De Schoorlse duinentocht

Op zaterdag 2 januari 2016 organiseer de Stichting Sportwandelschool Hoorn-West-Friesland de Nieuw­jaars­wan­del­tocht De Schoorlse Duinen. De start was vanuit café restaurant De Viersprong te Schoorl. Met het openbaar vervoer waren we naar de start gereden alwaar we om 20 minuten over negen arriveerden. Na het inschrijven begaven wij ons rond half tien op pad.

We liepen naar het Klimduin, maar voor café Honky Tonk sloegen we af. Het café was nog feestelijke met (kerst)lichtjes versierd. Door bos- en duingebied dwaalden we naar Bergen aan Zee. Hier was op 9 km de eerste rust in restaurant De Zilte Zoen. Bij de stempelpost kregen we een mandarijn. We dronken hier één Latte Macchiato. De bediening was erg traag, anders hadden we wel een tweede glas genomen. Bij de start en de eerste paar kilometers druppelde het licht. Maar daarna begon het te regenen. Toen we bij de Zilte Zoen weer verder liepen, besloot Coos de regenbroek aan te doen. Maar buiten gekomen bleek het droog te zijn of vrijwel droog. En dat bleef het de rest van de dag.

Toen we het strand opliepen, gaf een bord aan dat we op het strand moesten oppassen voor fietsers en begeleidende auto's. Bij de Kerf verlieten we het strand.

De duinen van Schoorl zijn een paradijs voor de natuurliefhebber. Open duinen worden afgewisseld met dichte bossen en natte vlakten. Uniek zijn de heidevelden. Die vind je bijna nergens in de duinen. Op sommige plekken, zoals in De Kerf, mag het zand weer stuiven. Er ontstaan spontaan nieuwe duintjes en kuilen. De zandhagedis vertoeft graag in het zand. Wie geluk heeft, ziet hem zonnebaden.

De Schoorlse Duinen zijn in alle seizoenen prachtig. In de winter, als de rijp op de takken ligt, is het er betoverend stil. In de lente laten de vele vogels flink van zich horen. Zoals de groene specht en de zeer zeldzame nachtzwaluw. In juni en juli staan tienduizenden dennenorchissen in bloei. Een tapijt van kleine witte orchideeën. In augustus kleurt de heide prachtig paars. En in de herfst groeien er ruim 800 soorten paddenstoelen.
De Kerf is het eerste grote voorbeeldproject voor 'dynamisch kustbeheer', een nieuwe manier van duinbeheer. In Nederland stond duinbeheer traditiegetrouw in het teken van kustbeveiliging. Met shovels werden grote hoeveelheden zand in duinvalleien en stuifkuilen gestort en vervolgens met helmgras beplant. Niet alleen bleek dit weinig succesvol – de kustlijn schoof evengoed landinwaarts – maar bovendien leed de natuur en het landschap eronder.

Eind vorige eeuw gingen natuurbeschermers en duinbeheerders op zoek naar alternatieve vormen van duinbeheer, met meer ruimte voor de natuur. In 1997 zijn in de Kerf maatregelen genomen om zand, wind en water weer vrij spel te geven. Daarbij werd ook een gat gegraven in de eerste duinenrij, zodat bij gunstige storm het zeewater in de achterliggende duinvallei kan stromen.

Afgelopen jaren heeft de natuur razendsnel van de nieuwe situatie geprofiteerd. Veel bijzondere planten (zoals zilt torkruid, strandbiet en gewortelde champignonzwam) en dieren (onder andere de bontbekplevier en de rugstreeppad) hebben zich in het gebied gevestigd. Daarnaast heeft het samenspel van stuivend zand en zeewater een fascinerend landschap opgeleverd waarvan talloze mensen jaarlijks genieten. Daarmee is De Kerf een succesvol voorbeeld geworden voor andere gebieden.



Een traject van de heenroute werd nu tegengesteld gevolgd. Bij Hargen aan Zee liepen we opnieuw een traject over het strand. Bij Strandpaviljoen Struin was de tweede rustpost op 18 km. Bij de stempelpost kregen we een banaan. Hier lieten we ons twee Latte Macchiato's goed smaken. Met de laatste 6 km hadden we de meeste tegenwind. Door het sombere weer werden er niet veel foto's gemaakt. Even na vier uur werd de finish bereikt. Met de bus en trein reden we huiswaarts. Het was een hele mooie, maar wel zware tocht geworden. Het IVV nummer was 11401.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor