Op zaterdag 20 juni 2015 liepen we de37e Weide- Natuurwandeling vanuit Vinkeveen. Met het openbaar vervoer kwamen we rond 7:50 uur aan bij startlocatie dorpshuis De Boei. Om acht uur vertrokken we. De startlocatie werd in zuidelijke richting verlaten. Over de Ringdijk werd de spoordijk bereikt. Nu volgden we het tracé van de voormalige spoorlijn Aalsmeer-Nieuwersluis-Loenen, die ook langs Vinkeveen liep. Na het malige stationgebouw van Vinkeveen staken we de Demmerik over en volgden verder de Demmerikroute. Dit grintpad volgden we ongeveer 2½ km. Daarbij liepen we eerst langs particuliere tuintjes. Verderop hadden we zicht op weilanden en brede sloten. Heel mooi vonden we ook de talrijke vingerhoedskruidplanten.
Op de Demmeriksekade verlieten we het tracé van de oude spoorlijn. Het oude tracé kon nog wel verder gevolgd worden naar het voormalige station Oukooperdijk, maar zo liep de wandelroute nou eenmaal niet. Via De Haanweg kwamen we op de Oukoop. Na ongeveer 5 km lopen kwamen we langs Hoeve Landzicht. We hadden wel zin om wat te drinken, maar de toegangsdeur was nog op slot. In de tuin van Hoeve Landzicht zagen we de kop van een haai uit de grond steken.
Vinkeveen en het verderop genoemde Oukooperdijk lagen aan de oude spoorlijn Aalsmeer - Nieuwersluis-Loenen.
Deze spoorlijn was onderdeel van de Haarlemmermeerspoorlijnen.
Deze was aangelegd door de HESM.
Dit is de afkorting van Hollandsche Electrische-Spoorweg-Maatschappij.
Op 1 december 1915 werd het deel tussen Uithoorn en Nieuwersluis-Loenen geopend.
Tot 3 september 1950 werden er reizigers vervoerd.
Voor goederenvervoer werd het daarna nog gebruikt tot 1 juni 1986.
Er hebben alleen stoomtreinen op het traject gereden.
Heel bijzonder van deze spoorlijn was een gelijkvloerse kruising met de A2.
Enkele stationsgebouwen herinneren nog aan deze spoorlijn, waaronder Aalsmeer, Uithoorn, Mijdrecht, Vinkeveen en Oukooperdijk.
Verder liepen we over de Oukoop. Daarbij kwamen we langs het voormalige treinstation Oukooperdijk. Nu zetten we koers naar een lange brug van de A2-snelweg over de Geuzensloot. Over een trap werd een parallelweg langs de A2 bereikt en konden we de Geuzensloot oversteken. We kwamen uit op de Groenlandsekade.
Aan het begin van de Groenlandsekade stond bij de ingang van jachthaven de Wilgenhoek dat we daar koffie konden drinken. Omdat de vorige uitbater nog dicht was besloten we hier koffie te drinken. Bovendien konden we de jachthaven nu bekijken. Hoewel uitbater Kapitein Rob er eenvoudig uitzag, een soort snackbar met een eenvoudig supermarktje, kostte een eenvoudig plastic bekertje met koffie toch twee euro. Omdat er geen prijzenlijst hing, vernam je de kostprijs pas na de bestelling. Maar een rust was ook niet weg.
We vervolgden de Groenlandsekade en vergaapten ons nu over de talrijke luxe woningen. Er was ook een luxe woning, die niet meer bewoond was en aan het toegangshek zat een hangslot. Maar het stond niet (zichtbaar) te koop. Op een kruising met café restaurant De Viersprong ging de Groenlandsekade over in de Vinkenkade. De meeste huizen hierlangs waren minder duur. Maar allemaal toch duurder dan ons huis.
We sloegen af over de de Molenkade. We zagen ook de molen waarnaar de Molenkade genoemd is. Maar deze zag er troosteloos uit zonder wieken. We sloegen af bij camping De 80 Morgen en liepen over een dijk.
Een wereld plek onder de rook van Amsterdam
Camping De Tachtig Morgen bestaat al zo’n vijftig jaar. Begonnen met een paar tentjes tussen de koeien. Uitgegroeid tot een mooi bedrijf met vaste plekken.
Lucky Lake is één van de meest originele herbergen ter wereld. De kamers zijn namelijk afzonderlijke (toer) caravans. De kamers, caravans zijn op een leuke manier gerangschikt. Samen vormen zij een comfortabele herberg. De sfeer is er gemoedelijk. De gasten komen van over de hele wereld om uit te rusten en te genieten van de sfeer na een enerverende dag in het bruisende Amsterdam.
Op een zijpad zagen we een bankje met leuning staan. Omdat we al een tijdje op zoek waren naar een geschikt rustplekje, besloten we hier te rusten. Na ophaalbrug Buitenborgh liepen we over de Winkeldijk naar café restaurant Kees Bon. Hier lieten we ons een Latte Macchiato goed smaken.
Na een sluis liepen we over een grasdijkje langs riviertje Winkel. Over een trappetje daalden we af naar een weiland en liepen nu natuurgebied Botshol in. Het begon nu wat te regenen en we haalden even later ook de paraplu tevoorschijn. Nu volgde een prachtig graspad langs de Vinkeveense Plassen. Bij een uitzichtplatform hadden we nog mooie vergezichten.
Botshol is een prachtig natuurgebied tussen Abcoude en Vinkeveen met grote plassen, smalle slootjes, rietland en moerasbos. In het landschap herken je de petgaten en legakkers die gevormd zijn door het afgraven van veen. Door intensieve ‘vervening’ zijn grote plassen ontstaan, de Grote Weije en de Kleine Weije. In het heldere water komen veel zeldzame waterplanten voor.
Door het schone, voedselarme water komen er in Botshol bijzondere waterplanten voor. Botshol staat al vele jaren bekend als een van de belangrijkste groeiplaatsen van kranswieren. De opvallende waterplant groot nimfkruid kan in de Grote en Kleine Weije flinke tapijten vormen.
Toch staat de natuur in Botshol onder zware druk. Het open water met talrijke plant- en diersoorten groeit dicht tot eentonig en soortenarm bos. Natuurmonumenten werkt hard aan het weer opengraven van de oude petgaten. En de eerste resultaten zijn veelbelovend. De bijzondere grassoort galigaan en zeldzame orchideeën keren terug.
Botshol staat bekend om de vele water- en moerasvogels. Hier leven de prachtig witte zilverreigers en lepelaars, maar ook zwarte sterns, purperreigers en aalscholvers kun je aantreffen. De schuwe roerdomp laat zich niet een-twee-drie zien. Een echte kranswiereter, de krooneend, heeft met enkele broedparen een kleine populatie in de Botshol. In de winter zie je allerlei overwinteraars zoals ganzen- en eendensoorten. In Polder Nellestein broeden in het voorjaar weidevogels en lepelaars, in de herfst vind je hier veel trekvogels.
We kwamen uit bij een zwarte schuur. Hier sloeg de 25 en 40 km route rechtsaf. Nadat we enige honderden meters hadden gelopen kwamen wandelaars aangelopen. Wij dachten dat ze terugliepen. Maar het bleek dat er een lusje werd gelopen en wel om moerasgebied Waverhoek heen. Na twee keer over een hek te zijn geklommen zagen we een lange dijk met een paar bochten er in.
En we zagen er niemand lopen. Herstellend van mijn gezondheidsdip heb ik moeite met het alleen zijn. Daarop besloten we om te keren. We kwamen weer bij de zwarte schuur en hier troffen we bekenden die de 15 km route liepen.
De Waverhoek is een moerasgebied in de Polder Groot-Mijdrecht tussen Botshol en Waverveen. Dit natuurgebied werd in 2007 officieel geopend en bestaat uit een gedeeltelijk afgegraven polder die voor een groot deel onder water staat en wordt beheerd door Natuurmonumenten Vechtplassen. Verder maakt het onderdeel uit van een ecologische verbindingsroute tussen de Nieuwkoopse Plassen en Botshol.
Over de Botsholse Dijk liepen we naar buurtschap Achterbos. We kwamen bij café restaurant de Veensteker. Eerst liepen we er voorbij omdat de voorkant er niet zo gezellig uitzag. Maar toen we er net voorbij waren gelopen zagen we dat de hoofdingang aan de zijkant lag. Toen besloten we alsnog het café in te gaan om daar in alle rust een lekkere Latte Macchiato te drinken. Maar toen we de deur van het café hadden opengedaan kwam lawaaierige muziek tot ons en we besloten meteen rechtsomkeert te maken.
Na de Gereformeerde kerk en de Hervormde kerk van Achterbos kwamen we bij het viaduct onder de N201. Op de zijmuren waren fraaie schilderingen aangebracht. Eén daarvan was de afbeelding van een dik touw waarmee in letters het woord Vinkeveen was gemaakt. Na de Rooms Katholieke kerk Heilig Hart van Jezus te Vinkeveen was het niet ver meer naar de finish die even na één uur werd bereikt. Met de halfuurbus van 13:37 uur reden we naar NS Breukelen en verder met de trein huiswaarts.
Het was een hele aardige tocht geworden, die beslist voor herhaling vatbaar is. Helaas werd deze tocht echter voor de laatste keer georganiseerd. Het was de tweede keer dat wij aan deze tocht meededen. De eerste keer was op 10 mei 1980. We willen de organisatie hartelijk danken voor deze tocht.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| |
