Kempische Wandeldagen, vrijdag 1 augustus 2014, route rich­ting Nuenen.

Van 1 t/m 3 au­gus­tus 2014 werd voor de 31e keer de Kempische wandelda­gen ge­or­ga­ni­seerd. Zo­als de afgelo­pen ja­ren ge­bruikelijk was, was de start van­uit sporthal de Kievit. De eer­ste dag, vrijdag 1 au­gus­tus lie­pen we de rou­te rich­ting Nuenen. Na de start lie­pen we naar het Eind­ho­ven­se Ka­naal. Bij Hulst sta­ken we het ka­naal o­ver en volg­den dit een eind aan de an­de­re zij­de. Ver­der­op sloe­gen we af en volg­den het fraaie pad langs de Klei­ne Dommel naar de Collse wa­termo­len. Dit fraaie pad zit elk jaar in de rou­te. Het pad was op sommige plaatsen behoorlijk nat en ver­schil­len­de wan­de­laars met lage schoenen zul­len hier nat­te voeten heb­ben opgelo­pen. Een dag tevoren stond er nog zoveel wa­ter dat getwijfeld werd om hier een al­ter­na­tie­ve rou­te in te lassen.

In buurt­schap 't Coll, dat was na­bij de Collse wa­termo­len, volg­den we de Mo­lendijk. Na een kapelletje sloe­gen we bij huize De Collse Wa­terlelie af. We lie­pen om Volkstuinvereniging De Collse Tuin naar de Eisenhowerlaan. Daarop werd de eer­ste wagenrust be­reikt. Tot on­ze gro­te verbazing kon­den we hier geen flesjes wa­ter krij­gen net als voor­gaan­de ja­ren, ondanks de warm­te.

Na de­ze verzorgingspost kwa­men we bij het ri­ool­wa­ter­zui­ve­rings­com­plex Eind­ho­ven. De rou­tebeschrijving gaf aan dat we RD moes­ten, maar een pijl wees hier naar links ter­wijl ver­der­op op de oor­spron­ke­lijke rou­te een RD pijl zat. Om­dat op de pijl niet was aangege­ven dat het om een omleiding ging en we het niet uitslo­ten dat er door vandalen met pijlen geknoeid was, beslo­ten we de rou­tebeschrijving te vol­gen. We kwa­men bij een geslo­ten hekwerk en moes­ten te­rug en toch de pijl LA vol­gen. We vonden het van OLAT erg slordig om niet e­ven te ver­mel­den dat het om een par­koers­wij­zi­ging ging.

We lie­pen nu om het ri­ool­wa­ter­zui­ve­rings­com­plex Eind­ho­ven heen en door Woonpark Ec­kart­dal. Op een asfaltweg op het woonpark stond langs de kant 15 KM vermeld. Een wan­de­laarster uit België vroeg zich nu vertwijfeld af op ze wel goed liep, want ze dacht dat ze nu op de 15 km rou­te liep. Hier mocht ech­ter niet har­der dan 15 km per uur wor­den gereden. E­ven kwa­men we weer langs de Dommel en daar­na kwa­men we langs kasteel Ec­kart. We kwa­men op de splitsing met de 20 en 25 km. De­ze dag lie­pen wij de 35 km rou­te.

De Dommel werd weer opgezocht. De­ze ble­ven we nu noordwaarts vol­gen tot een brug te Ne­der­wet­ten. Na o­versteek van de Dommel kwa­men we langs de Ou­de Toren waar tal­rij­ke paar­den graas­den bij een manage. Langs de Kerkhoef te Ne­der­wet­ten had zich een nieu­we we­reld­bur­ger gemeld met de roepnaam Suze. Na de Heilige Lam­ber­tus­kerk zagen we een ou­de Volvo sta­tioncar uit 1964.

Er werd een nieuw na­tuur­ge­bied doorkruist. Dit­maal was dat Heerendonk - Breugelse Beemden. De insecten lieten ons hier helaas niet onbetuigd. Daarop beslo­ten we in Stad van Gerwen de lan­ge broek aan te doen. Ook in Stad van Gerwen had zich een nieu­we we­reld­bur­ger aangemeld. Hier betrof het Stijn. We kwa­men bij het Wil­hel­mi­na­ka­naal en volg­den dit tot aan buurt­schap Ach­terbosch. Hier betraden we na­tuur­ge­bied Ruweeuwsels.

Buurt­schap Rullen werd be­reikt bij de Heyde Hoeve. Bij het park­je De Rulse Hof genoten we van de prach­ti­ge wilde bloemen en planten en de mooie motie­ven op de zitbankleuningen. Ver­der­op kwa­men we nog door het Nunens Broek alvorens Nuenen te bereiken. Hier was de gro­te rust. Na het Van Gogh Museum 'Vincentre' te Nuenen beslo­ten wij een be­zoek te brengen bij een supermarkt. In het Park bij rust­post res­tau­rant Schafrath stond een standbeeld van Vincent van Gogh.

E­ven voor­bij de rust­post hoor­den we vlak­bij een gefluit. Het bleek dat het mineraalwa­ter, dat ik bij de supermarkt had gekocht niet geheel kool­zuur­vrij was en het had mijn wa­terzak ka­pot­ge­maakt. Het gevolg was dat het wa­ter door mijn heuptasje stroomde op mijn broekspijp die nu kletsnat was ge­wor­den. Maar door de warm­te droogde dit weer vrij snel.

Nuenen werd in zuidelijke rich­ting ver­la­ten. Na krui­sing van de A270 lie­pen we langs het Enode meer. Door bosge­bied Refelingsche Hei­de werd de spoor­lijn Eind­ho­ven-Venlo be­reikt en ge­kruist. Daar­na dwaal­den we nog fraai door het privé ter­rein Gulber­gen. Hier moes­ten we 11 keer ach­ter el­kaar LA slaan. Langs het Eind­ho­vens­ka­naal werd de fi­nish be­reikt. De afgelegde af­stand bedroeg 38 km.

Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.

Henri Floor