vorig verslag Ronde van Zuid-Limburg alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling Ronde van Zuid-Limburg foto's nabestellen de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar het overzicht van de Ronde van Zuid-Limburg Terug naar het overzicht van driedaagsen en vierdaagsen op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Ronde van Zuid-Limburg 2015

Ook op maandag 11 mei 2015 vertrokken we even na 8 uur. Voor deze dag werd een zomerse tem­pe­ra­tuur van 25 graden voorspeld. We verlieten de start in zuidelijke richting. Op de hoek van de Homerusstraat met de Apollolaan en op de hoek van het Mercuriuspad met de Valkenburgerweg troffen we prachtig versierde plantenbakken aan. Bij het viaduct van de Valkenburgerweg onder de Keul­se­weg (N281) waren de wanden fraai ver­sierd, zie de fotoreportage.

We staken de Keulseweg over via een voetbrug en kwamen langs de Wel­ter­vij­ver en de Wel­ter­wa­ter­mo­len. Bij de Sint Martinuskerk sloegen we af. Bij de vrijstaande monumentale Carré Boerderij met o.a. binnenhof en tuin, dat te koop stond voor € 785.000, sloegen me af. Even later staken we de A76 snelweg even. Nu liepen we even een traject van de voorgaande dag tegengesteld.

Over het Klein Weegske overgaand in Kunderberg kwamen we in Ubachsberg dat bij een kapelletje aan de Pingenstraat weer werd verlaten. Nu zetten we koers naar Colmont. Hier liepen we over een smal pad achter de plaatselijke camping langs. In het verleden hebben wij hier diverse malen gekampeerd. Destijds was er een eenvoudige afrastering met een eenvoudige doorgang naar het pad. Nu stond er een stevig hekwerk.

Daar waar de weg Colmont overging in Heug­den­weg was een verzorgingspost van de organisatie. Na deze rust vervolgden we de panoramaweg naar Fromberg. Fraai zijn hier de vakwerkhuizen. Op de Scheunerweg kwam een vrouw bij ons op een bank­je zitten. Zij zag er net als alle anderen wan­de­laars uit. Wat is het druk met wan­de­laars zei ze. Ze deed niet mee als deze 2- of 3-daagse wandelaars. Ze woonde in de omgeving en zei dat ze hier bijna elke dag liep. Maar zo druk als deze dag had ze het hier nog niet eerder meegemaakt. We liepen op dat moment in de achterhoede en was het naar onze mening niet zo druk. Wat een geluk voor haar dat ze hier niet liep toen het peloton hier langs kwam.

We staken het miljoenenspoorlijntje over en kwamen toen in Schoon­bron uit bij de Mariakapel.

De kapel ligt langs de drukke Valkenburgerweg, op het kruispunt met de Hoogbeek en de Holleweg. De kapel werd in 1946 gebouwd door de buurtbewoners van Schoon­bron als dank voor het feit, dat de buurtschap de oorlog goed had doorstaan. In 2001 werd de kapel gerenoveerd. De open kapel met een ijzeren hekwerk heeft een neogotische ingangsboog. Op de top van de ge­vel staat een kruis. Op de hoeken van de steunberen staat een pinakel. In de zijmuren zijn kleine neogotische ramen aangebracht. Van binnen is de kapel glad gestucadoord en crêmekleurig geschilderd.

Lang bleven we niet in Schoonbron want na een paar honderd meter passeerden we het bord Schin op Geul. Na de Sint Mauritiuskerk kwamen we langs Hotel Kadampa. In dit hotel hebben wij in het verleden meermalen overnacht toen het nog Geulzicht heette. De oude website www.geul­zicht.nl is nog online maar verwijst wel naar hotelkadampa.com. Daarop werd Schin op Geul weer verlaten. Lopend langs de Geul en De Drie Beeldjes werd Val­kenburg bereikt. Hier konden we onze eigen rustpost uitkiezen. We hadden hier twee rusten. De eerste was bij Lunchroom-Restaurant Oase. Hier dronken we lekkere Latte Macchiato.

Daarna liepen we naar het centrum van Val­ken­burg. Daarbij liepen we door Neerhem, Ber­kel­straat en Grotestraat naar de nieuw gebouwde Geulpoort, een poort over de Geul. We liepen hier even van de route af om het fraaie VVV-gebouw (Spaans Leenhof) van dichtbij te bekijken en het standbeeld n.a.v. 125 jr VVV Valkenburg

Het Spaans Leenhof dankt zijn naam aan de periode dat de regering der Spaanse Nederlanden er een leenhof (on­der meer voor rechtsgedingen) had gevestigd. Het dateert uit 1661, het jaar dat het Land van Valkenburg werd verdeeld tussen de Spaanse Kroon en de Republiek der Ver­e­nig­de Nederlanden. De Geul vormde toen hoogst­waar­schijn­lijk de grens: het gebied aan de noordzijde bleef Spaans, het gebied aan de zuidzijde werd Staats. Sinds 1964 is hier de VVV Zuid-Limburg vestiging en Limburg Winkel Valkenburg gevestigd. Dat is de oudste VVV van Nederland.

Verder liepen we, langs de Geuk naar de Parochiekerk Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand nabij het Walramplein. Aan het Walramplein hadden we onze tweede rust in Valkenburg. Bij een supermarkt hadden we een literpak melk met een lekkere smaak gekocht en dronken dat nu rustig op. De beloofde 25 graden was inmiddels bereikt en we moesten derhalve ook voldoende drinken.

Langs het voormalige Rooms Katholiek instituut Sint Jozef van de Franciscanessen van Sint Jo­zef 1883 en momenteel kloosterkerk van de Pro­tes­tant­­se gemeente Valkenburg en Meerssen werd Valkenburg aan de Geul verlaten. Na on­der­door­gang van de spoorlijn steeg ons pad aan­van­ke­lijk door bosgebied. Later werd het opener. Bij de Kluis op de Schaesberg werd het hoogste punt bereikt.

Het kluizenaarsgebouw op de Schaesberg.

Wat de herkomst van de naam van de heuvel, waarop de kluis staat, betreft lopen de meningen uiteen. Sommigen willen Schaelsberg schrijven, wat Schedelberg betekent en wat erop zou wijzen, dat er in lang vervlogen tijden een Calvariegroep zou hebben gestaan of op zijn minst een kruisbeeld. Zolang dit niet bewezen is, lijkt het meer verantwoord de naam Schaesberg aan te houden, hetgeen "scheidingsberg" betekent. Een natuurlijke scheiding tussen de bezittingen vàn Kasteel Schaloen en die van Kasteel Genhoes, wier Heren bijna voortdurend in onmin meI elkaar leefden? Feit is dat in een akte van 1455 de naam "Tsaesberch" voorkomt, dus zonder "I". Geen kluis in Limburg is meer bekend, binnen en buiten onze provincie, als de kluis op de Schaesberg. Zij behoort tot de parochie van de H.Mauritius te Schin op Geul. Wellicht is er -na de zeer geslaagde restauratie van 1975- ook geen fraaiere in ons land.

Via Walem en Dolberg werd Klimmen bereikt. Hier was de laatste verzorgingspost van de or­ga­ni­sa­tie. Op zich is dit een wat droevige plek om­dat hier eigenlijk het einde van de deze schit­te­ren­de wandeltocht langzaam wordt afgebouwd. Verder liepen we door Craubeek en Barrier naar de A76 snelweg. Voerendaal werd bereikt. Lopend langs de spoor­lijn bedachten we dat bij het treinstation toch iets van een cafeetje moest zijn en we bereiden ons er al wat op voor, voor een drankje bij het café.

Maar, voor ons onverwacht, kruisten we de spoorlijn, en liepen nu een eind langs de Oude Voe­ren­daal­se­mo­len­beek. We kwamen bij de Put­ter­weg en hadden een rust op een bankje. Hier troffen we een echtpaar uit Nieuwendijk met een bijna 15 jarige dochter. Het leverde mij persoonlijk ook een nieuw Fa­ce­book­con­tact op. Langs kasteel Ter Worm werd de finish bereikt. Evenals de eerste dag kwamen we deze dag ook pas rond kwart over vier bij de finish aan.

Het waren weer drie prachtige wandeldagen geworden. Wij willen de or­ga­ni­sa­tie dan ook heel hartelijk danken voor deze tocht. Het IVV-nummer was 11251.

Klik HIER voor de betekenis van de but­tons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor