Op
zaterdag 9 mei 2015 was de start van de 72e Ronde van Zuid-Limburg. Om klokslag 8 uur werd er gestart. Wij lieten de grote groep wandelaars voorgaan. Maar meteen daarna begaven wij ons ook op pad. In het verleden wachtten we meestal een kwartier tot een half uur alvorens te starten om zodoende heel rustig te kunnen lopen. Maar onze wandelsnelheid is afgenomen en we wilden toch niet als laatste bij de finish aankomen.
We verlieten de start in oostelijke richting. Na het treinstation liepen we om een bouwlocatie van het station heen. Op het hekwerk om de bouwlocatie waren fraaie afbeeldingen geplakt die u in de fotoreportage kan bewonderen. We kruisten tweemaal de spoorlijn van Heerlen naar Landgraaf. Bij de tweede kruising liepen we door een viaduct waarvan de wanden fraai versierd waren.
We volgden de Caumerbeek parallel en kwamen langs de Oliemolen. Vooralsnog bleven we door het groene gedeelte van de bebouwde kom van Heerlen lopen. We liepen naar de 95 meter hoge Wilhelminaberg waarop Snowworld een overdekte skibaan heeft gebouwd. Ook is er een trap tegen de berg aangebouwd met 508 treden. Oorspronkelijk had deze trap een lichtgrijze kleur. Maar nu was de trap veel grauwer en viel daardoor minder op.
De Wilhelminaberg is een steenberg en is ontstaan door het restgesteente van de staatsmijn Wilhelmina.
De Wilhelminamijn zou na sluiting van de mijn worden afgegraven. Maar dat ging niet door omdat dit financieel niet haalbaar was. De top van de berg ligt op een hoogte van 293 meter boven N.A.P.
Er zijn plannen om op de top een 110 meter hoge toren te bouwen. Daarmee zou de top het hoogste punt van Nederland worden. Het hoogste punt van Nederland is nu de 322 meter hoge Vaalserberg.
Het hoogste punt van het Koninkrijk Nederland ligt op het eiland Saba. Daar ligt de 887 meter hoge Mount Scenery.
Langs de Overste hof en het terrein waar het Pink Pop festival werd georganiseerd liepen we naar landgoed Strijthagen. Nabij het gelijknamige kasteel was de eerste verzorgingspost. We lieten ons een kommetje tomatensoep goed smaken. Voor de verzorgingspost waren we achter kasteel Strijthagen gelopen en viel toen minder op. Maar na de verzorgingspost kregen we zicht op de voorkant van het kasteel.
We liepen nu langs een aantal visvijvers. Daarna liepen we door het industriegebiedje van Dentgenbach. Verder liepen we naar de Amstelerbeek die af en toe meer op een meer leek. We kwamen bij kasteel Erenstein. De officiële route liep om het kasteel heen, maar wij besloten over de binnenplaats te lopen. Aan de achterkant van het kasteel zaten talrijke vissers. Daarna volgden we de Amstelerbeek tot nabij Eijgelshoven. We staken de provinciale weg (N299) over en volgden deze daarna enige tijd parallel in noordelijke richting. Bij basisschool De Schatkist was de grote rust. Een schatkist troffen we echter niet aan.
We kwamen langs station Eijgelshoven en later ook langs station Landgraaf. Het voorgaande jaar liep de route globaal tegengesteld en toen ben ik bij station Landgraaf op de trein naar Heerlen gestapt. Ik had toen 13 km afgelegd. De reden van het kortere traject dat ik toen liep had te maken met gezondheidsproblemen waarvan ik toen herstellende was.
Verderop in Landgraaf kwamen we nog langs sportzaak Hendriks. Hier was, net als andere jaren, een rustmogelijkheid waar we koffie, thee of limonade konden krijgen. Daarna liepen we door bosgebied langs de plaats Kakert. Nu werd koersgezet naar natuurgebied Brunssummerheide. Daarbij kwamen we nog langs het Nicky Verstappen monument, een monument tegen zinloos geweld. Het is dit jaar 17 jaar geleden dat Nicky door een onbekende werd vermoord en hij zou anders nu 28 jaar oud zijn.
Op een parkeerplaats aan het einde van de Schinvelderweg was weer een verzorgingspost van de organisatie. Daarna kwam wellicht het mooiste deel van de dag. We dwaalden nu verder door natuurgebied Brunssummerheide. Van een heuvel hadden we fraai zicht op de Rode Beek. En na de Rode Beek kwam een grote schaapskudde op ons toegelopen. Op een gegeven moment bevonden we ons midden in de schaapskudde.
Bij het Bezoekerscentrum en Restaurant van de Vereniging van Natuurmonumenten was nog een rustmogelijkheid. We lieten ons de Latte Macchiato goed smaken. Een blik op de drank- en dinerkaart vertelde ons, dat hier heel veel verschillende zaken te koop waren.
Na de nieuw aangelegde Euregio rondweg was het nog enkele km's naar de finish. Hier kwamen we rond kwart over vier aan. We hadden de 30 km route in 8 uur en een kwartier afgelegd. Het was een hele mooie wandeling geworden met mooi wandelweer. Het IVV-nummer was 11249.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
