Op zaterdag 7 maart 2015 organiseerde de FLAL de Rondje Hoogspanning tocht vanuit Assen. De voorgaande vrijdag had ik me al helemaal voorbereid voor deze tocht. Zaterdagochtend moest ik vroeg opstaan. Want met de eerste trein vanuit Utrecht kon ik op tijd bij de start zijn om de 40 km route te gaan wandelen. Vlak voordat ik naar bed ging op vrijdagavond keek ik nog voor de zekerheid of de geplande trein wel zou rijden, want op mijn traject waren problemen. Bij Den Dolder waren herstelwerkzaamheden van een overweg. En nu bleek dat de geplande intercity niet reed. Daarvoor in de plaats reed een stoptrein. Maar daarmee zou ik niet op tijd bij de start aan kunnen komen.
Snel werd naar een andere tocht gekeken. De keuze viel op een tocht vanuit Breda bij WIEGO. Daar werd onder andere ook een 40 km tocht georganiseerd. De gebruikelijke route via Tilburg kon niet doorgaan vanwege een treinongeluk tussen een passagierstrein en een goederentrein, maar via Rotterdam was Breda ook goed bereikbaar. Toen ik zaterdagochtend opstond ben ik van mening veranderd. Op 20 december 2014 had ik ook al in Breda gelopen. En hoewel die tocht niet onaardig was, had ik er toen toch meer van verwacht.
Nu ben ik geabonneerd op de RS80 nieuwsbrief. En in de laatste nieuwsbrief stond dat er een tocht vanuit Noordwijk was. Omdat ik niet zo vaak in die omgeving loop, besloot ik daar te gaan lopen. Met de trein reed ik naar station Voorhout en verder met de bus werd de start bereikt. Even na negen uur verlieten we de kantine van voetbalvereniging SJC (Sint Jeroens Club) te Noordwijk.
De startlocatie werd in zuidwestelijke richting verlaten. Al na een paar honderd meter liepen we langs landgoed Offem. Daarna werd koers gezet naar het terrein van 's Heeren Loo, een stichting voor verstandelijk gehandicapten. Daarbij kwamen we eerst langs een paar weilanden met lama's en de eerste van een groot aantal zeer grote en luxueuze woonhuizen.
Nu werd koers gezet naar het bebouwde duingebied van Noordwijk. Het eerste grote en opvallende huis was het Heineken Huis, bovenop een duintop gelegen. In het Coepelduin klommen we over een steile trap een duintop op. Trapop loop ik niet meer zo makkelijk. Bovenaan gekomen werd ik door een wandelaar voorbijgelopen terwijl hij tegen mij zei: "die oude baas heeft het ook gehaald, alles goed met u". Verderop kwam ik de man weer tegen en hij was benieuwd hoe oud ik was. Ik zei tegen hem dat veel mensen mij jonger schatten. Dat was voor hem kennelijk een seintje om mij vooral niet te jong te schatten. Hij dacht dat ik toch zeker 80 jaar oud moest zijn. Die leeftijd hoop ik zeker nog eens te halen, maar dat duurt nog een hele tijd.
We liepen nu in een villawijk met allemaal peperdure woningen. Ikzelf maak graag foto's van dit soort huizen en ik heb hier dan ook talrijke foto's gemaakt. De wandeling kwam deze dag niet over het strand. Maar wel liepen we een paar honderd meter over de Koningin Astrid Boulevard met uitzicht op de zee.
Nu liepen we naar het oudere deel van Noordwijk. Daarbij kwamen we langs de Sint Jeroenskerk. De deur van de kerk stond uitnodigend open en wij besloten binnen te kijken. Ver konden we de kerk niet inlopen want een glazen toegangsdeur tot de kerkzaal was gesloten. Maar we konden er wel doorheen fotograferen. Op het Lindenplein stond het standbeeld van Henriëtte Roland Holst-van der Schalk. Na het oudste huis uit 1450 werd het oude deel van Noordwijk verlaten.
Op 11 km was in Noordwijkerhout de soeppost bij Hulstflowers b.v. Hier moesten we echt even in de rij staan voordat we een bekertje koffie of thee konden bemachtigen. Later bleek dat de lengte van die rij voor ons wel mee viel. Want op foto's zagen we later dat de rij wachtende eerder wel tweemaal zo lang was geweest. Het zonnetje was inmiddels flink gaan schijnen waardoor het voor wandelaars aantrekkelijk was om op deze post lekker uit de wind in de zon te kunnen zitten.
Bij deze tocht was naast de 25 km ook de mogelijkheid om 15 km te lopen. Die splitsing was vrij snel na de koffiepost. Net na de splitsing kwamen we langs huize de Heerlijckheit Dyckenburch. Een afbeelding van dit huis tooide het wandelplaatje. Nu dwaalden we fraai door natuurgebied Nieuw Leeuwenhorst. Bij het koetshuis Nieuw Leeuwenhorst werd dit natuurgebied verlaten. Over de Gooweg werd het casino bereikt.
Na nog een lus werd nu koers gezet naar Noordwijkerhout. Na het bord van de bebouwde kom van Noordwijkerhout zagen we een groot oud gebouw waar de route niet langs liep. Onze belangstelling voor dit gebouw werd geprikkeld en een bordje "verboden voor onbevoegden" werd getrotseerd. Het bleek om de Psychiatrische Inrichting Sint Bavo te gaan.
Na de bibliotheek en het gemeentehuis werd via het Schoollaantje de Witte kerk bereikt. Dit was het oude centrum van Noordwijkerhout. Bij het Grand café Hudson was op 19 km de grote rust. Noordwijkerhout werd weer verlaten. We liepen nog door natuurgebied Klein Leeuwenhorst alvorens Noordwijk weer werd bereikt.
Rond kwart voor drie werd de finish bereikt. Het was een hele aardige tocht geworden. Er was een grote opkomst met 680 wandelaars. Toen we na afloop onze IVV-kaart aanboden voor een stempel werden we erg teleurgesteld met de slordige plaatsing van het IVV stempel. Het zou fijn zijn als aan die afstempeling meer zorg wordt besteed. Het IVV-nummer was 16962.
Na afloop reden we met de bus naar station Sassenheim. Hier was het druk met reizigers omdat een trein was uitgevallen vanwege de aanrijding van een trein met een persoon. We reden naar vliegveld Schiphol en vandaar verder huiswaarts.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
