27e Heuvelland vierdaagse 2014, 4e wandeldag

Zondag 10 au­gus­tus 2014 was alweer de laat­ste wandeldag. Voor de­ze dag was voor in de loop van de middag zwaar weer voor­speld. De 28 km rou­te ging nu naar het noor­den naar Meerssen en het Bun­der­bos. Twee jaar tevoren had­den we na afloop van de wan­de­ling beslo­ten om niet meer in het Bun­der­bos te gaan lo­pen van­we­ge de steile hellingen. We beslo­ten naar Meerssen te lo­pen en van­daar te­rug naar de fi­nish en daarmee 14 km afleggen.

De start werd in noor­delijke rich­ting ver­la­ten. Na een paar flinke slingers in bosge­bied De Dellen werd Geulhem be­reikt. We sta­ken de Geul o­ver en volg­den de­ze e­ven. Daar­na werd koers gezet naar Houthem. Bij de voor­ma­li­ge Sint-Mar­ti­nus­kerk, nu kapel verzorgingshuis Vroenhof, werd de doorgaande weg be­reikt en e­ven ge­volgd. Na krui­sing met de spoor­lijn werd de A79 snel­weg be­reikt. Aan het be­gin van de tunnel bevond zich de fruitpost.

Daar­na steeg ons pad naar het plaats­je Raar. Bij een ka­pel­le­tje sta­ken we de doorgaande weg o­ver. Op weg naar Humcoven kre­gen we weer mooie vergezichten, maar Humcoven zelf werd niet be­reikt. Voor Humcoven sloe­gen we af naar Meerssen. Voor­dat de rust op de Markt te Meerssen werd be­reikt voor de gro­te basiliek, kwa­men we nog langs de Joodse synagoge. De­ze had een op­val­lende deur. Het ge­bouw was rond, maar je kon er niet omheen lo­pen.

Wij wa­ren op dat moment één van de zeer wei­nigen die de te­rugweg aanvaar­den. Welgeteld 2 personen kwa­men ons on­derweg ach­ter­op. We kruis­ten in Meerssen de spoor­lijn na­bij het sta­tion en na krui­sing van de Geul sloe­gen we bij een ou­de Joodse be­graaf­plaats af. We kruis­ten de A79 snel­weg en volg­den de­ze nu e­ven min of meer paral­lel waar­bij de plaats Bunde aan de an­de­re zij­de van de snel­weg lag. Bosge­bied De Dellen werd weer opgezocht.

In De Dellen groeide in het be­gin van de 19e eeuw geen bos. Het plateau heet­te toen Meerssender Heyde en stond als 'Bruyeres' op de kaart. Dit be­te­kent dat er destijds een vegetatie groeide met struikheide, brem en jeneverbes. In het be­gin van de 20e eeuw was de situatie drastisch veranderd. Op een militaire kaart uit 1913/14 staat de naam De Dellen genoteerd; de heide heeft plaatsgemaakt voor bos. Daar­na kreeg het ge­bied die an­de­re naam: dellen zijn holle wegen en grubben die zich in de helling heb­ben ingeslepen. Hiervan zijn mooie voor­beelden in het ge­bied te zien. In 1972 deed Het Limburgs Landschap de eer­ste aankoop in De Dellen. Sinds 2000 be­heert de Stich­ting ook het aangrenzende militaire oefenter­rein met voor­na­me­lijk pla­teau­bos. Ook hier is begrazing met galloways het belangrijkste be­heerinstrument.

Daar­na voerde de rou­te nog fraai langs de Curfsgroeve.

Tus­sen de dorpen Berg en Meerssen ligt verscholen tus­sen de hellingbos­sen van het Geuldal de Curfsgroeve. Ruim 70 jaar werd hier mergel gewonnen en was de groeve afgeslo­ten voor publiek. Te­gen­woor­dig is de groeve ge­o­pend en via een wandelpad aan de zuid­zij­de toegankelijk voor het publiek. Mid­den in de groeve is een uitkijkpunt. Een groot deel van de groeve is door haar bij­zon­dere na­tuurwaar­den en de begrazing met Ne­der­landse landgeiten afgeslo­ten voor het publiek. In de Curfsgroeve zijn geen wandelpa­den en is daardoor al­leen toegankelijk voor personen die goed ter been zijn.

In Bemelen kwam de officiële rou­te van de 14 km en de 7 km er bij. Want er was een gezamenlijke in­tocht o­ver de­zelf­de straat. We beslo­ten vlak voor de fi­nish de roos nog niet aan te nemen. Het was 11 uur en het verwachte slechte weer werd rond twee uur be­reikt.

Na de fi­nish beslo­ten we nog de 7 km rou­te te lo­pen. De eer­ste 3 tot 4 km had­den we al eerder gelo­pen. Maar nu wa­ren we alert bij de splitsing met het pad naar de Mariagrot. De rou­te liep zodanig dat je het bord dat naar de Mariagrot verwees pas on­der aan een helling zag. De meeste wandelaars heb­ben dan geen zin om de helling te­rug te lo­pen. Wij lie­pen er wel e­ven heen.

Aan het eind van de Mettenberg verliet de 7 km rou­te bij de Rotherweg de 28 km rou­te die we op 8 au­gus­tus had­den gelo­pen. Door Sint Antoniusbank en Bemelen werd de voet van de Bemelerberg be­reikt. Nu lie­pen we wel de steile helling op. Want boven op de Bemelerberg had­den we nu wel een mooi uitzicht. Om­dat we hier al vaker heb­ben gelo­pen wisten we dat.

Nu was het niet ver meer naar de fi­nish. Vlak voor de fi­nish na­men we nu wel de roos aan. De­ze 7 km rou­te was behoorlijk zwaar. We lie­pen de­ze 7 km in twee uur en een kwartier. We heb­ben weer genoten van 4 prach­ti­ge rou­tes. Vol­gend jaar ho­pen we er weer bij te zijn. Het IVV-nummer was 10908.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor