molentocht met RS80 vanuit Hoogmade

Op 10 oktober 2015 organiseerde RS80 de mo­len­tocht vanuit Hoogmade. De start was vanuit de kantine van hand- en voetbalvereniging MMO (Met Moeite Opgericht). Toen wij rond kwart voor negen arriveerden was het behoorlijk druk. We besloten niet meteen in te schrijven maar eerst kijken naar bekende wandelaars. Rond tien minuten over negen begaven wij ons op pad voor de gebruikelijke afstand van 25 km. Er kon ook 10 km gelopen worden.

Al meteen na de start zagen we een bekend echtpaar die we op de gevoelige plaat vastlegden. Ook meteen na de start zagen we de Vlietmolen, die pal naast het sportcomplex staat. Bij de voor-informatie was het bericht geplaatst dat we tijdens de wandeling 21 verschillende molens konden zien. Van de plaats Hoogmade zelf zagen we niet veel omdat de startlocatie buiten het centrum lag en omdat de route niet door het centrum voerde. Hoogmade werd over de Groenwegh verlaten, een smalle rustige weg.

We kwamen langs boerderij Buiten Verwachting. Op hun website is veel informatie over het ontstaan en de latere bedrijfsvoering te lezen. Hieronder volgt een gedeeltelijke samenvatting over de geschiedenis van de boerderij.

Boerderij Buiten Verwachting is gebouwd in 1862. Dit blijkt ondermeer uit de bij het opknappen van een opkamer raamkozijn op de bovendorpel aangetroffen zin die luidt dat D. Audier en A. Weijdert deze hebben ondergeleijt op 29 Juleij 1862. Waarschijnlijk is het een herbouw om dat er tot 1954 nog oudere bijgebouwen hebben gestaan met name een zomerhuis met karnmolen. 1862 is ook het jaar dat Cornelis van Rijn afkomstig uit Bodegraven op deze boerderij neerstrijkt. Deze Cornelis is dan de stamvader van de familie die nog steeds op deze boerderij boert. Cornelis is dan niet de eigenaar, maar de eerste pachter. Eigenaar van de boerderij is de historicus en politicus Groen van Prinsterer. Groen van Pristerer heeft een boerderij op ongeveer de zelfde plaats gekocht in 1841. Het is deze boerderij die in 1862 is herbouwd .

In die tijd was de enige verbinding met de buitenwereld het pad over de dijk naar Woubrugge en met de roeiboot over de Does. Als het water in de winter bevroren is en er geschaatst kan worden neemt de bewegingsvrijheid aanmerkelijk toe. Dit isolement wordt gedeeltelijk opgeheven wanneer er in 1872 een weg tussen Hoogmade en Woubrugge wordt aan gelegd en een brug over de Does wordt gebouwd. Deze weg is tien jaar jonger dan de boerderij, vandaar dat de boerderij met de achterkant naar de weg staat. De voorkant is gericht op wat ten tijde van de bouw de hoofdweg was, de kade langs de Does en de Does zelf.

Verderop langs de Groenwegh stond een kanon in de voortuin van een woonhuis. Ruigekade werd bereikt en bijna 6 km gevolgd. Deze kade is geheel geasfalteerd en ingericht als fietspad. We haalden het eerder genoemde echtpaar uit Lopik in. Ze vroegen of de foto goed gelukt was. Ik zei dat ik dat niet zeker wist, maar voor de zekerheid wilde ik nog wel een foto maken. Later bleek dat beide foto's goed gelukt zijn. We liepen langs een eenvoudig voetgangersbruggetje dat verder het Boerenlandpad Hondsdijk volgde. Het achterliggende gebied heette Land van Wijk en Wouden. Het betrof hier een geel/rood/geel gemarkeerde route van de wandeling Rondom Alphen.

We kregen molen 2 en 3 in het vizier. Het ging om de Doesmolen en de Kalkmolen die in de verte zicht­baar werden. Na een laatste bocht in de Rui­ge­ka­de zagen we een vreemd groot gebouw met een golvende dak en waarboven trappen zichtbaar waren met bovenop nog een soort uitkijkplatform. Molen 4 kwan in het zicht. Het betrof hier de Acht­ho­ven­se molen. Verderop volgden ook nog molen 5 en 6, Hier ging het om de Doeshof molen en de Munnikken molen. Het viel mij niet mee om de naam van de Munnikken molen te achterhalen. Op twee verschillende geraadpleegde kaarten stond deze molen niet ingetekend. Het bleek dat de molen recentelijk verplaatst is. De molen stond oorspronkelijk aan de noordzijde van de A4-snelweg. Pas in augustus 2014 is de molen officieel geopend.

We kwamen in Leiderdorp op de grens met Zoeterwoude-Rijdijk en volgden de Oude Rijn naar Koudekerk aan den Rijn. Daarbij kwamen we ook nog langs Hazerswoude-Rijndijk. In Koudekerk was de eerste binnenrust bij café de Hoek dat zijn terras aan de Oude Rijn heeft liggen. Zowel voor als na de rust zagen we de imposante PKN Hervormde Lau­ren­ti­us/ Ni­co­laas kerk. Langs de begraafplaats werd het centrum van Koudekerk verlaten. We kwamen bij een riviertje waar­langs de Lagewaard-weg liep. De Lagewaard werd een tijdlang gevolgd. Langs deze weg stonden talrijke oude boer­de­rij­en.

De bebouwde kom van Koudekerk aan den Rijn werd verlaten over de Batelaan. Deze laan ging spoedig over in een fietspad waarover aanwonende wel met hun auto over mochten rijden. We hadden al een tijdlang geen molens gezien, maar nu kwam molen 7 in het vizier. Het betrof de Hondsdijkse molen. Toen ik deze molen in de verte zag, werd deze molen op de voorgrond fraai geflankeerd door twee paarden. En dat werd uiteraard mooi op de foto gezet.

In een bocht van de Batelaan stond een pick­nick­bank waaraan 4 wandelaars zaten. Ik koos de zon­ni­ge zijde van de picknickbank. Toen ik wilde gaan zitten zei de naastzittende wandelaar dat ze wel wat opzij gingen ziten, want ze waren ook niet zo breed. Toen ik vroeg of ze niet breed waren of dat ze het niet breed hadden, antwoordde zij met allebei. Er kwam een wandelaarster van 82 jaar jong aangelopen en ze kwam erbij zitten. Zij had twee weken tevoren ook meegelopen met de Tocht om de Noord en over die tocht hebben we nog talrijke leuke herinneringen opgehaald.

Nu kwam molen 8 inzicht. Het betrof de La­gen­waard­se molen. Deze molen, zagen we net als de eerste molen, de Vlietmolen, van dichtbij. De zon stond ongunstig om deze molen van voren op de foto te zetten. Met het fotograferen maak ik maar heel weinig gebruik van de optie om de witbalans aan te passen en nu was hier een mooie gelegenheid voor. Verder liepen we naar buurt­schap Ofwegen en volgden de Ofwegener Watering. Daarna liepen we over de provinciale weg N446/Kerkweg over het naastliggende fietspad naar Woubrugge. Daarbij kwamen we nog langs een huis waar in de tuin een Abraham-figuur was opgesteld, die achter een laptop zat. We kwamen bij de PKN Hervormde kerk, die ook gelegen was aan de Woud­we­te­ring. In de buitenmuur van de kerk was een aandenken geplaatst van Jan den Bakker die in 1522 een gruwelijke dood is gestorven omdat hij levend werd verbrand.

We volgden nu de Comriekade. De uitbater van een etablissement had vermoedelijk op de weg koffie geschreven om zodoende extra omzet te genereren. Dit was namelijk een niet vermelde rustmogelijkheid. Want iets verderop was de of­fi­ci­e­le rustpost bij voetbalvereniging Woubrugge. Woubrugge werd verlaten over de Ou­de­land­se­dijk. Aan de overzijde van de Woudwetering za­gen we enige zeer grote en luxe woonhuizen. Na een haakse bocht in de Oudelandsedijk kregen we uitzicht op molen 9. Het betrof hier De Jonge Willem / De Zonnemolen.

Het is een bijzonder gezicht: ‘de molen zonder wieken’ aan de Groenewoudskade in Roelofarendsveen. De Jonge Willem / De Zonnemolen, zoals de molen officieel heet, maalt al jaren niet meer.

Oorspronkelijk stond op deze plaats aan de Wijde Aa een wipmolen voor het malen van koren. In 1881 werd deze afgebroken en vervangen door een achtkante grondzeiler. Een halve eeuw later was de kap van de molen in zo’n slechte staat dat besloten werd de volledige kap inclusief wieken te verwijderen. De molenromp en het molenaarshuis zijn blijven staan.

Sinds 1949 is het complex eigendom van de paters Jezuïeten en tegenwoordig wordt het gebruikt door werkgroepen van de Ig­na­ti­us­pa­ro­chie in Den Haag. Daarnaast kunnen scholen, gezinnen of liefdadigheids instellingen de Zonnemolen huren tegen een on­kos­ten­ver­goe­ding.

We zagen een bankje met leuning langs de Ou­de­land­se­dijk staan. We besloten hier even te rusten en wat te eten. Het eerder genoemde echtpaar uit Lopik haalde ons weer in. We hadden hen al diverse malen gezien. Nu maakte hij de opmerking dat hij mij steeds zag eten als ik op een bankje zat en hij vroeg nieuwsgierig hoeveel bo­ter­ham­men ik wel niet bij mij had. Op de bank zat al een wandelaarster. Zij zat op haar man te wachten. Zij liepen de 10 km route. Ze had een mobieltje in haar hand. Ze zei dat ze met haar zus het spel Wordfreud speelde. Het was op deze manier mo­ge­lijk om zetten te doen waarbij haar te­gen­stan­der elders in den lande was.

In een volgende bocht in de Oudelandsedijk was op het asfalt Veender molen geschreven. Door een grasdijk op te lopen hadden we zicht op deze molen die aan de overkant van de Wijde Aa lag. Verderop kwamen we bij een haven met zeilboten. Hier ging de Oudelandsedijk over middels een haarspeldbocht in de Plasdijk. Ook hier hadden we zicht op de Veender molen. We kwamen bij een strandje met zwemmogelijkheden. We zagen hier zowaar drie dames in het water zwemmen. Toen ik er een foto van maakten zei één dame: we worden op de foto gezet.

We bleven de Plasdijk volgen tot aan buurtschap Ofwegen. Dit buurtschap hadden we eerder met de wandeling aan de zuidzijde verlaten. Nu deden we dat aan de noordzijde van het buurtschap. Nu kwam er een parkoerswijziging. Oorspronkelijk zouden we nu ruim 800 meter over een grasdijk lopen waarbij we over hekken moesten gaan, maar er stond op de grond geschreven dat er vee in de weilanden liepen en daardoor liepen we over een fietspad langs de N446 naar de finish.

Het was een aardige tocht geworden. De danken de organisatie voor deze tocht. Nadat het in de ochtend grijs was geweest kwam de zon rond het middaguur te voorschijn. Er waren 386 betalende deelnemers.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor