Op dinsdag 25 november 2014 organiseerde OLAT een 20 km lange tocht vanuit Helmond. De start was vanuit de kantine van Woonzorgcentrum Alphonsus. Even na 10 uur begaven wij ons, met 67 man, op pad. Helmond/Mierlo-Hout werd in westelijke richting verlaten. Via wat slingerwegen en paden werd Brandevoort bereikt. Hier bewonderden we de architectonische hoogstandjes van fraaie huizen en gebouwen.
22 foto's verder werd Brandevoort verlaten. Wel liepen we nog langs de Buurttuin Brandevoort. Daarop werd het Eindhovenskanaal bereikt. Dit kanaal volgden we bijna een km. Over de Luchense Heide en de Molenheide werd camping De Sprink te Mierlo bereikt. Hier was op 10 km de grote rust.
Omdat de Zuid-Willemsvaart op grote afstand van Eindhoven liep, wilde de gemeente Eindhoven een aansluiting op het kanalennet.
In 1843 werd vergunning voor de aanleg van een kanaal verleend en in 1846 werd het kanaal geopend.
In 1862 voer het eerste schip door het kanaal.
Met Rotterdam kwam een stoombootverbinding.
Het kanaal werd tussen 1929 en 1934 gemoderniseerd en verbreed.
In 1974 werd het kanaal gesloten voor scheepvaart.
Er zijn plannen geweest om een snelweg op de bedding van het gesloten kanaal aan te leggen.
Het waterpeil van het Het Eindhovens Kanaal is geheel afhankelijk van de Zuid-Willemsvaart.
Het kanaal is ecologisch erg interessant: de oevers zijn begroeid met rietkragen en zeggen, langs de paden groeien bloemen als salomonszegel en het water herbergt plaatselijk tal van bijzondere waterplanten, waaronder krabbenscheer, fonteinkruiden en het zeer zeldzame klein nimfkruid (Najas minor).
Na de grote rust liepen we opnieuw door bosgebied Molenheide. Bij de Geldropseweg brachten we nog een bezoek aan de War Cemetery Mierlo 1939 1945.
In het voorjaar van 1945 (aan het einde van de Tweede Wereldoorlog) is er aan de Geldropseweg in Mierlo een Brits ereveld gesticht, waar slachtoffers begraven liggen die sneuvelden in de omliggende regio in de periode van september tot november 1944, meest ten zuiden en westen van de Maas en, verder westelijk, bij gevechten om de monding van de Schelde.
Er liggen in totaal 665 gesneuvelden, waarvan 664 soldaten van het Britse Gemenebest. Van zeven daarvan is de identiteit onbekend. Er is één Nederlands oorlogsgraf van soldaat G.M. Stönner van de Koninklijke Nederlandse Brigade 'Prinses Irene'. Tussen de grafstenen bevinden zich open plekken. Dit zijn de plaatsen waar onbekende soldaten rusten.
Op een centrale plaats op het ereveld is een herdenkingskruis (Cross of Sacrifice) opgericht, uitgevoerd in natuursteen, met daarop een bronzen zwaard aangebracht. Het offerkruis staat symbool voor de Britse militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland zijn gesneuveld.
De inrichting van Britse erevelden is uniform in alle 140 landen waar de Commonwealth War Graves Commission verantwoordelijk is voor het onderhoud van de oorlogsgraven.
Door buurtschap Luchen liepen we terug naar het Eindhovenskanaal. Dit kanaal volgden we nu ruim een halve km. Daarna liepen we weer terug naar Helmond. Bij de weg Frankenvoort waren een paar kleine kinderen aan het tellen hoe groot onze groep was. Aan ons vroegen ze of er nog meer opa's en oma's aankwamen. Schuin tegenover de Parochiekerk Sint Lucia werd even na drie uur de finish bereikt. Ondanks het vele asfalt was het best een aardige tocht geworden. Met het weer troffen we het ook. Het was de hele dag droog, maar wel fris.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
| |
