Stichtse Dorpenpad van Driebergen naar Amerongen

Op de derde dinsdag van juli, 21 juli 2015, toen veel wandelaars zich in of nabij Nijmegen be­von­den, begonnen wij aan het Stichtse Dorpenpad. Wij hadden dit pad al eerder gelopen, namelijk op 30 maart 1996, 6 oktober 1996 en 1 juli 2000. Het was destijds zo, dat als je het pad voor de eerste keer liep, dan kreeg je een speld in bronzen kleur. Bij de 2e keer was dat met een zil­ve­ren kleur en bij de 3e keer met gouden kleur. Bij de 3e keer was het ook zo, dat de be­lo­ning met spelden werd afgebouwd. Nu weet bij­na niemand meer hiervan.

Het Stichtse Dorpenpad is een 53 km lang en is in 1993 ge­cre­ëerd door wijlen G. Achterberg uit Driebergen en H.T.C. Veenendaal uit de voormalige woonplaats Rhe­nen, als verbinding tussen de woonplaatsen van deze twee neven. De Commissie Wandelpaden van de NWB heeft de route opnieuw be­schre­ven en in 2005 verscheen de 3e druk. Het traject is beide richtingen beschreven en in NWB geel/blauw gemarkeerd.

Voor de sterken is het in principe mogelijk het traject op 1 lange zomerse dag te lo­pen en met de trein terug te keren naar het uitgangspunt. Het is echter ook mogelijk het traject in 2 of 3 etappes te verdelen. Het pad slingert over de Utrechtse heuvelrug en doet onderweg de plaatsen Driebergen, Doorn, Leersum en Amerongen aan om via de Grebbeberg uiteindelijk station Rhenen te bereiken. Naast bouwland, veel bos, heide en mooie vergezichten zijn er veel interessante parken, gebouwen en kastelen te zien.

Wij noemen de bekende heidetuin in Driebergen, buitenplaats Leeuwenburgh, kas­teel Moersbergen, Huize Doorn van de voormalige Duitse Keizer met het Mau­so­leum en de Orangerie, kas­teel Broekhuizen, de graftombe van Van Nellestein, kas­teel Prattenburg, jachtslot Zuylenstein, kas­teel Amerongen en het oude centrum van Amerongen, landgoed Remmerstein en de Cunerakerktoren in Rhenen. Mooie vergezichten zijn er o.a. vanaf de Amerongse berg, van de zand­af­gra­ving Kwintelooyen, langs de Rijn op natuurgebied “De Blauwe Kamer”, vanaf de Grebbeberg en Laarserberg. We passeren ook nog het militair ereveld Grebbeberg en de achterzijde van Dierentuin Ouwehand. De zwaarte van de route, met name in het tweede gedeelte moet, vanwege het vele klimmen en dalen niet onderschat worden. De beloning in de vorm van vele uitzichten is er dan ook naar.

Om zeven minuten over zeven begonnen we aan deze wandeling vanaf NS station Driebergen-Zeist. Al na 100 meter bevonden we ons in bos­ge­bied. Dat was Park Beerschoten-Wellinkshof. Aan het eind van het fietspad volgden we de Arnhemse Bovenweg. We Liepen onder de A12-snelweg door. Na de heidetuin kwamen we langs Huize Spar­ren­daal. Bij het zicht op de Grote kerk van Driebergen volgden we de Eng­weg. Hier liepen we ook een traject van het Aderwinkel klom­pen­pad.

Driebergen werd verlaten over de Gooyerdijk. Voor ons zagen we op een gegeven moment koeien over de weg lopen. Een boer liet zijn koeien gecontroleerd de weg oversteken. Na ruim een km ging de Gooyerdijk over in een zand- en gras­pad. Even voor Sterkenburg werd de Gooyerdijk weer verhard. Achter een weiland zagen we in de verte de toren van kas­teel Sterkenburg boven bo­men uitsteken. Bij het poort­ge­bouw van kas­teel Leeuwenburg werd de Gooyerdijk verlaten. Over een grint­fiets­pad liepen we in de richting van kas­teel Moers­ber­gen. Het kas­teel zagen we niet van­we­ge de vele bladeren, die in dit jaar­ge­tij­de aan de bomen zitten.

We kwamen in het centrum van Doorn. De wat ou­de­re GPS-route, die we volgden, wilde ons door het nieu­we stadhuis van de gemeente Ut­recht­se Heuvelrug laten lopen. In Doorn kenden we café restaurant de Notabelen en daar had­den ze lekkere Latte Macchiato. Helaas, de uitbater ging pas om 10 uur open en wij hadden geen zin om daar 35 minuten op te wachten. Daarop kochten we in een naburige supermarkt een flesje limonade.

Doorn werd over de Postweg verlaten. Heel lang geleden was dit de hoofdweg van Utrecht naar Arnhem, maar nu was het een zandweg. We dwaalden nu een tijdlang door bosgebied van buurtschap Darthuizen, vallend onder Leersum, Bij kas­teel Broekhuizen liepen we een mooie lus over het gelijknamige landgoed. Aan de geluiden te horen werd het kas­teel gerenoveerd/verbouwd.

De bebouwde kom van Leersum werd bereikt bij restaurant Darthuizen. Ging in Doorn de uit­ba­ter om 10 uur open, deze uit­ba­ter ging om 12 uur open. En het was half 12 toen we hier aan­kwa­men. We vervolgden de route naar een geschikt bankje in de schaduw, want het was al aardig warm geworden. De minimum temperatuur lag de voorgaande nacht rond de 20 graden. Met het zicht op de Graftombe van Nellesteyn, die te­vens mausoleum en belvédère is, vonden we een ge­schik­te bank. Hier dronken we één van de twee pakjes appelsientje op, die we uit nood bij ons hadden.

We vervolgden ons pad door bosgebied ten noor­den van Leersum. Eenmaal liepen we verkeerd. Een markering in de vorm van een pijl die naar rechts wees terwijl de GPS route aangaf dat we rechtdoor moesten. We besloten rechtsaf te slaan, maar na een paar honderd meter keerden we weer terug en vervolgden de GPS route. Het bleek dat we op het bewuste punt toch rechtdoor moesten lopen.

We kwamen uit op de Utrechtse Baan. Op een splitsing zat een echtpaar op een bankje en een klein kind liep rondjes om een klein plasje voor het bankje. Toen ik aan het kind vroeg hoeveel rondjes ze om het plasje had gelopen, werd ze verlegen en vroeg aan haar moeder of ze wel om het plasje mocht lopen.

We staken we Scherpenzeelse weg over en ver­der­op werd het bos verlaten. Nu zetten we koers naar kas­teel Zuylestein. Na kruising met de N225/Rijksstraatweg liep de officiële route langs de verkeersweg verder. Omdat wij in het ver­le­den, ook in dit gebied, tochten voor Eu­rau­dax en WS78 hadden uitgezet, liepen wij een al­ter­na­tie­ve route, die naar onze mening mooier was.

Het centrum van Amerongen werd bereikt. Eerst liepen we naar het centrum. Daarna liepen we naar en om kas­teel Amerongen. Opnieuw kwamen we in het centrum. We liepen op korte afstand langs het voormalige stadhuis van Amerongen em langs de Sint Andrieskerk. Bij het tabaksmuseum hadden we een korte rust. Na hotel café restaurant Buitenlust was het niet ver meer naar de N225. Hier liep de route even langs, maar deze dag niet voor ons. Want wij liepen naar bushalte Amerongse Berg en reden met de eerstvolgende bus huiswaarts. Het was een mooie wandeling geworden. De temperatuur steeg deze dag naar 25 graden.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor