij snel na de soeppost was de splitsing met de 20 km route.
In buurtschap Leuvenum liepen we langs De Zwarte Boer en Huize Leuvenum. Na punt 49 in de routebeschrijving liep een groep wandelaars voor ons bij een zijpad naar links, terwijl de WS78 pijl rechtdoor wees. Naar links was een wit/rode gemarkeerde route en wij wisten niet zeker of de wandelgroep de WS78 tocht liep of dat zij de wit/rode markeringen volgden. Later zouden wij hier ook lopen, maar daarover later meer. Bij punt 50 sloegen we links af. Niet veel later kwam een wandelaar uit Bussum aangelopen met de mededeling dat verderop veel water op het pad stond, wel kniehoog. Aanvankelijk liepen wij toch door, want wij wilden dat ook wel zien. Maar meteen daarop kwamen nog drie bekende wandelaars teruggelopen. Eén kwam uit Heerlen en de andere twee uit Holwerd. Ja, dan moest het wel erg zijn. Daarop liepen wij terug. We troffen daar toevallig ook een controleur op de fiets en hij verwees hoe we makkelijk bij kasteel Staverden konden komen om daar de route verder op te pakken.
Verder liepen we over het Elspeeterveld in de richting van Elspeet. Bij het bereiken van Elspeet werd even de hemelsluizen geopend voor een stortbui. We kwamen bij molen De Hoop te Elspeet. Voor de ingang stond een partijtent en vrolijke muziek klonk zo mooi, dat we besloten om er eens een kijken te nemen. Er was een optreden van het Harderwijks Visserskoor De Aalzangers. Ze zongen onder andere "als de klok van Arnemuiden". Bij café restaurant 't Edelhert was de grote rust. Vanwege het gevorderde uur (13:00) besloten we door te lopen. Over de Schapendrift werd Elspeet weer verlaten.
Het was inmiddels droog geworden. Ikzelf wachtte echter nog met het pakken van mijn fototoestel omdat ik het eerst nog even wilde aanzien of het wel droog zou blijven. We hadden ons per slot van rekening er op ingesteld dat het tijdens de hele wandeling zou blijven regenen. Er was maar liefst 25 millimeter regen voorspeld.
Na het Leuvenumse bos werd de Elspeetsche Heide bereikt en even later ook Landgoed Stakenberg. Over vele zandpaden werd opnieuw de Leuvenumsebeek bereikt. Bij een werkschuur bij bezoekerscentrum van Natuur Monumenten was de koffiepost. Hier hadden we een rust. Bij het ontbreken van bankjes gingen we op een leuning zitten. Daarna volgde nog heel mooi de uitgestrekte Ermelose Heide. Daarbij werd nog de Paalberg beklommen. Vanaf de 44,2 meter hoge Paalberg hadden we een wijds uitzicht. De fruitpost was deze keer in de kantine van camping De Paalberg.
Door de gemeentebossen van Ermelo liepen we door Drieërweg en het Ruige Veld en werd Ermelo weer bereikt. Door het winkelcentrum werd om 17:35 uur de finish bereikt. We liepen dus net binnen de 8½ uur, want we waren om 9:08 uur gestart. Parkoerstechnisch was het een schitterende tocht. Door de overvloedige regenval, de daardoor ontstane moddertrajecten en het ontbreken van de zon hebben we niet optimaal van het mooie parkoers kunnen genieten. Het IVV-nummer was 11419.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
Henri Floor |
