Het wonder van Aduard

Op zaterdag 19 september 2015 werd de Kloos­ter­tocht georganiseerd van Groningen naar A­du­ard. De start was vanaf het Martinikerkhof. Dit was geen kerkhof met begraafplaatsen, maar het plein rondom de Martinikerk heette zo. Nadat wij om half zes waren opgestaan, reden we naar het dichts­bijzijnde treinstation. Vandaar reisden we met een vrij-reizen-kaartje naar Groningen. Hier kwa­men we rond 9:15 uur aan.

De Kloostertocht van bijna 13 km volgt nagenoeg de oude route die de cisterciënzer monniken tussen Gro­nin­gen en Aduard liepen. De route voert langs verschillende historische belangrijke plekken voor zowel de stad Gro­nin­gen als het oude klooster in Aduard. De kloostertocht eindigt op het Kaakheem, waar een groots dorpsfeest in Middeleeuwse sferen plaats vindt.

Het lijkt een doodgewone parkeerplaats. Maar met de mobiele telefoon in de hand sta je in een klik op het scherm midden in de kerk die hier in de middeleeuwen stond. Het is een van de zeven plekken waar het rijke kloosterverleden van Aduard virtueel herleeft dankzij een nieu­we applicatie voor mobiel en tablet.

Ooit omvatte het machtige klooster van Aduard bijna vijf­tig gebouwen, zegt Axe Kooi, die de app ontwikkelde. De Tachtigjarige oorlog maakte daar rond 1600 een hard­han­dig eind aan. De kloosterlingen werden verjaagd, en te­genwoordig herinnert alleen de vroegere ziekenzaal nog aan het verleden: de huidige Abdijkerk in het hart van het dorp.

De Abdij in Aduard is van grote invloed geweest op haar omgeving en het spoor van de monniken die er woonden is tot in de wijde omtrek van het dorp te volgen. In Aduard zijn nog verschillende huizen te vinden die met kloostermoppen van het oude klooster zijn gebouwd. De Abdijkerk midden in het dorp is de voormalige ziekenzaal van het klooster, het oudste medische monument van Ne­der­land en is bouwwerk van het kloostercomplex dat be­waard is gebleven. Het is een prachtig voorbeeld van Noord-Nederlandse Romano-Gotische bouwstijl. Aan het eind van de 16e eeuw werd de zaal als kerk in gebruik genomen.

Omdat het aanmelden tussen half elf en elf uur was besloten we alvast een traject van de route te lopen, maar dan te­gen­ge­steld. Maar eerst zochten we de standplaats op van de NS zonetaxi. Want een week later wilden we met deze taxi naar de startlocatie van Tocht om de Noord rijden. We pakten de Kloostertochtwandelroute op bij de Abrug. Daar lie­pen we naartoe via de Stationsweg, de Emmasingel, over de Eelderbrug, via Bij de Sluis, over het Sluisbruggetje en ver­der via de Sluiskade en de Pottebakkersrijge. Omdat er regen was voorspeld had het kunnen zijn dat op het ko­men­de traject het zou regenen als we aan de officiële route meededen. Maar vooralsnog scheen de zon.

Van de Abrug liepen we de route naar de start met behulp van onze GPS waarop de route ge­plaatst was. Bij de Akerstraat vroeg ik aan 2 da­mes naar de winkel Zeeman om goedkoop een pet te kopen. Ik was mijn pet vergeten. Een Zeeman was niet in de buurt. Ik kon het bij de winkel So­low proberen. Daarna volgden we de route verder naar de start. Rond 10:30 melden we ons bij de start­lo­ca­tie aan. Er stonden vier tafels naast el­kaar en achter elke tafel zat een vrouwelijke mon­nik gekleed in een fraai monnikenpak. Aan­we­zig bij de start was ook bisschop Emanuël uit de I­ta­li­aanse plaats Cremona. In het dagelijkse privé leven is hij voorzitter van de historische ver­e­ni­ging.

Even na 11 uur was er een toespraak waarna er gestart werd. Wij bedachten na de toespraak dat het al ruim vier uur ge­le­den was dat we ontbeten. Daarop besloten we alvast wat te eten. Bovendien vonden we het fijn om rustig achter de groep aan te lopen. Daarna begaven wij ons op pad. Er was in het begin een routewijziging omdat er een stremming was in de Broerstraat. We waren blij dat toen wij naar de start liepen wel door de Broerstraat waren gekomen en daardoor ook het fraaie oude universiteitsgebouw hebben gezien en gefotografeerd.

De Kloosterwandeltocht voerde voor 90 % over ver­har­de wegen. Alleen het één km lange pad langs De Lindt was een grintpad. Groningen werd door de wijken Vinkhuizen, De Held en Gra­ven­burg verlaten. In Hoogkerk stonden ver­keers­re­ge­laars en even verderop kwamen we bij de kerk te Leegkerk. We sloten ons aan achter een rij wach­ten­de wandelaars voor ons. Maar spoedig re­a­li­seer­den we ons dat dit de wachtrij voor het toi­let was. Binnen in de kerk gingen we vervolgens in de rij voor de koffie staan. Maar het was zo druk dat we spoedig besloten verder te lopen. Voor de kerk stond trouwens een muziekgroep te spelen.

Verder liepen we en kwamen bij buurtschap Nieuw­brug. Dit buurtschap bestond voornamelijk uit woonboten die in het Aduarderdiep lagen. Na het viaduct onder de N355 werd buurtschap Nieuwklap bereikt en doorkruist. Daarna volgden we even de N355, die hier Friesestraatweg werd genoemd. Daarop volgden we het enige onverharde pad, namelijk het grintpad langs De Lindt. Even voor Aduard ston­den verklede monniken die voorlazen hoe het hier vroeger was.

In Aduard liepen we door de fraai versierde Hof­straat met aan het einde het Kaakheem. Veel men­sen waren verkleed. Aan het einde van Kaak­heem staken we de doorgaande weg over en be­zich­tigden nog de Kloosterkerk. Hier stond onder andere een afbeelding van de oude Abdij. Rond 14:45 uur liepen we naar de bushalte. Tijdens het wachten op de bus hoorden we een echtpaar zeg­gen: "... we gaan maar een andere keer naar het Kloos­termuseum". En toen bedachten wij ons dat we daar nog helemaal niet in waren geweest. Maar we hadden ook geen zin om daar nog naar toe te gaan.

's Avonds stond nog een bezoek op het pro­gram­ma aan verzorgingspost nummer 5 van de mon­ster­wan­del­tocht Nijmegen-Rotterdam. Dit omdat deze op een paar km van ons huis was gelegen. Om 23:15 uur kwamen de eerste wandelaars. De laatste vertrok om 24:00 uur. Van de inmiddels tot 110 deelnemers geslonken groep herkenden we er zo'n 10 wandelaars meteen van naam en nog eens 10 van gezicht.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor