Op maandag 23 november 2015 reden we naar de Kempervennen, een bungalowpark van CenterParcs te Westerhoven, dat nabij Valkenswaard ligt. Omdat we ruim voor 1 uur arriveerden, de tijd dat we bij onze bungalow mochten komen, dronken we in het centrale gedeelte eerst lekkere Latte Macchiato. Even na één uur begaven we ons naar ons huisje en brachten onze spullen het huisje in. Daarna plaatsen we de auto op een parkeerplaats en liepen we op het park de 4 km lange natuurwandeling, die grotendeels met gele paaltjes is gemarkeerd.

Voor dinsdag 24 november 2015 was een koude regenachtige dag voorspeld. We besloten deze dag niet te wandelen. We reden met de auto naar de Achelse Kluis

De geschiedenis van de Achelse Kluis
Het gebied rond de Achelse Kluis kent een lange religieuze traditie. Al in 1656 werd in de omgeving, op een perceel heidegrond tussen Zwartven en Kerkeven, een grenskapel gebouwd. Het was de natijd van de godsdienstoorlogen. Katholieken uit het naburige protestantse Nederland konden er hun erediensten houden.
In 1686 stichtte Petrus van Eijnatten uit Eindhoven hier een gemeenschap van kluizenaars. Sinds die tijd is de ‘Achelse Kluis’ een centrum van gebed, beschouwing en christelijke cultuur.
Na een onderbreking als gevolg van de Franse Revolutie, namen de trappistenmonniken van Westmalle de religieuze draad weer op en stichtten in 1846 op deze plek de Sint-Benedictusabdij.
De monniken leefden in de geest van de cisterciënzerorde, volgens de regel van Benedictus.
De nieuwe gemeenschap groeide gestaag en stichtte op haar beurt dochterhuizen in Echt en Diepenveen (Nederland), in Rochefort (België) en in Kasanza (Democratische Republiek Congo).
Na de Tweede Wereldoorlog werd gestart met de bouw van een nieuwe abdij. Slechts twee van de vier geplande vleugels werden gerealiseerd. De gemeenschap telde toen om en bij de honderd monniken.
Ze speelden jarenlang een voortrekkersrol op het gebied van landbouw en veeteelt en oefenden allerlei ambachtelijke activiteiten uit.
In 1989 werd het grootste deel van de landbouwgronden als natuur- en recreatiegebied verkocht aan het Nederlandse Staatsbosbeheer en het Vlaamse Gewest.
De kleine monnikengemeenschap die vandaag is overgebleven, is nu voor haar inkomsten voornamelijk aangewezen op handelsactiviteiten, waaronder de verkoop van zelf gebrouwen Achels trappistenbier.
Sinds 2004 is de site van de ‘Achelse Kluis’ door de Vlaamse overheid erkend als open monument.

Bij de Achelse Kluis is een winkeltje waar een heleboel te koop is om te drinken en te eten. Er staan hier heel veel verschillende soorten Belgische bieren en heel veel verschillende bierglazen. Dit keer hebben we hier wel 14 foto's van gemaakt.

Op woensdag 25 november 2015 reden we opnieuw naar de Achelse Kluis. Ik had een route op afstandmeten.nl uitgezet die ons naar Achel voerde. Naar Achel liepen we door de bossen, min of meer de kortste route. In het centrum hadden we bij restaurant Michelshof een rust. Het zag hier allemaal nieuw uit. De terugweg was wat langer. Daarbij kwamen we nog langs restaurant de Bever voor een tweede rust. Maar het restaurant was helaas dicht. In dit jaargetijde is dit restaurant geopend van donderdag t/m zondag.

Op donderdag 26 november 2015 hadden we oorspronkelijk het plan om een georganiseerde tocht vanuit Wortel in België te lopen. Maar toen we de route op de kaart bekeken, vonden we de afstand er naar toe toch te ver. Daarop besloten we van ons overnachtingadres naar de Achelse Kluis te lopen. Zodoende zijn we driemaal bij de Achelse Kluis geweest. Terug liepen we grotendeels dezelfde route. Het was een geslaagde midweek geworden.

Op vrijdag 27 november 2015 liepen we nog een wandeling op het park de Kempervennen.