Op maandag 29 december 2014 organiseerde de OLAT samen met Milieu 2000 Lommel de Grenzeloze tocht. Er kon 8, 16, 24 of 32 km worden gelopen. Daarnaast werd in Lommel ook nog 5 en 8 km als rondwandeling georganiseerd, waarbij die 8 km route gedeetelijk samenliep van de 8 km route van de Grenzeloze tocht.
Toen we bij startlocatie Vakantiecentrum De Zwarte Bergen kwamen was deze geheel wit getooid door de sneeuw. Voor ons was het de eerste keer dat we aan deze tocht meededen. Maar van anderen hadden we gehoord dat als je bij startlocatie Zwarte Bergen aankwam, dat de toegangsweg normaliter volstaat met geparkeerde auto's. Dat was nu helemaal niet het geval. Dat kwam door de gladde wegen die voorspeld waren.
Even voor half tien begaven wij ons op pad. We deden onze meegenomen spikes (anti glij-ijzers) aan om zo beter grip op het gladde parkoers te hebben. Na het verlaten van de camping dwaalden we door natuurgebied Stevensbergen.
Beklim de ’top’ en je staat 40 meter boven NAP in een klein natuurgebied dat deel uitmaakt van een veel groter bosgebied. Je waant je alleen op de wereld in het bos en op de heide, want in de Stevensbergen is het echt stil. Je bent weg van de dagelijkse wereld, zelfs mobiel bereik heb je niet.
Stevensbergen is een reliëfrijk, droog bos- en heidegebied waar her en der nog wat stuifzand ligt. Door die hoogte is het een gortdroog gebied. De heide en stuifduinen zijn restanten van de Kempische Heide, die grotendeels is ontgonnen om land- en bosbouw mogelijk te maken.
Stevensbergen ligt in een groot, uitgestrekt en grensoverschrijdend bosgebied. Het bos rond het gebied van Natuurmonumenten is gemeentebos van Bergeijk.
In het open deel van het natuurgebied komt de gladde slang voor. Een bijzonder en zeldzaam reptiel dat zich niet makkelijk laat zien. Natuurmonumenten houden in samenwerking met de gemeente het gebied open om het voortbestaan van de gladde slang te kunnen waarborgen; deze dieren houden namelijk niet van bosgebied.
De slang krijgt de kans om zich beter te verspreiden, omdat Natuurmonumenten zorgen voor corridors, gangen, van de ene open plek naar de andere. Zo worden Stevensbergen en de Cartierheide met elkaar verbonden en kan de gladde slang zich blijven voortplanten en vindt er uitwisseling plaats met dieren van een andere locatie.
Om de heide weer wat meer ruimte te geven, heeft Natuurmonumenten vliegdennen verwijderd. Dat is ook gunstig voor de nachtzwaluw, een bijzondere vogel die laag boven de grond insecten vangt. De nachtzwaluw zul je eigenlijk nooit zien, omdat het een schuw en de naam zegt het al, een nachtdier is. Wel kun je hier speuren en luisteren naar verschillende spechtensoorten en de boomleeuwerik.
Al heel snel droog het tot ons door dat het een hele zware tocht zou worden. Het had de voorgaande periode flink geregend. De talrijk ontstane plassen waren nu allemaal bevroren. Ook de zandgrond met de talrijke diverse afdrukken van wandelaars, tractoren of fietsen waren vastgevroren. Verder had het flink gewaaid en gesneeuwd. Zowel door de wind als door de sneeuw waren talrijke takken afgebroken en lagen vele omgewaaide bomen over het pad. OLAT is gewoon om zoveel mogelijk onverharde wegen en paden in de wandeling op te nemen en waar mogelijk zo smal mogelijke paden.
Nadat we de grens met België waren overgestoken dwaalden we door bosgebied Blekersheide naar het kanaal Bocholt-Herenthals. We zagen een pijl over het hoofd, die ook onze voorgangers over het hoofd hadden gezien. Doordat zij argwaan kregen kwamen wij op het idee om de routebeschrijving eens aandachtig te bestuderen. Nadat we op een pad al een paar honderd meter hadden gelopen stond in de routebeschrijving dat we dat pad al na 100 meter hadden moeten verlaten. Via een fiets/voetgangersbrug staken we het kanaal over. Aan de overzijde van het kanaal voerde de route steil omlaag, een helling af. Twee van de drie wandelaars voor ons gingen hier uitermate voorzichtig omlaag. Wijzelf zagen de helling niet zitten. Een blik op de kaart op onze GPS gaf aan dat hier een eenvoudige alternatieve route was.
We kwamen nu in de Sahara. Niet de woestijn, maar het natuurgebied bij Lommel heeft ook deze naam. Bij het Scoutslokaal aan de Nieuwe Kopen te Lommel was op 8 km een rustpost. We zagen hier verschillende bekenden in de verzorging, wandelaars van de OLAT-Wandelen-op-Dinsdag-wandelgroep. We hielden hier een korte rust, want we waren achter op ons schema geraakt door het zware parkoers. Want vooralsnog gingen we voor de 32 km route.
De Lommelse Sahara is een natuurfenomeen! In het midden van een groot naaldbos bots je ineens op een woestijnachtig landschap. Wondermooi tussen de geurende naaldbossen. Het helderblauwe meer en de unieke fauna en flora maken van een wandeling naar de Lommelse Sahara een toch om nooit te vergeten.
Hoe raar het ook klinkt, maar het beschermd natuurgebied is ontstaan door … natuurvervuiling. Door de uitwasemingen van de vroegere zinkfabriek verdween de groene beplanting als sneeuw voor de zon. Het resultaat: een dor landschap, bedekt door witzand. Om uitdeining van de zandvlaktes te voorkomen werd heel lang geleden een nieuw bos aangeplant. Met dit uniek natuurgebied als opvallend mooi resultaat.
In de onmiddellijk omgeving vind je het Kempens kanaal en de ook al unieke voetgangersbrug. Via dit straf stukje architectuur kom je in een wandel- en natuurgebied dat zijn gelijke niet kent!
Zowel het Scoutslokaal als het kort daarop volgende parkoers langs het grote meer van de Sahara kwam ons heel bekend voor. Samen met mijn vrouw Coos waren we hier al eens geweest met een wandeltocht van Milieu 2000 vanuit Lommel. Langs het meer verder lopend werd ik ingehaald door een wandelaar die, terwijl ik hem nog niet had herkend, tegen mij zei: "ik wist niet dat meneer Floor zo'n lange reis maakte voor zo'n relatief korte tocht".
Verderop liepen we door een wat minder traject van de wandeling, namelijk door een industriegebied. Daarbij kwamen we langs de bedrijven Frigologix, Cemart en Farm Frites Belgium. Over de werd de bebouwde kom van Lommel-Werkplaatsen bereikt. Bij De Moffel was de grote rust te Lommel. De afgelegde afstand bedroeg hier 16 km. Mijn geplande af te leggen afstand van 32 km was inmiddels niet meer realiseerbaar. Derhalve besloot ik voor de 24 km te gaan. Nu besloot ik een goede rust te nemen.
Het industrieterrein is 161 ha groot. Het terrein wordt omgeven door prachtige natuurgebieden. Lommel is daarmee het uitgesproken voorbeeld voor Limburg waar natuur en economie hand in hand gaan. Aan één zijde wordt het terrein ontsloten door het kanaal Bocholt-Herentals. Een spoorweg die aansluit op het bedrijvenpark en de vlotte wegverbindingen zorgen voor de trimodale ontsluiting van het terrein .
Op het terrein is een mix van vooral middelgrote en enkele grote ondernemingen uit diverse industriële sectoren aanwezig. De voedingsbedrijven Farm Frites en Teepak zijn blikvangers. Het terrein is ook voorbehouden voor dit soort productiebedrijven en is niet bedoeld voor lokale kleine of middelgrote ondernemingen.
Het was inmiddels 2 uur in de middag toen we aan de laatste 8 km begonnen. Het was nu wel heel rustig op het parkoers geworden. Na sportvelden kwamen we bij de N769/Ringlaan. Bij een rotonde kruisten we de N712/Werkplaatsen. Daarop volgden we de en staken deze even later over. Over de Verzandingsstraat en de Vreskensvennen werd weer bosgebied betreden. Door het zuidoosten van natuurgebied Sahara werd het Scoutslokaal bereikt. De afgelegde afstand bedroeg hier 24 km.
Met de bus van de organisatie besloten we naar de Zwarte Bergen terug te rijden. Daarvoor hadden we een witte munt nodig. Omdat de organisatie driftig bezig was met opruimen, moest eerst de geschikte persoon gevonden worden die de munt kon verstrekken. Daarna moest de kas, die al opgeborgen was, weer tevoorschijn worden gehaald om wisselgeld terug te geven. Op mijn vraag hoe laat de bus vertrok, kwam als antwoord dat dit bij de bus, die 300 meter verderop zou staan, was aangegeven. Daar aangekomen hoorden we dat "onze" bus net was vertrokken. "Onze" bus zou over een uurtje pas weer naar de Zwarte Bergen rijden. Die rit zou worden uitgevoerd door dezelfde klaarstaande bus, die op dat moment echter eerst naar De Moffel in Lommel-Werkplaatsen reed. We besloten met hen mee te rijden en dat kon voor dezelfde prijs.
Op weg naar de Zwarte Bergen kwamen we door Luyksgestel en daar mochten we de bus verlaten, want vanuit Luyksgestel was een betere verbinding naar Eindhoven dan vanuit de Zwarte Bergen. Verderop in Luyksgestel stapte nog een wandelaar uit Vlaardingen in, met wie ik op de heenweg ook al vanaf Eindhoven naar de Zwarte Bergen was gereden.
Het was een hele mooi tocht geworden. Alleen een klein stukje door industriegebied was minder. Het is beslist de moeite waard, als je van bosparkoersen houdt, om deze tocht te lopen. Wij liepen deze tocht voor de eerste keer, ondanks het feit dat deze tocht voor de 23e keer werd georganiseerd. Wij danken de organisatoren en alle vrijwilligers hartelijk voor deze tocht.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| |
