NS wandeling Elsterberg

Op donderdag 11 juni 2015 liepen wij de NS wandeling Elsterberg. De start was vanaf station Rhe­nen. Wij besloten de oude be­schrij­ving van deze wandeling te vol­gen. Tegenwoordig loopt deze route o.a. langs de Cunera toren, maar de oude beschrijving voerde ons over de Laarsenberg en de plaats Achterberg.

We verlieten het station in oostelijke richting. Gestaag steeg ons pad over de Levendaalseweg, de Laarsenberg op. Op de kruising met de weg Schaapskooi sloegen we af. We liepen het bos uit in de richting van Achterberg. We kruisten in Ach­ter­berg achtereenvolgens de Boslandweg en de Achterbergsestraatweg. Over de Bovenweg liepen we nu langs een nieuw­bouw­wijk met de wat duurdere woningen. Bij de 1e Poort liepen we onder de spoorlijn Rhenen-Utrecht door.

Nu moesten we de provinciale weg N233/Lijnweg o­ver­ste­ken en dat kostte door het zeer drukke ver­keer de nodige moeite. We vervolgden de Bo­ven­weg en via de Luitjesweg en de Bergweg wer­den de bossen bereikt. We kwamen bij de Leem­kuil.

De Leemkuil in Rhenen is al jaren een toeristische trek­pleis­ter voor veel recreanten. Daarnaast speelt het ge­bied een belangrijke rol in het ecosysteem van diverse dier- en plantensoorten.

Mede door de ligging van de Leemkuil (verdiept in een dal) was er door de jaren heen heel wat zand in­ge­stroomd door erosie. Door gebrek aan zonlicht op het vij­ver­ge­deel­te van de Leemkuil was de ecologische waarde sterk verminderd. Het gehalte aan dode plantenresten in het vijvergedeelte had een negatief effect op de aan­we­zig­heid van reptielen en amfibieën. Voor de gemeente Rhenen voldoende redenen om te gaan onderzoeken hoe dit unieke stukje natuur her­steld zou kunnen worden.

Uit onderzoek is gebleken dat er geen planten en dieren aanwezig waren die met uitsterven worden bedreigd. Naar aanleiding van het on­der­zoek heeft men het vijvergedeelte van de Leemkuil in 2011 uitgebaggerd, waardoor de flora en fauna een nieuwe start konden maken in hun ecosysteem.

Nu volgde een lange weg waarbij we langs een ge­bouw­tje kwamen politiehonden worden getraind. E­ven hiervoor had­den we op een bankje een rust. We kwamen uit bij landgoed Kwintelooijen. Hier hadden we fraaie vergezichten op Veenendaal. Nu werd koers gezet naar het Beschermde Gebied Rem­mer­den. Dit is een 117 ha groot bos- en hei­de­ge­bied en dat grenst aan natuurgebied Plantage Willem III. Op een bankje zonder leuning hadden we vergezichten de Betuwe in. Remmerden werd ver­la­ten in westelijke richting.

We staken de Veenendaalsestraatweg over en dwaal­den eerst door het zuidelijke gedeelte van het Prattenburgse bos. We liepen nu naar de top van de Elsterberg. Naar deze berg is deze NS wan­de­ling genoemd. De top van de Elsterberg ligt, net als de top van de Amerongseberg, midden in bosgebied en heb je geen uitzicht hetgeen je bij de top van een berg wel zou verwachten.

Onze route liep verderop langs twee bankjes en hiervandaan had je wel een mooi panorama, zei het alleen op bosgebied. Door het Amerongse bos liepen we over een lange weg naar het Egelmeer.

In de Romeinse tijd heette dit gebied Aegil Marum. Deze naam is later verbasterd tot Egelmeer. In deze scho­tel­vor­mi­ge laagte blijft lang water staan dankzij een slecht door­laat­ba­re leemlaag in de bodem. Het gebied is echter ge­lei­de­lijk verdroogd. Om verdere verdroging tegen te gaan heeft Staatsbosbeheer in 2008 ruim 9 ha bos rond het Egelmeer gekapt en zijn delen van het terrein ge­plagd. Men hoopt hiermee te kunnen bereiken dat ka­rak­te­ris­tie­ke soorten van vochtige heide weer toenemen, zo­als veenmos, zonnedauw, klokjesgentiaan en dop­heide.

Aan het einde van het Egelmeer sloegen we even te vroeg af. De geel/rode markering wees naar links terwijl van rechtdoor de route ook ge­mar­keerd was. Maar een lusje extra was niet erg in dit mooie bosgebied. En we wisten wel weer op de rou­te uit te komen omdat we de route op de GPS had­den gezet.

Verderop voerde ons pad over een zandstrook langs een bosgebied. Omdat het in de zandstrook zwaar lopen was en het best warm was, besloten we over een parallel lopend pad door de bosrand te lopen.

Toen we in Veenendaal bij de Slaperdijk kwamen bleek dat de huidige ingetekende route ook niet meer klopt. De geel/rood gemarkeerde route loopt nu door een buitenwijk waarbij je ook nog door een park komt. Station Veenendaal-West is het eindpunt van deze tocht. Het was weer een hele mooie boswandeling geworden.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor