Toen we de vorige dag terug reden naar ons overnachtingadres hadden we een bredere weg gevonden. Hoewel deze route langer was, was deze wel sneller. We begonnen nu, zaterdag
5 september 2015, een kwartier eerder aan de wandeling. Net als de overige dagen kregen we bij de start een enigszins verwarmde krentenbol en een appel.
De start werd nu in westelijke richting verlaten. Hoewel het deze dag veel aangenamer was als de eerste wandel kregen we kort na de start een flinke bui te verwerken. Gelukkig voor ons liepen we onder bomen en veelal uit de wind. Later hoorden we van andere wandelaars, die in het open veld liepen, dat ze flink nat zijn geworden.
Na de Paaslooërweg en de Hareweg kwamen we in buurtschap IJsselham. We sloegen af over een graspad dat zo te zien ook recentelijk gemaaid was. Door de IJsselhammerakkers werd het kanaal Steenwijk Ossenzijl bereikt. We kwamen bij het Noordervenerbosch dat volgebouwd was met zeer luxe recreatiewoningen. Over het Breeweersepad werd Ossenzijl bereikt.
Hier in Ossenzijl was op 8 km een rust bij recreatiecentrum De Kluft. Na deze rust volgde een heel mooi pad door De Weerribben. Wel hadden we hier te maken met flink veel plassen en modder. Eenmaal moesten we een alternatieve route zoeken omdat het water op het pad wel erg hoog stond. We werden hier nog ingehaald door een wandelaarster uit Zwolle en op de gevoelige plaat vastgelegd. Hoewel het voor haar ook een tijd geleden was, dat zij een 40 km liep, liep zij sneller dan ondergetekende. De laatste keer dat ik een 40 km liep was op 10 mei 2015.
We kwamen uit op de Hoogeweg en volgden deze zo'n 2½ km. Bij Pannenkoekenrestaurant De Weerribben was de splitsing van de 15 km. Verderop sloegen we af over het Kalenbergerpad. Opnieuw sloegen we af. Nu volgden we een laarzenpad. Dit 1½ km lange pad was misschien wel het hoogtepunt van deze driedaagse. Het pad was hier ook gemaaid waardoor duidelijker was hoe het pad liep. Over een aanlegsteiger kwamen we bij een zelfbedieningspont. Wandelaars voor ons hadden niet op ons gewacht. Eerst moesten we de pont naar onze kant toe trekken. Toen we daarna bij de overkant van het water kwamen bleek dat het pontje niet helemaal het insteekhaventje in kon. Daardoor moesten via de zijkant van het pontje uit het pontje klimmen. Daarna lagen talrijke planken op ons pad om zo droog mogelijk onze wandeling voort te zetten.
We kwamen uit in Kalenberg op de weg met de naam Kalenberg-Zuid. We zagen hier talrijke cafeetjes, maar onze rustpost zat in het laatste cafeetje. En dat cafeetje was vroeger een kerk geweest. De preekstoel was nog intact gebleven. Met de FLAL waren we hier op 15 december 2012 langs gewandeld. Hoewel het oude kerkgebouw er toen van buiten veel duidelijker uitzag omdat er toen geen bladeren aan de omringende bomen zaten, was het als cafeetje toen niet opgevallen. Kalenberg werd over het pad Kalenberg-Zuid verlaten. Aan de rand van Kalenberg was de splitsing met de 25 km.
Over het 2 km lange Kooibomenpad kwamen we in Nederland. Hoewel deze wandeling in het land Nederland werd georganiseerd liepen we nu door buurtschap Nederland. Na Nederland liepen we langs de Roomsloot en door natuurgebied Wetering-West. We kwamen uit bij de N333 en volgden deze even. Bij verkeersregelaars staken we de weg over en liepen nu naar het plaatsje Muggenbeet. Hier was op 23½ km in café Geertien een rustpost.
Buiten Muggenbeet liepen we onder de N333 door. Over een fietspad werd koers gezet naar Wetering. Hier was in restaurant An 't Waeter op 27 km opnieuw een rustmogelijk.
De voormalige boerderij An 't Waeter van voor 1900 werd in 1903 door de opa van Jochem gekocht,
in 1998 moest Jochem zijn boerderij stoppen i.v.m. de uitbreiding van het natuurgebied.
De keus werd toen gemaakt om te stoppen met de boerderij en samen met Marrie, in de recreatie te gaan werken.
Eerst werd begonnen met 2 kamers maar langzaam aan werd dit al snel uitgebreid tot inmiddels 9 kamers en 3 appartementen.
in 2000 is er een nieuwe woning voor gebouwd.
Toen in 2005 Albert en Martine gestopt zijn met hun schapen en geiten boerderij, zijn ze terug verhuisd naar de Wetering
om daar samen met Jochem en Marrie, An't Waeter met zijn vieren voort te zetten.
In 2013 hebben Albert en Martine An't Waeter overgenomen en hopen met veel plezier u te mogen verwelkomen in de Bed and breakfast, op het terras of op de camping.
Jochem is nog steeds dagelijks te vinden op of rond het terras, om te helpen, of om even een praatje te maken met de gasten.
Met een bootje werden we de Wetering overgezet. We zaten hier met 23 man in. Aan de overzijde lag nog gemaal Wetering. Na kruising met de Wetering-Oost konden we kiezen uit een verharde weg of een grasdijk parallel aan de verharde weg. De meeste wandelaars kozen de grasdijk. We kwamen bij een uitzichtplatform dat door ons werd beklommen. Hier hadden we mooie vergezichten.
Door het Woldlakebos en de Woldakkers kwamen we bij het kanaal Steenwijk-Ossenzijl en staken deze via de Meenthebrug over.
Na de splitsing met de 25 km werden we op de Hooiweg ingehaald door een grote groep Solexrijders. Ook de Solex-verzorgingswagen reed mee. Op de grens van Paasloo en Basse liepen we nog fraai over een graspad langs een sloot. We kwamen uit op de Paasloërweg en via de Binnenweg werd de finish bereikt. Daarbij kwamen we nog langs de Hervormde kerk.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| 
